Liberalizm to nurt polityczny (ideologia), kładący szczególny nacisk na wolność polityczną i gospodarczą. Historycy idei doszukują się korzeni liberalizmu już w myśli średniowiecznej, jednak do systematyzacji doktryny doszło dopiero w późniejszych stuleciach. Do najważniejszych wydarzeń, doprowadzających do powstania tego prądu politycznego, zalicza się angielską wojnę domową. Przerażony popełnianymi wówczas zbrodniami Tomasz Hobbes napisał traktat „Lewiatan”. Była to pochwała władzy absolutnej, która z dzisiejszej perspektywy wydawać się może wręcz totalitarna (władca w idealnym państwie Hobbesa miał prawo decydować o sprawach religijnych i dekretować, w co jego poddani mają prawo wierzyć). Jednak w stosunku do wcześniejszej myśli politycznej, Hobbes dodał bardzo istotną rzecz – mianowicie według jego teorii obywatele oddają swoją wolność władcy, w zamian za ochronę. Władza pochodzi więc od ludu i królowie dopiero od niego ją otrzymują, nie są zaś jej posiadaczami z „woli Boga” (Dei gratia). Była to tak zwana teoria umowy społecznej, niezwykle istotna dla późniejszej myśli liberalnej.
W ciągu XVIII wieku liberalizm doczekał się tak istotnych myślicieli, jak John Locke, czy David Hume. Na skutek rewolucji amerykańskiej postały Stany Zjednoczone Ameryki – państwo, którego konstytucja opierała się na zasadach liberalizmu. Koncepcje liberalne zostały rozszerzone na całą Europę za sprawą rewolucji francuskiej i wojen napoleońskich.
XIX wiek uchodzi powszechnie za stulecie liberalizmu. Wówczas to zasady drogie liberałom, takie jak wolność prasy i zgromadzeń, rządy konstytucyjne, czy wolność gospodarcza zyskały powszechną aprobatę. Nawet w najbardziej reakcyjnych krajach władcy czuli się zobowiązani nadawać konstytucje. Co jednak interesujące, liberalizm niekoniecznie był tożsamy z demokracją. Dzisiaj wydaje nam się, że trudno rozróżniać te dwie idee – i mówimy często o demokracji liberalne. Ale liberałowie XIX wieku chcieli wolności i równości wobec prawa – ale niekoniecznie pragnęli, by przedstawiciele niepiśmiennych, ubogich chłopów zasiadali w parlamencie. Zmieniło się to jednak z biegiem czasu.
W wieku XX ideały liberalizmu znalazły się pod atakiem ideologii totalitarnych – faszyzmy i komunizmu. W porównaniu z nimi liberalizm często wydawał się słaby, ale ostateczne zwycięstwo należało do niego.
Liberałowie cenią wolność bardziej niż bezpieczeństwo. Uważają, że państwo nie powinno wtrącać się za bardzo w życie obywateli, a już na pewno nie powinno interweniować w gospodarkę.
Olejny obraz Maxa Ernsta „Ubu imperator” pochodzi z 1923 roku. Zaliczany bywa do dadaizmu chociaż niektórzy krytycy sądzą że zapowiada on już pojawienie...
Stanisław Wokulski pokochał Izabelę Łęcką od pierwszego wejrzenia. W dniu w którym dostrzegł ją w teatralnej loży postanowił uczynić wszystko by zdobyć jej...
Do cech najbardziej podziwianych przez większość ludzi należy odwaga. Pragniemy być dzielni stawiać czoła największym przeciwnością losu. Literatura i kino oferują...
Każdy z nas pewnie nie raz słyszał utyskiwania starszego pokolenia na młodzież która staje się coraz gorsza. Nie inaczej jest z młodymi ludźmi narzekającymi na...
Dom to nie tylko ściany. Pojęcie to można rozumieć także w sposób szerszy przenośny. Oznacza wtedy ono przestrzeń w której żyjemy – jej cechy postaci...
Patrokles serdeczny przyjaciel Achillesa udał się z pomocą Achajom w walce z Trojanami. Przybrany był w zbroję greckiego herosa. Został on jednak pokonany przez Hektora...
Don Kichot i jego giermek Sancho Pansa to bodaj najbardziej znana para literatury światowej. W literackich odniesieniach czy w ikonografii postacie te stanowią swego rodzaju...
Dramatyczna scena ukazana przez Jana Matejkę na obrazie „Rejtan upadek Polski” rozgrywa się na Zamku Królewskim w Warszawie trzeciego dnia sejmu rozbiorowego...
Romeo i Julia - obok Tristana i Izoldy – stanowią najbardziej rozpoznawalną parę tragicznych kochanków. Wypełniona emocjami historia ich życia wywarła olbrzymi...
