Opis bezludnej wyspy

Bezludna wyspa! Na to hasło wszyscy chyba wyobrażamy sobie ląd smutny i ponury. Fale oceanu uderzają o samotne skały, a zimny wiatr wyje ponad nimi. Jednak w mojej wyobraźni jest całkowicie inaczej! To, że na wyspie nie mieszkają ludzie, nie oznacza, że to wyspa bez życia!

Ale zacznijmy od początku. Wyspa oczywiście znajduje się na morzach południowej półkuli. Jest na niej bardzo ciepło, wręcz tropikalnie. Zimne wiatry nie wchodzą w grę! Jeśli już wieje, to łagodny, ciepły zefirek.

Wyspa nie jest specjalnie duża, ale niczego na niej nie brakuje. Ma kształt koła, a pośrodku niej znajduje się źródło słodkiej wody. Liczne zwierzęta chętnie zbierają się koło wodopoju i oglądają nawzajem swoje pióra i cętki. To taka forma zwierzęcych ploteczek – papugi zastanawiają się, która zebra ma najwspanialsze paski, zaś hipopotamy wyrzucają swoje obfite brzuchy na ląd tak, by dostrzegły to leniwce. Hipopotamy sądzą, że leniwce szczególnie cenią najbardziej tęgie zwierzęta – ale skąd to przyszło hipopotamom to głowy, tego nikt powiedzieć nie potrafi.

Niedaleko od wodopoju rośnie gaj bananowców. Miejsce to jest oczywiście rajem dla małp, które wyczyniają tam swoje figle i wydzierają się w niebogłosy. Inne zwierzęta również zachodzą do gaju, nie tyle dla bananów, co dla oglądania małp! Dla mieszkańców wyspy harce nadrzewnych zwierzaków, to jak kino dla ludzi!

Kto nie lubi bananów, wybiera się na drugą stronę wyspy. Porośnięta jest ona najrozmaitszymi egzotycznymi owocami – pomarańczami, kiwi, mandarynkami. Żyć nie umierać, myślą nieraz leniwce, z rozkoszą pożerające kolejne przysmaki.

Przez wyspę biegnie też mała rzeczka – dom hipopotamów. Wylegują się w ciepłe dni na brzegu, a w czasie deszczu chowają w pobliskiej jaskini.

Na bezludnej wyspie żyje mnóstwo zwierząt i roślin. Mimo to nie ma tam wojen ani awantur – być może dlatego, że nie ma tam też ludzi!