Według samego Paula Gauguina, najlepszym jego dziełem jest obraz „Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy?”. Artysta spróbował w nim prześledzić najważniejsze pytania, dręczące całą ludzkość, a także jego samego.
Obraz namalowany został w latach 1897-1898. Gauguin, dręczony problemami finansowymi i osobistym, opuścił Francję i ruszył w podróż po egzotycznych krajach. Ostatecznie osiadł na kilka lat na Tahiti i niezwykły klimat i przyroda wyspy z pewnością miały wpływ na ostateczny kształt płótna.
Pytania, zadanie w tytule obrazu, Gauguin usłyszał w swojej młodości, gdy uczęszczał na lekcje religii. Biskup Orleanu, który był jego nauczycielem, uważał je za podstawowe kwestie w życiu człowieka. Problem ten dręczył przez lata artystę, który nie potrafił po prostu przyjąć odpowiedzi, jakich udzielała religia.
Obraz przedstawia egzotyczny krajobraz, w którym żyją ludzie i zwierzęta. Według samego artysty, należy „odczytywać” go od tej części, która znajduje się po naszej prawej ręce. Tak więc najpierw widzimy pustkę, po której biegnie zwierzę – pierwszym człowiekiem, jaki się pojawia, jest niemowlę. Dziecko otaczają kobiety. Dalej widzimy postacie, będące symbolami kolejnych faz życia człowieka – aż do ostatniej z nich. Starością jest siwa kobieta, siedząca na ziemi i trzymająca się za głowę. Czeka biernie na swój koniec, a obok niej siedzi biały ptak. Zwróćmy uwagę, iż obraz „zaczyna” i „kończy” się postacią zwierzęcą. Czy Gauguin sądził, że życie po śmierci nie istnieje i jesteśmy jak zwierzęta właśnie?
Trudno o pewność, bowiem nad ludźmi stoi posąg bóstwa, kojarzącego się z hinduizmem. Oznacza to zapewne, że istnieje coś, co jest ponad światem materialnym. Ale niekoniecznie musi to być Bóg rodem z chrześcijaństwa – być może chodzi tylko o nieokreśloną duchowość lub siły natury.
Pośrodku obrazu znajduje się postać, wyciągająca ręce ku niebu. W dłoniach trzyma owoc. Znowu niełatwo jednoznacznie odczytać, o co chodziło Gauguinowi. Być może to Adam, zrywający owoc z drzewa poznania dobra i zła. Centralne umiejscowienie mężczyzny może sugerować, że chodzi o mądrość, ale i gorycz, jaką człowiek uzyskuje, gdy dorośnie. Jednocześnie wyciągnięte ramiona budzą skojarzenie z rozpiętym na krzyżu Jezusem. Czy więc człowiek ma w sobie iskierkę boskości?
Obraz Paula Gauguina to nie tylko dzieło piękne, ale także dzieło mądre i głębokie. Zadaje istotne pytania, być może najważniejsze z pytań, jakie może zadać człowiek, a zarazem nie udziela na nie jednoznacznej odpowiedzi.
„Ferdydurke” jest powieścią przesyconą groteską. Przejawia się ona zarówno w fabule utworu jak i w sposobie jej prezentacji a więc konstrukcji języku...
„Chłopi” Władysława Reymonta są powieścią małopolską na co wskazują cechy narracji stylu a także kompozycji i konstrukcji świata przedstawionego. Narracja...
Moja szkoła to niezwykle piękny stary budynek którego jedna ze ścian pokryta jest pnącym bluszczem. Gdybym miał wyobrazić ją sobie za sto lat myślę że jej wygląd...
„Szkoła ateńska” to fresk który został stworzony przez artystę o nazwisku Rafael Santi. Dzieło powstało w epoce renesansu. Znajdujący się w Pałacu...
Wiele osób uważa że w samotności można się jedynie nudzić. Ja jednak myślę że czasem warto spędzić czas samemu bez innych osób. Jeśli mądrze się go...
Akcja „Potopu” Henryka Sienkiewicza rozgrywa się w okresie szwedzkiego najazdu na Rzeczpospolitą który miał miejsce w latach 1655 – 1660. Autor bazując...
Definicja Stoicyzm to obok epikureizmu jedna z najważniejszych szkół filozoficznych powstała w starożytności. Za jego twórcę uważa się Zenona z Kition....
Danusia Gawlikówna i Elza (Elżbieta) Jezierska to dwie główne bohaterki powieści Jadwigi Korczakowskiej pt. „Spotkanie nad morzem”. Obie mają po...
„Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej nie jest typową powieścią tendencyjną jak np. inna książka pisarki pt. „Marta”. Można jednak wskazać w tym dziele...
