Definicja i wyznaczniki
Powieść polifoniczna to specyficzny rodzaj powieści, której nazwa nawiązuje do samego zjawiska polifonii. W przeciwieństwie do monofonii nie koncentruje się ona na jednym, wybranym brzmieniu, lecz na współbrzmieniu szeregu dźwięków. Zjawisko to zostało zaadaptowane na grunt literacki.
Powieść polifoniczna używa polifonii na kilka sposobów. Przede wszystkim daje ona możliwość zapoznania się z wieloma bohaterami. Warto także zauważyć, że bohater w tego typu powieści nie jest jednostką o ściśle określonym, jednym, ograniczonym poglądzie. Szereg elementów, które pojawiają się w jego głowie, ukazanych jest na zasadzie równorzędnej, pełnej. Dzięki takiemu przedstawieniu możliwym jest przedstawienie bogactwa życia wewnętrznego postaci.
Przykłady, twórcy
Fiodor Dostojewski - „Zbrodnia i kara” to jeden z przykładów powieści polifonicznej, której charakter widoczny jest przede wszystkim dzięki ukazaniu przeżyć głównego bohatera za pomocą min. monologu.
Stanisław Vincenz – „Na wysokiej połoninie”
Zawód lekarza to jedna z najbardziej interesujących profesji. Nieustannie styka się on ze śmiercią ratuje ludzi przed chorobami i przynosi im ulgę w cierpieniu –...
Nigdy nie sądziłam że niezapomniana przygoda przytrafi mi się podczas drogi do szkoły. Od zawsze przecież chodziłam tą samą ścieżką przez las. Jednak do ostatniej...
Arkady Fiedler w swojej książce „Dywizjon 303” nazywa polskich pilotów biorących udział w bitwie o Anglię współczesnymi rycerzami. Porównanie...
Odpowiedź na pytanie czy kultura polska jest kulturą o cechach mieszczańskich nie jest odpowiedzią łatwą. Można bowiem w polskiej kulturze dostrzec elementy twórczości...
Zazwyczaj gdy mowa o Biblii mamy na myśli jedną książkę. Gdy chodzi o formę fizyczną będziemy mieli rację – Pismo Święte to najczęściej jeden obszerny tom....
Tytuł „Jądro ciemności” ma znaczenie symboliczne. Po pierwsze odnosi się do Afryki jako kontynentu czarnych ludzi – w sensie dosłownym – ale również...
„Lalka” Bolesława Prusa jest dziełem w którym ukazana została szczegółowa panorama polskiego społeczeństwa. Co charakterystyczne dla powieści...
Słowo „vanitas” to po łacinie „marność”. Przez wieki najpopularniejszym językiem w jakim czytano Pismo Święte była bowiem łacina – i właśnie...
„Książka nie jest tak fajna jak film!” – powiedział ostatnio mój kolega. „W filmie widzisz co robią bohaterowie słyszysz jak rozmawiają....