„Płonąca żyrafa” powstała w 1937 r. Jest to jedno z najbardziej rozpoznawalnych oraz charakterystycznych dzieł wybitnego hiszpańskiego artysty, przedstawiciela surrealizmu – Salvadora Dalego. Obraz namalowany został techniką olejną na desce o wymiarach 35 x 27cm. Dzisiaj znajduje się w Muzeum Sztuki w Bazylei.
Opis
Na pierwszym planie znajduje się tajemnicza, wręcz karykaturalna postać kobieca, która odziana jest w suknię zielono – niebieskiego koloru i zakrywającą twarz chustę barwy czerwonej. Jej zdeformowane i nieregularne ciało zdaje się poruszać w lunatycznym chodzie (wyciągnięte przed siebie ręce), jest chwiejne, a podtrzymują je umieszczone w plecach rusztowania (przypominające kule inwalidzkie). Uwagę odbiorcy przykuwają puste szuflady ulokowane w lewej nodze przerażającej istoty – jest ich aż 7 – oraz jedna znajdująca się na klatce piersiowej.
Za postacią, po prawej stronie dzieła, widnieje podobna sylwetka. W ręce trzyma ona czerwoną chustę, a z jej głowy wyrastają rozłożyste gałęzie. Na drugim krańcu dzieła umieszczona została tytułowa żyrafa. Jej ciało pochłaniają drapieżne, jaskrawe płomienie. Nieco dalej figuruje jeszcze jedna postać, także poruszająca się w swoistym obłędzie.
Przedstawiona scena ukazana została na tle chłodnego, zielono – niebieskiego nieba, na którym pojawiają się mroczne, nieprzeniknione chmury (widoczne u szczytu kompozycji), oraz nieprzyjaznego krajobrazu pustyni.
Interpretacja i analiza
Niepokojący, tajemniczy, a wręcz przerażający nastrój obrazu oraz enigmatyczność przedstawionych na nim postaci przyczyniły się do powstania mnóstwa interpretacji dzieła Dalego. Kluczem do jego odczytania z pewnością jest sfera nieświadomości, którą wyraźnie przywołują szuflady umieszczone w ciele zagadkowej postaci. Stanowią one nawiązanie do psychoanalizy Zygmunta Freuda (Dali często odwoływał się do prądu umysłowego zapoczątkowanego przez austriackiego psychiatrę). Ich symbolikę odczytywać można jako odwołanie do nieświadomości i tajemnic ludzkiego umysłu – każda z szuflad skrywa sekrety i zagadki.
Same postaci umieszczone na obrazie przywodzą na myśl destrukcję i rozkład, a więc śmierć. W dziele Dalego ukazana została ona w sposób demoniczny, budzący przerażenie i strach. Towarzyszą jej iście makabryczne wizje (warto zwrócić uwagę na stopy i dłonie), zaś ciało istoty z pierwszego planu zdaje się wykrzywiać grymas bólu.
„Płonąca żyrafa” przedstawia wizję z pogranicza halucynacji, koszmaru sennego, fantazji. Obraz wypełniony jest symbolami (np. płonąca żyrafa – przez samego malarza nazwana męskim, kosmicznym potworem apokalipsy; drewniane kule podtrzymujące sylwetki – związane z symboliką erotyczną), które potęgują jego tajemniczość i zagadkowość. Ważną wskazówkę może stanowić kontekst historyczny, a więc trwająca w Hiszpanii (ojczyźnie Dalego) wojna domowa, będąca zarazem zapowiedzią nadciągającego kataklizmu, jakim okażą się lata 1939 - 1945. W tym świetle dzieło ukazuje człowieka jako istotę rozdartą między wewnętrznymi pragnieniami, żądaniami sfery cielesnej a nieuchronną śmiercią, rozkładem, przemijaniem. Dopełnieniem tej pesymistycznej wizji jest odseparowanie poszczególnych postaci – pojawiają się one w jednej kompozycji, lecz nie dostrzegają się wzajemnie.
„Prometeusz skowany” to przedstawienie mitologicznej sceny które zostało dokonane przez Rubensa. Opis Obraz przedstawia mężczyznę który przykuty...
Chociaż życie nie szczędzi nam smutnych chwil porażek i rozczarowań to jednak warto skupić się w nim przede wszystkim na tym co warto kochać. Przecież obok wszystkiego...
„Dekameron” Giovanniego Boccaccia uważany jest za jedno z najważniejszych i najbardziej inspirujących dzieł doby renesansu. Wyrafinowana kompozycja bogata i zróżnicowana...
Wasilij Wierieszczagin był wybitnym rosyjskim malarzem reprezentantem naturalizmu w sztukach plastycznych. Kojarzony jest on głównie ze scenami batalistycznymi oraz...
Molier zapewne jeden z najważniejszych komediopisarzy w historii literatury tworzył w okresie uznawanym za czasy baroku. Mimo to rzadko przypisuje się go do owej epoki i można...
Behawioryzm to nurt psychologii popularny w pierwszej połowie XX wieku. Zwolennicy behawioryzmu krytykowali wcześniejszą psychologię i psychoanalizę jako coś nienaukowego....
Rusyfikacja należy do kluczowych tematów powieści Stefana Żeromskiego „Syzyfowe prace”. Dzieło owo wydane po raz pierwszy w 1897 roku oparte jest w dużej...
Romantyzm był epoką literacką która wykształciła specyficzny i bardzo wyrazisty rodzaj bohatera literackiego. W swoich dziełach twórcy tego okresu ukazywali...
Definicja i wyznaczniki Powieść polifoniczna to specyficzny rodzaj powieści której nazwa nawiązuje do samego zjawiska polifonii. W przeciwieństwie do monofonii nie...
