Pojawienie się postaci fantastycznych w utworach pełniło różnorodne funkcje. Przede wszystkim ich obecność widoczna była już w mitologii. Postacie fantastyczne jak na przykład Sfinks stanowiły ważny element mitologicznych przedstawień, a niejednokrotnie były przeszkodami, których pokonanie było zadaniem bohaterów. W późniejszym okresie postaciami fantastycznymi, które pojawiały się w utworach były przede wszystkim duchy oraz różnego rodzaju zjawy.
Jednymi z najczęściej występujących w utworach postaci fantastycznych są duchy. W „Boskiej komedii” napisanej przez Dantego Aligieri, postać ducha pełni rolę przewodnika. Przywołanie jednak duszy było często wyrazem tęsknoty – tak było w przypadku renesansowych „Trenów” Jana Kochanowskiego czy też romantycznego wyrazu tęsknoty za ukochanym, który stał się udziałem Karusi – bohaterki ballady pod tytułem: „Romantyczność”. Pojawienie się duchów może być także elementem świadomych działań człowieka, który pragnie wywołać postaci z zaświatów.
Pojawienie się postaci fantastycznych w okresie romantyzmu stanowiło jeden z najważniejszych elementów akcji i wyjaśniało fabułę. Takie przedstawienie widoczne było między innymi w opisie pojawienia się topielicy z jeziora Świteź, czy też zostało zawarte przez Adama Mickiewicza w balladzie zatytułowanej: „To lubię”. Ważnymi dla akcji dramatu było także pojawianie się postaci fantastycznych w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego.
Po przykrywką postaci fantastycznych mogą także pojawić się wyrzuty sumienia i tak też dzieje się w przypadku widzeń Raskolnikowa w „Zbrodni i karze”. Pojawienie się ducha sprawia, że bohater zaczyna zastanawiać się nad swoim postępowaniem.
Postaci fantastyczne rodem z ludowych wierzeń pojawiały się jako bohaterowie romantycznych opowieści. Widoczne to było między innymi w balladzie zatytułowanej „Król Olch” czy też w „Świtezi”. Do postaci rodem z przekazów ustnych odwołał się także Bolesław Leśmian pokazując postać Dusiołka.
Postacie fantastyczne w literaturze różnych epok pełnią odmienne role. Można powiedzieć, że część z nich stanowi uosobienie tęsknoty, znaczna część wyjaśnia funkcjonowanie pewnych zjawisk, część jest odwołaniem do przekazów rodem z kultury ludowej. Przedstawienie ich niejednokrotnie pokazuje prawdy i zasady zgodne z ludowym pojmowaniem.
Odwaga to jedna z najbardziej docenianych cnót. Nikt nie pragnie uchodzić za tchórza natomiast każdy z przyjemnością słucha gdy ktoś nazywa go dzielnym. Przed...
„Mały Książę” Antoine’a de Saint-Exupery’ego to piękna alegoryczna opowieść o miłości i przyjaźni. Autor w historii chłopca zamieszkującego...
Pani Andrzejowa Korczyńska wdowa po powstańcu styczniowym decyduje się poważnie porozmawiać z synem Zygmuntem na prośbę swojej synowej która zauważa zbytnie zainteresowanie...
Mistrzu Janie! Doszły mnie tragiczne wieści o waszej sytuacji. We wszystkich okolicznych dworach szlachta opowiada o Twej rozpaczy z powodu utraty ukochanej córki Urszulki....
„Chłopów” Władysława Reymonta można nazwać epopeją wsi ponieważ ukazują drobiazgowy i sugestywny obraz tej warstwy społecznej. Reymont posługując...
Wielki polski poeta Cyprian Kamil Norwid napisał wspaniały wiersz pod tytułem „Pielgrzym”. Opisuje w nim człowieka który uchodzić może za nędzarza....
W epoce romantyzmu miłość stała się wartością szczególną. Nad fizyczność i uwielbienie cielesnego piękna zaczęto cenić wyjątkową relację dusz przekonanie...
Powieść Stefana Żeromskiego „Ludzie bezdomni” umiejscowić należy między dwiema epokami. Z jednej strony dzieło mocno czerpie z tradycji pozytywistycznej z...
Motyw utopii przewijał się przez literaturę już w starożytności chociaż sama nazwa pochodzi od utwory Tomasza Morusa. Wątek odległej krainy (zazwyczaj wyspy) na którą...