Unikalne i sprawdzone teksty

Moja mapa pogody, czyli co mi się w życiu podoba, a czego nie mogę zaaprobować? | wypracowanie

Każdy z nas tworzy w głowie własną „mapę pogody”. Mapa ta nie jest zapisem pozycji miast, rzek i gór – zamiast tego ten fikcyjny plan uszeregowuje nasze emocje, sympatie i antypatie. Tak jak rachunek sumienia służy zrozumieniu naszych wad, tak „mapa pogody” pozwala nam poznać siebie, choć w nieco inny sposób. Każdy z nas tworzy sobie taki schemat, grupujący rzeczy, które są dla nas miłe i te, jakie wzbudzają nasze oburzenie. Sam oczywiście nie jestem wyjątkiem i posiadam własny atlas uczuć.

Centrum mojej mapy stanowi płaskowyż o nazwie Inspiracje. Znajduje się na nim miejsce dla osób, których przykład uważam za motywujący i budzący szacunek. Znajdują się tam zarówno autorytety moralne, takie jak Matka Teresa z Kalkuty, czy Jan Paweł II, jak i wybitni naukowcy. Szczególną pozycję wśród tych ostatnich zajmuje Stephen Hawking – mój osobisty wzór. Ów wybitny fizyk jest dowodem, że ograniczenia można pokonywać i nawet kalectwo nie zdoła powstrzymać człowieka, pragnącego realizować swoje marzenia.

Na granicy Inspiracji leży miasto artystów. Sztuka jest moją wielką pasją i pozwala znosić niepowodzenia. Nic tak nie poprawia nastroju, jak dobra książka, czy interesujący album muzyczny. Sądzę również, że twórczość artystyczna z prawdziwego zdarzenia potrafi natchnąć człowieka do czynienia dobra – a z pewnością jest w stanie wskazać naszemu sumieniu, co jest szlachetne, co zaś podłe.

Duża część „mapy” zaznaczona jest na czarno – to kraina Antypatie. Gnieżdżą się w niej nietolerancja, fałszywa przyjaźń i przemoc wszelkiego typu. Czasem zapuszczam się w te strony, jednak nie po to, by obcować z gorszącymi uczuciami. Po prostu czasem zdarza się, że zbyt pochopnie „wepchnę” kogoś w owe rejony. Nierzadko po namyśle okazuje się, że ktoś, kogo uważałem za osobę niesympatyczną, jest w gruncie rzeczy porządną osobą, choć nieco mrukliwą. Wtedy czuję wstyd i zapraszam tę postać do innej części „mapy” – do wspaniałego pałacu Przyjaźń w krainie Inspiracji.

Jak widać moja mapa nie jest czymś statycznym i danym raz na zawsze. Często dochodzi na niej do zmian, nieraz zaskakujących dla mnie samego!

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Lekarz – zawód czy posłannictwo?...

Zawód lekarza to jedna z najbardziej interesujących profesji. Nieustannie styka się on ze śmiercią ratuje ludzi przed chorobami i przynosi im ulgę w cierpieniu –...

Niezapomniana przygoda - opowiadanie...

Nigdy nie sądziłam że niezapomniana przygoda przytrafi mi się podczas drogi do szkoły. Od zawsze przecież chodziłam tą samą ścieżką przez las. Jednak do ostatniej...

Czy bohaterów „Dywizjonu 303”...

Arkady Fiedler w swojej książce „Dywizjon 303” nazywa polskich pilotów biorących udział w bitwie o Anglię współczesnymi rycerzami. Porównanie...

Czy kultura polska jest kulturą...

Odpowiedź na pytanie czy kultura polska jest kulturą o cechach mieszczańskich nie jest odpowiedzią łatwą. Można bowiem w polskiej kulturze dostrzec elementy twórczości...

Sens przypowieści biblijnych

Zazwyczaj gdy mowa o Biblii mamy na myśli jedną książkę. Gdy chodzi o formę fizyczną będziemy mieli rację – Pismo Święte to najczęściej jeden obszerny tom....

„Jądro ciemności” - znaczenie...

Tytuł „Jądro ciemności” ma znaczenie symboliczne. Po pierwsze odnosi się do Afryki jako kontynentu czarnych ludzi – w sensie dosłownym – ale również...

Biedota w „Lalce” – opracowanie...

„Lalka” Bolesława Prusa jest dziełem w którym ukazana została szczegółowa panorama polskiego społeczeństwa. Co charakterystyczne dla powieści...

Motyw vanitas w literaturze i sztuce...

Słowo „vanitas” to po łacinie „marność”. Przez wieki najpopularniejszym językiem w jakim czytano Pismo Święte była bowiem łacina – i właśnie...

O czym mówią moje książki nocą...

„Książka nie jest tak fajna jak film!” – powiedział ostatnio mój kolega. „W filmie widzisz co robią bohaterowie słyszysz jak rozmawiają....