„Madonnę wśród skał” namalował Leonardo da Vinci w okresie 1483 – 1490, czyniąc to na zamówienie Bractwa Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny przy kościele św. Franciszka w Mediolanie. Dzieło powstało na desce (199x122cm) przy użyciu techniki olejnej.
Opis
W centralnej części dzieła widnieje Matka Boska. Odziana jest w ciemną suknię (odcień barwy turkusowej, zieleni). Jej włosy swobodnie opadają na twarz, kręcąc się w delikatne loki. Obok Marii klęczy na jednym kolanie dziecięca postać (objęta ręką Matkę Jezusa) – jest to święty Jan Chrzciciel. Złożone w modlitewnym geście dłonie i spojrzenie zwrócone są w stronę drugiego dziecięcia obecnego w przedstawionej scenie – Jezusa. Syn Boży wykonuje znak błogosławieństwa, patrząc w stronę swego kuzyna. Tuż obok siedzi czwarta postać – odziany w czerwono – błękitny strój archanioł Uriel, który wskazuje dłonią postać Jana Chrzciciela.
Cała scena rozgrywa się wśród skał, a postaci siedzą nad brzegiem zbiornika wodnego. Trudno jednak określić, czy znajdują się wewnątrz groty, czy tylko przed wejściem do niej. Kolorystyka jest stonowana, krajobraz jest surowy, niegościnny. Wśród tych postrzępionych ozdobionych spłowiałą roślinnością światło pada właśnie na czworo postaci umieszczonych w centralnym punkcie dzieła.
Interpretacja
Scena ukazana przez Leonarda da Vinci nawiązuje prawdopodobnie do którejś z pozabiblijnych, obecnych w średniowiecznej tradycji historii o wyprawie Świętej Rodziny do Egiptu. Istnieją wersje głoszące, iż w tym kierunku, pragnąc uciec przed gniewem Heroda, podążyli także bliscy Jana Chrzciciela (wraz z nimi archanioł Uriel). Obecność syna świętej Elżbiety na płótnie ściśle wiąże się z faktem, iż kult Jana Chrzciciela był szczególnie żywy we Florencji (miasto to przez długi czas gościło Leonarda).
„Madonna wśród skał”, jest dziełem tajemniczym, skłaniającym badaczy i historyków sztuki do ciągłego poszukiwania odpowiedzi na pytania z nim związane (m. in. dotyczące drugiej wersji). Istnieją przypuszczenia, że wydarzenie ukazane przez włoskiego artystę miało podkreślać fakt, iż Jezus już w najwcześniejszych latach życia był Synem Bożym, być powtórną epifanią (objawieniem).
Władza od zawsze fascynowała zarówno artystów jak i odbiorców sztuki. Nie ma się czemu dziwić skoro zazwyczaj kojarzy się z nią potęga i bogactwo...
Rodzina jest istotną wartością dla polskiego społeczeństwa. W ciągu zaborów i okupacji jakich nie brakowało w czasie naszej najnowszej historii to właśnie grono...
„Czwórka” to niezwykle dynamiczny obraz który został namalowany przez Józefa Chełmońskiego w 1881 roku. Opis Obraz przedstawia pędzący powóz...
Powieść Stefana Żeromskiego zatytułowana „Przedwiośnie” to opowieść która przedstawia dzieje młodego Cezarego Baryki a jednocześnie poprzez jego przygody...
Nazwa renesans pochodzi od francuskiego słowa „renaissance” znaczącego odrodzenie. Doskonale odzwierciedla ono charakter tej epoki która narodziła się...
W okresie renesansu jedną z najbardziej rozpowszechnionych maksym stały się słowa Terencjusza: człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce . Oznaczały one że...
Powieść awangardowa to gatunek literacki który narodził się w XX stuleciu. Jego główną cechą było zerwanie z modelem powieści realistycznej a więc odejście...
„Książka nie jest tak fajna jak film!” – powiedział ostatnio mój kolega. „W filmie widzisz co robią bohaterowie słyszysz jak rozmawiają....
Dominującą kategorią estetyczną w „Szewcach” Witkacego jest groteska. Świat dzieła wykreowany został w taki sposób by zaprzeczyć prawidłowościom...
