Wiele osób zastanawia się, w jaki sposób pokierować swoim życiem, pracą i rozwojem. Niektórzy sądzą, że należy postępować zgodnie ze wskazówkami, pozostawionymi nam przez przodków – postawę taką nazywa się konserwatyzmem. Inni z kolei preferują nowatorstwo, chcą odkryć wszystko na nowo i znaleźć własną drogę do osiągniecia celu. Którą z tych metod należy wybrać, by osiągnąć sukces i szczęście? Sądzę, że najbardziej obiecujące jest połączenie zalet obu tych dróg.
Podążanie przetartymi szlakami jest ważne na początku naszej drogi. Przodkowie pozostawili nam rady, jak żyć. Nauczyciele wskazują, w jaki sposób zdobywać wiedzę. Nie możemy tego wszystkiego odrzucić! Wyobraźmy sobie sytuację, w której uczeń pierwszej klasy deklaruje, że nie będzie się uczył alfabetu, tylko wymyśli swój własny. Z pewnością to rozwiązanie oryginalne, ale bądźmy szczerzy – taki człowiek do niczego by nie doszedł. Nie potrafiłby przeczytać żadnej książki, żadnego listu, ani nawet instrukcji obsługi urządzeń elektrycznych.
Poprzednie pokolenia zostawiły nam wspaniałą tradycję i wielką wiedzę. Nie możemy odrzucić jej, bo wtedy sami siebie skazujemy na kalectwo duchowe.
Nie wolno jednak poprzestawać na tym, co dostaliśmy w spadku po przodkach i poprzednikach. Świat nauki i techniki pokazuje nam, że sukces osiągają osoby tworzące coś, czego do tej pory nie było. Innowacje są w cenie i pozwalają na sukces nie tylko finansowy. Wielcy odkrywcy często powtarzają, że starali się myśleć nieszablonowo. Naukowiec, który stara się przemyśleć pewne sprawy na nowo, może znaleźć rozwiązania, jakich nikt do tej pory się nie domyślał!
Sądzę, że najlepszą drogą jest połączenie tradycji i nowoczesności, znajomości przetartych szlaków z odkrywaniem własnych dróg. Żeby zostać lekarzem trzeba poznać dotychczasową wiedzę medyczną – w końcu nikt nie pozwoliłby się leczyć osobie, która nie wie, jakie organy są w środku człowieka. Ale taki medyk, gdy już zna swój fach, może iść dalej i odkryć lekarstwa na nieuleczalne dotąd choroby. Podobnie jest z innymi zawodami – zasada ta dotyczy tak żołnierzy, historyków, jak i budowniczych domów! Przywiązanie do dziedzictwa przodków i poszukiwanie nowych ścieżek nie tylko można połączyć – po prostu trzeba tak zrobić, by ludzkość rozwijała się i żyła w bezpieczniejszym i dostatniejszym świecie.