Każdy z nas tworzy w głowie własną „mapę pogody”. Mapa ta nie jest zapisem pozycji miast, rzek i gór – zamiast tego ten fikcyjny plan uszeregowuje nasze emocje, sympatie i antypatie. Tak jak rachunek sumienia służy zrozumieniu naszych wad, tak „mapa pogody” pozwala nam poznać siebie, choć w nieco inny sposób. Każdy z nas tworzy sobie taki schemat, grupujący rzeczy, które są dla nas miłe i te, jakie wzbudzają nasze oburzenie. Sam oczywiście nie jestem wyjątkiem i posiadam własny atlas uczuć.
Centrum mojej mapy stanowi płaskowyż o nazwie Inspiracje. Znajduje się na nim miejsce dla osób, których przykład uważam za motywujący i budzący szacunek. Znajdują się tam zarówno autorytety moralne, takie jak Matka Teresa z Kalkuty, czy Jan Paweł II, jak i wybitni naukowcy. Szczególną pozycję wśród tych ostatnich zajmuje Stephen Hawking – mój osobisty wzór. Ów wybitny fizyk jest dowodem, że ograniczenia można pokonywać i nawet kalectwo nie zdoła powstrzymać człowieka, pragnącego realizować swoje marzenia.
Na granicy Inspiracji leży miasto artystów. Sztuka jest moją wielką pasją i pozwala znosić niepowodzenia. Nic tak nie poprawia nastroju, jak dobra książka, czy interesujący album muzyczny. Sądzę również, że twórczość artystyczna z prawdziwego zdarzenia potrafi natchnąć człowieka do czynienia dobra – a z pewnością jest w stanie wskazać naszemu sumieniu, co jest szlachetne, co zaś podłe.
Duża część „mapy” zaznaczona jest na czarno – to kraina Antypatie. Gnieżdżą się w niej nietolerancja, fałszywa przyjaźń i przemoc wszelkiego typu. Czasem zapuszczam się w te strony, jednak nie po to, by obcować z gorszącymi uczuciami. Po prostu czasem zdarza się, że zbyt pochopnie „wepchnę” kogoś w owe rejony. Nierzadko po namyśle okazuje się, że ktoś, kogo uważałem za osobę niesympatyczną, jest w gruncie rzeczy porządną osobą, choć nieco mrukliwą. Wtedy czuję wstyd i zapraszam tę postać do innej części „mapy” – do wspaniałego pałacu Przyjaźń w krainie Inspiracji.
Jak widać moja mapa nie jest czymś statycznym i danym raz na zawsze. Często dochodzi na niej do zmian, nieraz zaskakujących dla mnie samego!
Greccy bogowie z pewnością należeli do postaci z tzw. „charakterem”. Nieobce były im czysto ludzkie namiętności – gniew skłonność do romansów...
„Potop” Henryka Sienkiewicza jest niezwykle rozbudowaną powieścią historyczną w której autor nie tylko przytoczył autentyczne wydarzenia z czasów...
Uczty i biesiady zawsze stanowiły ważny motyw w kulturze i literaturze – w samym Piśmie Świętym pojawia się motyw ucztowania przed Bogiem (Wj 18 12). Rzecz to zupełnie...
Panegiryk jest dość ciekawą formą literacką która nie wiąże się z żadnym konkretnym gatunkiem jej głównym wyznacznikiem jest obecność przesadnego wychwalania...
Jeszcze w XX wieku większość mieszkańców Polski żyła na wsi i pracowała na roli. Jest więc rzeczą oczywistą że życie wiejskie przyciągało uwagę naszych...
„Gloria victis” czyli „chwała zwyciężonym” krzyczy w noweli Elizy Orzeszkowej wiatr wysłuchawszy opowieści przedstawionej przez drzewa. Następnie...
„Romeo i Julia” Williama Szekspira to tragedia która wciąż inspiruje porusza i fascynuje. Sposób w jaki angielski poeta ukazał gorące uczucie dwojga...
Każdy z nas tworzy w głowie własną „mapę pogody”. Mapa ta nie jest zapisem pozycji miast rzek i gór – zamiast tego ten fikcyjny plan uszeregowuje...
Rozmowa Benedykta Korczyńskiego z synem stanowi jedną z istotniejszych scen w powieści „Nad Niemnem” ponieważ wyraźnie pokazuje konflikt pokoleń będący jednym...