Opis zachodu słońca

Zachód słońca to jedna z najbardziej niezwykłych części dnia! Szczególne wrażenie robi latem, gdy dokładnie możemy obserwować zapadanie zmroku. Noc nastaje w różnych porach dnia, zależnie od pory roku. Zimą już stosunkowo wcześnie robi się ciemno, natomiast latem długo cieszymy się dniem. Czasem i po godzinie dwudziestej jest jeszcze prawie całkiem jasno!

Wyobraźmy sobie więc ciepły, sierpniowy wieczór. Po całym dniu letniej zabawy pragniemy przyjrzeć się zachodowi słońca. Siadamy w miękkiej, zielonej trawie i patrzymy na horyzont. Słońce przypomina wielką, czerwoną kulę. Powoli, powoli chyli się ku ziemi. Kolejne kawałki jego cudownej tarczy znikają za linią horyzontu. Czasem jakaś mała chmurka zasłania nam widok, ale letni wietrzyk zaraz przepędza ją precz. Dzięki temu możemy z uwagą obserwować naszą gwiazdę (bo przecież słońce jest gwiazdą), udającą się na spoczynek. Wydaje nam się, że czerwone barwy przechodzą na resztę nieba. Tak, jakby słońce było paletą z farbą, której używa jakiś potężny malarz, by nadać kolor całemu widnokręgowi!

Jednocześnie robi cię coraz bardziej ciemno. Przez coraz gęstsze chmury zaczynają nieśmiało prześwitywać gwiazdy. Zazwyczaj temperatura robi się wówczas coraz niższa. Otulamy się swetrem, bo jest już zbyt chłodno na sam podkoszulek!

Zauważamy, że sprytne słońce zaszło już, korzystając z naszej nieuwagi! Wpatrzeni w mrugające gwiazdki, zapomnieliśmy o śledzeniu tej największej! Teraz możemy pobyć jeszcze chwilę na dworze i obserwować w niebo. Ale niedługo nadejdzie już czas, by wrócić do domu i położyć się spać. Zachód słońca to doprawdy niezwykły spektakl!