„Madonnę wśród skał” namalował Leonardo da Vinci w okresie 1483 – 1490, czyniąc to na zamówienie Bractwa Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny przy kościele św. Franciszka w Mediolanie. Dzieło powstało na desce (199x122cm) przy użyciu techniki olejnej.
Opis
W centralnej części dzieła widnieje Matka Boska. Odziana jest w ciemną suknię (odcień barwy turkusowej, zieleni). Jej włosy swobodnie opadają na twarz, kręcąc się w delikatne loki. Obok Marii klęczy na jednym kolanie dziecięca postać (objęta ręką Matkę Jezusa) – jest to święty Jan Chrzciciel. Złożone w modlitewnym geście dłonie i spojrzenie zwrócone są w stronę drugiego dziecięcia obecnego w przedstawionej scenie – Jezusa. Syn Boży wykonuje znak błogosławieństwa, patrząc w stronę swego kuzyna. Tuż obok siedzi czwarta postać – odziany w czerwono – błękitny strój archanioł Uriel, który wskazuje dłonią postać Jana Chrzciciela.
Cała scena rozgrywa się wśród skał, a postaci siedzą nad brzegiem zbiornika wodnego. Trudno jednak określić, czy znajdują się wewnątrz groty, czy tylko przed wejściem do niej. Kolorystyka jest stonowana, krajobraz jest surowy, niegościnny. Wśród tych postrzępionych ozdobionych spłowiałą roślinnością światło pada właśnie na czworo postaci umieszczonych w centralnym punkcie dzieła.
Interpretacja
Scena ukazana przez Leonarda da Vinci nawiązuje prawdopodobnie do którejś z pozabiblijnych, obecnych w średniowiecznej tradycji historii o wyprawie Świętej Rodziny do Egiptu. Istnieją wersje głoszące, iż w tym kierunku, pragnąc uciec przed gniewem Heroda, podążyli także bliscy Jana Chrzciciela (wraz z nimi archanioł Uriel). Obecność syna świętej Elżbiety na płótnie ściśle wiąże się z faktem, iż kult Jana Chrzciciela był szczególnie żywy we Florencji (miasto to przez długi czas gościło Leonarda).
„Madonna wśród skał”, jest dziełem tajemniczym, skłaniającym badaczy i historyków sztuki do ciągłego poszukiwania odpowiedzi na pytania z nim związane (m. in. dotyczące drugiej wersji). Istnieją przypuszczenia, że wydarzenie ukazane przez włoskiego artystę miało podkreślać fakt, iż Jezus już w najwcześniejszych latach życia był Synem Bożym, być powtórną epifanią (objawieniem).
W epoce romantyzmu miłość stała się wartością szczególną. Nad fizyczność i uwielbienie cielesnego piękna zaczęto cenić wyjątkową relację dusz przekonanie...
Każdy z nas posiada ojczyznę – kraj z którego się wywodzi. Nieraz dzielimy go z setkami milionów rodaków. Chińczyków jest ponad miliard!...
Mały Książę z utworu Antoine’a de Saint-Exupery’ego to bardzo interesujący bohater którego międzygwiezdna podróż urasta do rangi metafory poszukiwania...
Refleksja nad przeznaczeniem towarzyszy ludzkości od tysięcy lat. Dotyczy ona nie tylko koncepcji historii (determinizm – wszystko jest zaplanowane – oraz indeterminizm...
Jeszcze do czasów po II wojnie światowej Polska była krajem rolniczym – większość społeczeństwa pracowała na roli. Temat życia na wsi pojawiał się więc...
Jeszcze w XX wieku większość mieszkańców Polski żyła na wsi i pracowała na roli. Jest więc rzeczą oczywistą że życie wiejskie przyciągało uwagę naszych...
„Nie-boska komedia” Zygmunta Krasińskiego to dzieło podejmujące bardzo rozległą tematykę. W tym kontekście wyraźnie zaznacza się jego dwudzielność. Pierwsza...
Kiedy Ewa po śmierci Stolnika Horeszki zmarła zesłana na Sybir opiekę nad jej córką - Zosią - przejęła na prośbę Jacka Soplicy Telimena. Postaci te są dwiema...
Rycerze należeli do najbardziej fascynujących postaci w historii ludzkości. W końcu prowadzili ciekawe życie na które składały się wojny turnieje czy hołdy wasalne....
