Na utrzymanym w akademickiej stylistyce obrazie „Konstytucja 3 maja” Jana Matejki rozpoznajemy twarze wielu historycznych postaci oświeceniowej Polski: króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, Tadeusza Kościuszki, Hugona Kołłątaja, Juliana Ursyna Niemcewicza, Stanisława Staszica i wielu innych. Wszyscy oni uczestniczą w korowodzie prowadzącym z Zamku Królewskiego w Warszawie do pobliskiej kolegiaty świętego Jana Chrzciciela, gdzie miało następnie miejsce zaprzysiężenie konstytucji, uchwalonej przez Sejm Czteroletni w dniu 3 maja 1791 roku.
W centrum otwartej, rozbudowanej i wypełnionej po brzegi ludzkimi sylwetkami kompozycji znajduje się silnie wyeksponowana postać marszałka Sejmu Wielkiego, Stanisława Małachowskiego, który swym jasnym, beżowym strojem przepasanym błękitną szarfą wyróżnia się z kolorowego tłumu. Jest on niesiony na rękach przez Aleksandra Linowskiego, posła ziemi krakowskiej oraz Ignacego Zakrzewskiego, posła ziemi poznańskiej. Marszałek trzyma w ręku arkusz papieru z wypisanymi na nim postanowieniami konstytucji, wzniesiony w geście triumfu wysoko ponad głowę. Obok marszałka na rękach niesiony jest także Kazimierz Nestor Sapieha, drugi marszałek Sejmu Wielkiego.
Z lewej strony, przy wejściu do kolegiaty, uformowała się inna grupa, której centralną postacią jest król Stanisław August Poniatowski w koronacyjnym czerwonym płaszczu, wstępujący na stopnie kościoła z wyciągniętymi przed siebie ramionami. Zmierza on w kierunku stojącej pod złocistym baldachimem Doroty Biron, księżnej kurlandzkiej oraz Elżbiety z Szydłowieckich Grabowskiej, schowanej za jej plecami.
Pomiędzy królem a sylwetką marszałka Małachowskiego widzimy przedstawicieli dwóch różnych politycznych obozów. Z jednej strony, tyłem do widza, stoi Franciszek Ksawery Branicki, który był zdecydowanym przeciwnikiem konstytucji i później współtwórcą konfederacji targowickiej. Jego pełna niechęci oraz arogancji postawa zdradza niezadowolenie z przebiegu historycznych wydarzeń. Naprzeciwko niego, en face, stoi natomiast jeden ze współautorów konstytucji 3 maja, Hugo Kołłątaj, a za którego plecami ustawia się szereg innych gorących zwolenników konstytucji, z Ignacym Potockim oraz Adamem Kazimierzem Czartoryskim na czele.
Pod stopami niesionych na ramionach marszałków leży inny przeciwnik konstytucji, Jan Suchorzewski, który będąc przekupionym przez Rosjan, próbuje w ramach protestu schwytać i zasztyletować własnego synka. Chłopiec wyrywa się z objęć ojca i wybiega na środek ukazanej sceny. Suchorzewski natomiast powstrzymany zostaje przez Stanisława Kublickiego, posła inflanckiego.
Nad głowami zgromadzonego tłumu unoszą się triumfalnie polskie chorągwie, widziane na tle miejskiej, klasycznej zabudowy. Z lewej strony widzimy fragment fasady kolegiaty św. Jana Chrzciciela, z tyłu zaś, spomiędzy budynków, wyłaniają się mury Zamku Królewskiego wraz z Wieżą Zygmuntowską.
Barwna scena przedstawiona przez Matejkę pokazuje chwilę radosną i jednocześnie tragiczną dla Rzeczypospolitej. Z jednej strony bowiem ma miejsce uchwalenie pierwszej w Europie nowoczesnej konstytucji, której zadaniem było podniesienie chylącego się ku upadkowi kraju. Niestety jednak, obecność na obrazie zdrajców, takich jak Branicki, znamionuje z drugiej strony przyszłą klęskę kraju. Jan Matejko stawia tutaj diagnozę przyczyn upadku Polski, jakimi były: brak solidarności, wewnętrzne podziały polityczne, zdrada oraz egoizm polskiej szlachty.
Drogi Mateuszu piszę do Ciebie ponieważ wiem że są wakacje i masz dużo czasu. A ja chciałbym zachęcić Cię do tego byś podczas ich trwania przeczytał jakąś ciekawą...
Jest wiele zawodów które mnie interesują istnieje wiele rzeczy które wydają mi się warte spróbowania. Jednak najbardziej chciałbym zostać nauczycielem....
Obraz Piekła w „Boskiej Komedii” Dantego jest bardzo wymowny i silnie alegoryczny. W toku narracji dowiadujemy się że Piekło powstało w momencie strącenia Lucyfera...
„Chłopi” Władysława Reymonta posiadają wiele cech impresjonistycznych. Impresjonizm to kierunek wywodzący się z malarstwa powstały w drugiej połowie XIX wieku....
Ludzie mawiają często że trzeba wielu lat by nauczyć się czym jest życie. Starsi ludzie wspominają że prawdę o świecie poznali podczas wojny zaś wiele osób...
Sformułowanie „teatr absurdu” zawdzięczamy angielskiemu badaczowi Martinowi Esslinowi. W eseju o takim tytule opublikowanym w 1960 roku wskazał wyróżniki...
Większość uczniów marzy o długich i słonecznych dniach wolnych od szkoły oraz… o idealnym nauczycielu. Jaki powinien on być czym powinien się odznaczać...
„Granica” Zofii Nałkowskiej jest powieścią o kompozycji retrospektywnej. Tragiczny koniec kariery obiecującego Zenona Ziembiewicza staje się w dziele punktem...
Poszukiwanie szczęścia to jedno z najważniejszych zadań stojących przed człowiekiem. Chyba każdy chciałbym prowadzić dobre i miłe życie – nie ma się więc co...