Definicja
Praca organiczna to jedno z pojęć, którymi kierował się pozytywizm, realizując to hasło poprzez szereg różnorodnych działań. Jest to postulat, który odwołuje się do filozofii pozytywizmu, a przede wszystkim do ówczesnego postrzegania świata, a także definiowania społeczeństwa.
Wedle pozytywistów społeczeństwo funkcjonowało jako organizm. Na jego funkcjonowanie ma wpływ szereg narządów, każda komórka, która musi współpracować z innymi i dobrze pełnić swoją funkcję. Ten sposób postrzegania społeczności sprawił, że polscy przedstawiciele epoki dbali o to, by wspomniany organizm funkcjonował w jak najlepszy sposób.
Osiągnięcie tego celu miało przebiegać przez szeroko rozumiany rozwój społeczny. Przede wszystkim stawiano na pogłębianie wiedzy, rozwój techniczny oraz jego upowszechniane, ale i na rozwój gospodarczy, który był jednym z ważniejszych postulatów osób działających w myśl pracy organicznej. Ważna była współpraca pomiędzy ludźmi, którzy wspólnymi siłami mieli za zadanie zbudować niezwykle silny organizm polskiego państwa.
Przedstawiciele
Eliza Orzeszkowa, Aleksander Świętochowski, Bolesław Prus, Dezydery Chłapowski, Karol Marcinkowski.
Przykłady
Przykładów tego typu działań można doszukiwać się nie tylko w postępowaniu ówcześnie żyjących ludzi, ale i w przykładach, które zostały przeniesione do literatury hołdującej zasadzie realizmu.
W okresie pozytywizmu istotną i widoczną była tendencja do zrzeszania się, które to miało również sprzyjać rozwojowi przeprowadzanemu w grupach.
Na aspekt gospodarczy pracy organicznej zwrócono uwagę między innymi w lekturze napisanej przez Bolesława Prusa, a zatytułowanej „Lalka”. Pokazana jest droga zdobywania majątku przez Wokulskiego, która to prowadzi nie tylko do jego jednostkowych zysków, ale i służy większemu dobru. Ten sam autor był także twórcą postulatów teoretycznych dotyczących pracy organicznej.
Inne przykłady dostrzec można między innymi w utworze Elizy Orzeszkowej zatytułowanym „Nad Niemnem”. Ze zjawiskiem pracy organicznej było zjawisko pracy u podstaw, które poruszone zostało w szeregu przedstawień literackich, między innymi w noweli zatytułowanej „Siłaczka”.
Władza od zawsze fascynowała zarówno artystów jak i odbiorców sztuki. Nie ma się czemu dziwić skoro zazwyczaj kojarzy się z nią potęga i bogactwo...
Rodzina jest istotną wartością dla polskiego społeczeństwa. W ciągu zaborów i okupacji jakich nie brakowało w czasie naszej najnowszej historii to właśnie grono...
„Czwórka” to niezwykle dynamiczny obraz który został namalowany przez Józefa Chełmońskiego w 1881 roku. Opis Obraz przedstawia pędzący powóz...
Powieść Stefana Żeromskiego zatytułowana „Przedwiośnie” to opowieść która przedstawia dzieje młodego Cezarego Baryki a jednocześnie poprzez jego przygody...
Nazwa renesans pochodzi od francuskiego słowa „renaissance” znaczącego odrodzenie. Doskonale odzwierciedla ono charakter tej epoki która narodziła się...
W okresie renesansu jedną z najbardziej rozpowszechnionych maksym stały się słowa Terencjusza: człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce . Oznaczały one że...
Powieść awangardowa to gatunek literacki który narodził się w XX stuleciu. Jego główną cechą było zerwanie z modelem powieści realistycznej a więc odejście...
„Książka nie jest tak fajna jak film!” – powiedział ostatnio mój kolega. „W filmie widzisz co robią bohaterowie słyszysz jak rozmawiają....
Dominującą kategorią estetyczną w „Szewcach” Witkacego jest groteska. Świat dzieła wykreowany został w taki sposób by zaprzeczyć prawidłowościom...
