„Oblicze wojny” to obraz namalowany techniką olejną na płótnie o wymiarach 100 x 79cm. Powstał on w czasie pobytu Salvadora Dalego w Stanach Zjednoczonych (1940), zaś przyczyną samego wyjazdu artysty była właśnie tocząca się wojna.
Opis
W centralnym punkcie dzieła znajduje się oderwana od ciała głowa. Chociaż jest ona w procesie rozkładu, wyraźnie przedstawia ludzkie oblicze. Ułożenie szczątkowych mięśni pokrytych brunatną skórą wyraża silny lęk, przerażenie. W oczodołach i szeroko rozwartych ustach znajdują się inne, podobne, lecz mocniej zniekształcone głowy, które wypełnione są czaszkami. Wokół tytułowego oblicza wojny pojawiają się drapieżne węże obnażające kły i szykujące się do ataku.
Tłem obrazu Dalego jest sucha i gorąca pustynia. Nad tym niegościnnym krajobrazem rozciąga się błękitne niebo pokryte rozświetlonymi obłokami. Kompozycję obrazu z prawej strony zamykają skała oraz mieszczący się w dolnej części odcisk dłoni.
Interpretacja i analiza
Demoniczny wizerunek ukazany na płótnie stanowi alegorię zniszczeń i cierpienia, jakie niesie każda wojna. Niezwykle mocno zaakcentowany zostaje jego jednostkowy wymiar (najsilniejszy dla każdego indywidualnego bytu), a multiplikacja przerażających głów podkreśla ogólnoludzki wymiar katastrofy związanej z wojną. Dopełnienie tej wizji stanowi jałowy, pozbawiony życia krajobraz.
Bezpośrednim kontekstem obrazu Dalego są dwa konflikty zbrojne, jakich doświadczył artysta. Pierwszy to wojna domowa w Hiszpanii (1936 – 1939), kolejny, co oczywiste, to II wojna światowa. Przerażająca i okrutna, niemal wyrwana z sennego koszmaru wizja wyraźnie ukazuje ogrom wojennego kataklizmu. Porażający jest uniwersalizm tego przedstawienia. Zniszczenie dokonuje się nie tylko w sferze materialnej i doczesnej, ale prowadzi także do destrukcji ludzkiej psychiki. Wojna powoduje więc znacznie poważniejsze szkody od tych, które da się zmierzyć.
W obrazie Salvadora Dalego uwidacznia się ponadczasowa prawda dotycząca wojny. Silnie oddziałujące na emocje i wyobraźnię przedstawienie nie tylko akcentuje fizyczny, wyraźnie odczuwalny aspekt tego zjawiska, ale także jego dezintegrujący wpływ na ludzką psychikę. Mnożące się czaszki sugerują z kolei, że proces ten dotyka całą ludzkość, obracając tym samym świat w miejsce jałowe, pozbawione życia.
W „Nie-boskiej komedii” Zygmunt Krasiński dokonał wnikliwej i precyzyjnej analizy zjawiska jakim jest rewolucja. Autor wykreował dwóch bohaterów...
Główny bohater utworu „Lew czarownica i stara szafa” – Edmund – to chłopiec jeden z czwórki rodzeństwa który do magicznej krainy...
Na kartach trzeciej części „Dziadów” Adama Mickiewicza ukazany został rozbudowany i wyrazisty obraz społeczeństwa polskiego w czasie poprzedzającym wybuch...
Tak jak w przypadku „Krzyku” Edvard Munch namalował kilka wersji „Madonny”. Obrazy powstały w latach 1892-1895 a modelką była Dagna Przybyszewska...
Definicja i wyznaczniki gatunku Elegia to utwór który podobnie jak tren posiada charakter żałobny choć nie zawsze zakres tematyczny elegii tożsamy jest z tematami...
„Kobieta w oknie” to przedstawienie którego autorem jest romantyczny twórca Caspar David Fredrich. Opis Na obrazie przedstawiona jest postać kobieca...
Klon należy do najciekawszych roślin. Niektóre gatunki tego drzewa służą do wyrobu słynnego słodkiego syropu klonowego. Z kolei liść klonu znajduje się na fladze...
Powieść Stefana Żeromskiego „Ludzie bezdomni” porusza temat wyobcowania i tak też należy rozumieć jej tytuł. Nie dotyczy ona raczej bezdomności rozumianej...
Jedną z najważniejszych płaszczyzn ideowych powieści „Nad Niemnem” jest etos pracy. Praca stanowi tu bowiem wzorzec kulturowy usankcjonowany przez tradycję i...