Szanowna Pani Jesień, Ulica Opadłych Liści 12
Droga Pani,
piszę do Pani, ponieważ może się Pani czuć niedoceniania jako pora roku. Ja jednak chciałbym wyrazić moją najserdeczniejszą wdzięczność za Pani działalność! Pragnę też zachęcić Panią do wytrwałości – podejrzewam bowiem, że już niedługo więcej ludzi będzie potrafiło docenić to, co Pani dla nas robi.
Wiele osób źle się wypowiada o Pani. Podkreślają, że po ciepłym i przyjemnym lecie, Jesień przynosi deszcze, pochmurność, a nawet pierwsze przymrozki. Przyznam, że te osoby mają trochę racji. Trudno choć przez chwilę nie poczuć tęsknoty za ciepłymi sierpniowymi dniami, gdy październikowy wiatr wieje nam w oczy. A to przecież dość często się zdarza. A jeszcze gorzej, gdy do wiatru dołączy się zimny deszcz, który moczy nam ubranie i przenika swoim chłodem aż do kości! Ale bądźmy szczerzy – czy chcielibyśmy cały rok cieszyć się ciepłem? Chyba nie! Sądzę, że byłoby to dość nudne, gdyby pogoda w lipcu, maju, październiku i grudniu była taka sama. Zresztą coraz popularniejsze i coraz tańsze są wycieczki do egzotycznych krajów. Niedługo samoloty będą kosztować tak mało, że gdy zrobi nam się tęskno za ciepłem, wskoczymy we własną maszynę i polecimy na chwilę do Egiptu albo do Tunezji.
To dlatego sądzę, iż niedługo coraz więcej osób będzie Panią doceniać. Kiedy bowiem nie będziemy skazani na czekanie na ciepło do maja, to łatwiej będzie nam docenić to, co Pani nam przynosi. A przecież oprócz deszczu i ciemnych chmur daje Pani ludziom mnóstwo wyjątkowych prezentów. Nie bez przyczyny przecież przysłowiowa stała się „złota polska jesień”. Otrzymujemy od Pani niezwykłe widoki parków z opadłymi liśćmi. Złote i czerwone barwy nadają wyjątkowego wyglądu zwykłym zagajnikom, których wcześniej nie podejrzewalibyśmy o takie piękno!
Z darów Jesieni wykonywać można urocze przedmioty – zrobienie ludzików z kasztanów lub korali z jarzębiny to rzecz niby zwyczajna, a tak naprawdę zmienia się nieraz w niesamowitą przygodę!
A trzeba jeszcze wspomnieć o moim ulubionym z cudów tej pory roku! Przecież jabłka, do których tak się przyzwyczailiśmy, są wyjątkowo smaczne! Cóż może się równać z rozkoszą zerwania z drzewa dojrzałego czerwonego owocu i wbicia zębów w aromatyczną skórkę? Osobiście lubię jabłka tak bardzo, że mógłbym je jeść na śniadanie, obiad i kolację.
Szanowna Pani, jest Pani skomplikowaną osobą. Funduje nam Pani wiele zmartwień, związanych ze złą pogodą. Ale równocześnie ofiarowuje nam Pani piękne widoki i przepyszne owoce! Uważam, że należy Pani do najbardziej uroczych pór roku.
Pozdrawiam!
Definicja wyznaczniki gatunku Jest to specyficzny rodzaj powieści który jak sama nazwa wskazuje skoncentrowany jest przede wszystkim na przeżyciach wewnętrznych psychice...
„Lalka” jako powieść realistyczna prezentuje szeroką panoramę polskiego społeczeństwa. Nie jest to jedynie pobieżne przedstawienie polegające na wyliczeniu...
Jest wiele zawodów które mnie interesują istnieje wiele rzeczy które wydają mi się warte spróbowania. Jednak najbardziej chciałbym zostać nauczycielem....
Tytułowy bohater dramatu Juliusza Słowackiego jest postacią dynamiczną. Wraz z rozwojem fabuły zdobywając nowe doświadczenia i poznając mechanizmy rządzące światem...
Definicja Historyzm jest pojęciem niezwykle szerokim odnoszącym się do kultury. W jego obrębie wyróżnić można historyzm architektoniczny i związany ze sztukami...
„Droga do Rosji” to poemat rozpoczynający „Ustęp” trzeciej części „Dziadów”. Fragment ten znacznie odróżnia się od samego...
Tomek Sawyer to chyba największy łobuz w dziejach literatury! Ten bohater książek amerykańskiego pisarza Marka Twaina przeżył tyle przygód i spłatał tyle psikusów...
Wizja świata ukazana w „Szewcach” Stanisława Ignacego Witkiewicza budzi u czytelnika ciekawość i niepokój. Ten drugi stan nasila się wraz z postępem...
Zielone Wzgórze to miejsce które stało się domem małej Ani Shirley. Zamieszkiwane było przez dwie osoby – Mateusza oraz Marylę. Nie było to miejsce...
