Według samego Paula Gauguina, najlepszym jego dziełem jest obraz „Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy?”. Artysta spróbował w nim prześledzić najważniejsze pytania, dręczące całą ludzkość, a także jego samego.
Obraz namalowany został w latach 1897-1898. Gauguin, dręczony problemami finansowymi i osobistym, opuścił Francję i ruszył w podróż po egzotycznych krajach. Ostatecznie osiadł na kilka lat na Tahiti i niezwykły klimat i przyroda wyspy z pewnością miały wpływ na ostateczny kształt płótna.
Pytania, zadanie w tytule obrazu, Gauguin usłyszał w swojej młodości, gdy uczęszczał na lekcje religii. Biskup Orleanu, który był jego nauczycielem, uważał je za podstawowe kwestie w życiu człowieka. Problem ten dręczył przez lata artystę, który nie potrafił po prostu przyjąć odpowiedzi, jakich udzielała religia.
Obraz przedstawia egzotyczny krajobraz, w którym żyją ludzie i zwierzęta. Według samego artysty, należy „odczytywać” go od tej części, która znajduje się po naszej prawej ręce. Tak więc najpierw widzimy pustkę, po której biegnie zwierzę – pierwszym człowiekiem, jaki się pojawia, jest niemowlę. Dziecko otaczają kobiety. Dalej widzimy postacie, będące symbolami kolejnych faz życia człowieka – aż do ostatniej z nich. Starością jest siwa kobieta, siedząca na ziemi i trzymająca się za głowę. Czeka biernie na swój koniec, a obok niej siedzi biały ptak. Zwróćmy uwagę, iż obraz „zaczyna” i „kończy” się postacią zwierzęcą. Czy Gauguin sądził, że życie po śmierci nie istnieje i jesteśmy jak zwierzęta właśnie?
Trudno o pewność, bowiem nad ludźmi stoi posąg bóstwa, kojarzącego się z hinduizmem. Oznacza to zapewne, że istnieje coś, co jest ponad światem materialnym. Ale niekoniecznie musi to być Bóg rodem z chrześcijaństwa – być może chodzi tylko o nieokreśloną duchowość lub siły natury.
Pośrodku obrazu znajduje się postać, wyciągająca ręce ku niebu. W dłoniach trzyma owoc. Znowu niełatwo jednoznacznie odczytać, o co chodziło Gauguinowi. Być może to Adam, zrywający owoc z drzewa poznania dobra i zła. Centralne umiejscowienie mężczyzny może sugerować, że chodzi o mądrość, ale i gorycz, jaką człowiek uzyskuje, gdy dorośnie. Jednocześnie wyciągnięte ramiona budzą skojarzenie z rozpiętym na krzyżu Jezusem. Czy więc człowiek ma w sobie iskierkę boskości?
Obraz Paula Gauguina to nie tylko dzieło piękne, ale także dzieło mądre i głębokie. Zadaje istotne pytania, być może najważniejsze z pytań, jakie może zadać człowiek, a zarazem nie udziela na nie jednoznacznej odpowiedzi.
Drogi Mateuszu piszę do Ciebie ponieważ wiem że są wakacje i masz dużo czasu. A ja chciałbym zachęcić Cię do tego byś podczas ich trwania przeczytał jakąś ciekawą...
Jest wiele zawodów które mnie interesują istnieje wiele rzeczy które wydają mi się warte spróbowania. Jednak najbardziej chciałbym zostać nauczycielem....
Obraz Piekła w „Boskiej Komedii” Dantego jest bardzo wymowny i silnie alegoryczny. W toku narracji dowiadujemy się że Piekło powstało w momencie strącenia Lucyfera...
„Chłopi” Władysława Reymonta posiadają wiele cech impresjonistycznych. Impresjonizm to kierunek wywodzący się z malarstwa powstały w drugiej połowie XIX wieku....
Ludzie mawiają często że trzeba wielu lat by nauczyć się czym jest życie. Starsi ludzie wspominają że prawdę o świecie poznali podczas wojny zaś wiele osób...
Sformułowanie „teatr absurdu” zawdzięczamy angielskiemu badaczowi Martinowi Esslinowi. W eseju o takim tytule opublikowanym w 1960 roku wskazał wyróżniki...
Większość uczniów marzy o długich i słonecznych dniach wolnych od szkoły oraz… o idealnym nauczycielu. Jaki powinien on być czym powinien się odznaczać...
„Granica” Zofii Nałkowskiej jest powieścią o kompozycji retrospektywnej. Tragiczny koniec kariery obiecującego Zenona Ziembiewicza staje się w dziele punktem...
Poszukiwanie szczęścia to jedno z najważniejszych zadań stojących przed człowiekiem. Chyba każdy chciałbym prowadzić dobre i miłe życie – nie ma się więc co...