W szkole spędzamy dziesiątki godzin każdego tygodnia. To tutaj najczęściej nawiązujemy przyjaźnie, zakochujemy się, rozwijamy intelektualnie i emocjonalnie. Bardzo ważne, byśmy czuli się tutaj, jak u siebie w domu. Oczywiście na tym świecie nie ma rzeczy idealnych i w najlepszych placówkach edukacyjnych dopatrzeć się można błędów, wad i różnorakich problemów. Ale możemy przecież popuścić wodze fantazji i zastanowić się, jak wyglądałaby nasza idealna szkoła. Nie ukrywam, że ja również nieraz wyobrażałem sobie „szkołę marzeń”.
Przede wszystkim – w mojej wyobraźni budynki szkoły znajdują się w starym parku. Boisko, oczywiście obszerne, skryte jest w cieniu rzucanym przez wiekowe drzewa. W trakcie przerwy można wyjść na dwór, usiąść pod sękatym dębem i zapatrzyć się na ptaki ćwierkające wśród jego liści. Nic tak nie odpręża między lekcjami, jak widok harmonii panującej w naturze!
Istotnym obiektem jest tutaj sala sportowa – oprócz boiska do siatkówki, używanego zimą, znajduje się w niej także niewielki basen. Na lekcjach wuefu uczymy się na nim pływać, zaś ci co opanowali już tę umiejętność, mogą tu także zawitać po zajęciach.
Klasy są w pełni skomputeryzowane. Uczniowie nie muszą przynosić ze sobą zeszytów, bowiem przy ławkach czekają na nich laptopy. Nie oznacza to zrezygnowania z papierowych książek – pośrodku głównego budynku szkoły umiejscowiono się okrągłe pomieszczenie, mieszczące bibliotekę i czytelnię. Zgromadzono tu tysiące tomów!
W podziemiach ulokowano garaże dla rowerów. Każdy uczeń posiada własnych rower najlepszej jakości i nauczyciele często zabierają nas na wycieczki krajoznawcze. Nie musimy oglądać zdjęć roślin w książkach lub w Internecie – kiedy pan od biologii chce nam pokazać kasztanowiec, wsiadamy na rowery i jedziemy do pobliskiego lasu.
Oczywiście w wymarzonej szkole najważniejsi są przyjaciele. Dokazujemy tutaj na przerwach tak samo, jak w każdej innej placówce edukacyjnej – stąd dla naszych nauczycieli nie zawsze musi to być szkoła idealna.