Porównanie manifestu napisanego przez Aleksandra Świętochowskiego z wierszem napisanym przez Adama Asnyka pokazuje podejście przedstawicieli dwóch pokoleń do pojawienia się nowych prądów, do wkroczenia na arenę młodych twórców.
Artykuł Aleksandra Świętochowskiego stanowi manifest młodego pokolenia. Swego odbiorcę stawia on w opozycji do siebie i rówieśników. Kierując swoje słowa do pokolenia starszego nie boi się wypowiadać odważnych sądów i opinii, które mogą uchodzić za kontrowersyjne. Aleksander Świętochowski zalety pokolenia ujmuje jako wady. Przedstawia ludzi otwartych, nie nękanych przez układy i konwenanse, a przede wszystkim gotowych do nauki i rozwoju. Pokolenie starsze przedstawione jest jako to, które krępowane jest licznymi więzami – zasad, bezpiecznych rozwiązań i chęci spokoju.
Młody twórca zauważa, że zawsze nadchodzi czas, w którym stery powinny przejąć osoby młode. Aleksander Świętochowski nie ujmuje osiągnięć starszym twórcom, pokazuje jednak, że młodzi ludzie gotowi są wnieść do życia społecznego nową jakość. Oskarża pokolenie starszych o niechęć do ustępstw i bojkotowanie prób wypowiedzenia własnego zdania. Tłumaczy także zachowanie młodych, które postrzegane jest jako zbytnia próżność i bunt. Zauważa, że młodzi ludzie pragną jedynie wyrazić swoje poglądy.
Wiersz Adama Asnyka poza samą formą przekazu różni się również adresatem słów. Jak sam tytuł wskazuje, poeta zwraca się „Do młodych”. Pierwsze strofy to zachęta do działania. Młode pokolenie powinno być orędownikiem prawdy, poszukiwaczem nowych rozwiązań. Powinno być odpowiedzialne za obalenie fałszywych mitów. Jednak w tych działaniach nie można zapomnieć o tym, co minęło. Poeta apeluje do młodych o poszanowanie „przeszłości ołtarzy”. Pokazuje także, że dzisiejszych młodych ludzi spotka kiedyś podobny los co ich poprzedników.
W postulatach przedstawionych w obydwu utworach można dopatrzeć się wielu podobieństw. Twórcy dostrzegają potrzebę wprowadzenia zmian, wejścia na scenę dziejów młodych ludzi. Podkreślają także szacunek do przeszłości, jednak Aleksander Świętochowski wielokrotnie zaznacza, że nie oznacza on ślepego poddania się normom głoszonym przez poprzedników. Warto również zwrócić uwagę, że przedstawiciel starszego pokolenia wie, że także i pokolenie młodych spotka to samo, co osoby, które tworzyły przed nim. Teksty, choć różnią się formą, zawierają podobne postulaty. Choć kto inny jest adresatem, można powiedzieć, że przekaz w dużej mierze jest analogiczny.