Mitologia grecka stanowi jeden z najistotniejszych fundamentów kultury europejskiej. Właśnie w niej odnajdujemy postacie, które są „archetypami” pewnych postaw i do dziś stanowią punkt odniesienia podczas refleksji nad ludzką psychiką, naszymi wadami i zaletami. Za szczególnie inspirującą postać z mitologicznego panteonu uznaje się Prometeusza, tytana, który przyniósł ludziom ogień, za co zapłacił potwornymi mękami. I ja podzielam to zdanie.
Istnieje wiele wersji mitu o Prometeuszu, różniących się między sobą. Wszyscy autorzy są zgodni, że był on tytanem bardzo przyjacielsko nastawionym wobec człowieka. Niektórzy uznają go nawet za ojca ludzkości, którą miał ulepić z gliny i łez. Panuje też zgoda co do tego, że mściwy Zeus przykuł Prometeusza do kaukaskich skał, a sęp każdego dnia pożerał mu wątrobę, która w nocy się regenerowała. W ten sposób bohater cierpiał codzienne męki, nim nie został wyzwolony przez Heraklesa.
Tak naprawdę nie są istotne różnice w poszczególnych wersjach mitu. Sednem sprawy jest to, co symbolizuje Prometeusz – a jest on postacią uosabiającą zarówno bunt, jak i rozwój. Prometeusz nie godził się na cierpienie ludzkości. Przez podarowanie słabym ludziom ognia, pragnął ocalić ich przed nieustannym strachem i bólem, powodowanym przez surową naturę i dzikie zwierzęta. Wiedział on, że spowoduje to gniew bogów – a jednak wolał zaryzykować ich zemstę, niż przystać na to, by ludzie znosili swój straszny los. W ten sposób Prometeusz urasta to rangi postaci mesjanistycznej.
Kim są dzisiejsi „potomkowie” Prometeusza? Z pewnością są nimi naukowcy, poznający sekrety przyrody, by nieść ulgę całej ludzkości. W końcu bez prowadzonych przez nich badań dużo trudniej byłoby zwalczać szalejące na ziemi choroby. Ale „dziedzicami” szlachetnego tytana są też wszelkiej maści filantropii i wolontariusze, wspomagający potrzebujących.
Mit o Prometeuszu przypomina nam, by nie godzić się na zło i nędzę, by spróbować wziąć sprawy w swoje ręce i dołożyć choć niewielką cegiełkę do świątyni dobra, wznoszonej przez ludzkość.
Sprzeciwianie się obowiązującym normom i łamanie zakazów leży w ludzkiej naturze tak samo jak ich ustalanie. Różnego rodzaju przewinienia opisane zostały...
Moim ulubionym filmem jest „Park Jurajski” Stevena Spielberga. Premiera filmu miała miejsce ponad dwadzieścia lat temu ale jestem przekonany że dzieło nie zestarzało...
Nawłoć od której wywodzi się tytuł drugiej części „Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego jest leżącym nieopodal Częstochowy dworkiem szlacheckim. Majątek...
Bohaterowie „Tanga” Sławomira Mrożka - z wyjątkiem Edka - połączeni są więzami krwi. Trzypokoleniowa rodzina do której należą dalece odbiega jednak...
Sensualizm to słowo które w swoim znaczeniu nawiązuje do zmysłów i to one w opisywanym poglądzie określanym odgrywają największą rolę. Pogląd ten swoje...
Epoka renesansu i epoka baroku były okresami zgoła odmiennymi jeśli chodzi o założenia typ twórczości czy wreszcie o przekazywane przez twórców idee....
„Szkoła ateńska” to fresk który został stworzony przez artystę o nazwisku Rafael Santi. Dzieło powstało w epoce renesansu. Znajdujący się w Pałacu...
Wysoki sądzie szanowni ławnicy! Chciałem wznieść akt oskarżenia przeciw jednemu z najokrutniejszych władców w całej historii Słowian! Nie dopuścił się on jednak...
XVIII wiek przyniósł Polsce wielkie zmiany – stworzono Komisję Edukacji Narodowej uchwalono pierwszą w Europie konstytucję. To wszystko nie byłoby jednak możliwe...
