„Mona Lisa” to z pewnością najbardziej rozpoznawalne dzieło Leonadra da Vinci, a być może najpopularniejszy obraz w całej historii świata. Włoski artysta namalował je w okresie 1503 – 1506, stosując technikę olejną na topolowej desce o rozmiarach 77x53cm. Tożsamość tajemniczej modelki nie jest jasna, lecz istnieją podejrzenia, że była to Lisa Gherardini – żona bogatego kupca, Francesa Giocondo, który zamówił obraz u włoskiego mistrza. Jednak opieszałość Leonarda sprawiła, że nigdy go nie odebrał, a dzieło rozpoczęło wówczas zawrotną karierę.
Opis
„Mona Lisa” jest portretem. Ukazana tu kobieta odziana jest w prostą i skromną suknię koloru ciemnej zieleni. Modelka siedzi, a jej dłonie ułożone są na oparciu fotela. Twarz wyraża spokój, oczy zwrócone są w lewą stronę (zdają się patrzeć na widza), a rozpuszczone włosy przylegają do twarzy. Najbardziej zagadkowy jest uśmiech – nieśmiały, stonowany, lecz zarazem wyraźny. Ułożenie ust Giocondy stało się przedmiotem wielu badań, a najbliżej prawdy zdaje się być Margaret Livingstone, która wykazała, iż włoski artysta wykorzystał grę światła, przez co usta są ciemniejsze. Oglądane pod kątem (np. w czasie patrzenia modelce w oczy) angażują zewnętrzną część siatkówki, a uśmiech wydaje się bardziej wyraźny.
Tłem portretu jest bardzo złożony, pełen detalów krajobraz przedstawiający postrzępione szczyty, zawiłą drogę oraz błękitną rzekę. W tonacji kolorystycznej dominują przede wszystkim odcienie zieleni oraz brązów, a delikatna skóra modelki zdaje się rozjaśniać tę kompozycję.
Interpretacja
„Mona Lisa” jest dziełem niezwykle tajemniczym i interesującym. Wokół obrazu pojawiło się wiele rozmaitych teorii. Niektóre mówią, że obraz przedstawia samego artystę, inne snują przypuszczenia na temat ukazanej kobiety. Prawda może być prozaiczna – dzieło najprawdopodobniej było malowane jako portret, element dekoracji. Jednak nieodebrane przez zamawiającego trafiło do Francji, gdzie wkrótce zyskało wielką wartość.
Niezależnie od tożsamości sportretowanej kobiety „Mona Lisa” stanowi przede wszystkim dowód wspaniałych zdolności Leonarda da Vinci, jego znajomości technik artystycznych oraz umiejętności prowadzenia swoistej gry z widzem, który staje tak naprawdę w obliczu wielkiej niewiadomej.
Powieść Stefana Żeromskiego „Ludzie bezdomni” uchodzi za jedno z najbardziej przejmujących dzieł literackich z przełomu XIX i XX wieku. Sam tytuł sugeruje...
Ignacy Rzecki jest jednym z pierwszoplanowych bohaterów „Lalki” Bolesława Prusa. Podobnie jak protagonista dzieła - Stanisław Wokulski - postać ta odznacza...
Pierwszy dzień w szkole zawsze jest dla ucznia wydarzeniem stresującym. W końcu wracamy po długich wakacjach w czasie których przywykliśmy do błogiego lenistwa późnego...
Epikureizm oraz stoicyzm to kierunki filozoficzne które powstały w czasach starożytnych. Pierwszy z nich w swoich założeniach odwoływał się do ludzkiego powołania...
„Kompozycja VII” Wassila Kandinsky’ego wydawać się może dziełem pełnym chaosu i nieuporządkowania. Widz który nie zna korzeni dzieła wyrobić...
Wiek XIX przyniósł ludzkości niesamowity rozwój cywilizacyjny (w porównaniu z poprzednimi epokami). Ludziom wydawało się że przed nimi już tylko dalszy...
Na utrzymanym w akademickiej stylistyce obrazie „Konstytucja 3 maja” Jana Matejki rozpoznajemy twarze wielu historycznych postaci oświeceniowej Polski: króla...
Poeci od wieków wypominali swoim rodakom wady i przywary. Satyra była środkiem który miał na celu poprawę obyczajów i sytuacji politycznej zmotywowanie...
Ballada to gatunek który był niezwykle popularnym w okresie romantyzmu. Posiadający zarówno cechy liryki epiki jak i dramatu dawał on szerokie pole do manifestacji...
