Stanisław Wyspiański jako malarz lubował się przede wszystkim w oddawaniu sytuacji naturalnych, nieupozowanych. Jego dzieła, które powstały głównie przy użyciu techniki pastelowej (wiele z nich utrzymanych jest w konwencji popularnej wówczas secesji), stanowią jeden z najcenniejszych zbiorów epoki Młodej Polski.
Opis
„Śpiący Staś” namalowany został w 1904 r. (technika pastelowa). Obraz przedstawia syna artysty w pełni naturalnej pozycji. Dziecko, najprawdopodobniej zmęczone, siedzi w fotelu, opierając głowę i ramiona na stole. Twarz odzianego w czerwony strój chłopca zwrócona jest w stronę widza, wyraźnie zaznaczona została jej delikatność, spokój. Okalają ją jasnobrązowe włosy z wyraźnie zaznaczonymi światłocieniami. Strój - będący zarazem dominującym pod względem barwy fragmentem kompozycji - faluje, a w jego załamaniach ukrywają się czarne plamy cienia.
Tłem malunku jest brzoskwiniowa podłoga, w lewym górnym rogu widoczny jest fragment liliowej ściany.
Interpretacja
Twarz chłopca ukazuje spokój, łagodność i niewinność. Jego okrągłe policzki, zamknięte oczy i wpółotwarte usta zdają się sugerować głęboki i wolny od zmartwień sen. Można jednak odnieść wrażenie, iż wkrótce zostanie on przerwany, dziecko otworzy oczy i szybko podniesie główkę, ściągając ręce ze stolika. Być może dzieje się tak dlatego, że kolorystyka obrazu, chociaż pastelowa, jest żywa. Są to barwy ciepłe, powszechnie kojarzone z energią, żywotnością (szczególnie czerwień stroju Stasia).
Warto dostrzec także fakt, iż „Śpiący Staś” to portret niepozowany, ukazujący sytuację niewymuszoną, a więc przywołujący szczerze uczucia. Tytułowy bohater to syn Wyspiańskiego, który w 1904 roku miał 3 lata. Przedstawiony przez ojca zdaje się dzieckiem wyjątkowym. Już sama perspektywa dzieła - jak gdyby oddająca punkt widzenia dorosłej osoby z troską przyglądającej się potomkowi.
Dzieło Wyspiańskiego to szczególny przykład zainteresowania dzieckiem, jego światem wewnętrznym. Ukazując Stasia w ten sposób, artysta podkreślił, iż posiada on własną sferę emocji, przeżywa określone stany, reaguje w sposób podobny jak dorośli.
Władza od zawsze fascynowała zarówno artystów jak i odbiorców sztuki. Nie ma się czemu dziwić skoro zazwyczaj kojarzy się z nią potęga i bogactwo...
Rodzina jest istotną wartością dla polskiego społeczeństwa. W ciągu zaborów i okupacji jakich nie brakowało w czasie naszej najnowszej historii to właśnie grono...
„Czwórka” to niezwykle dynamiczny obraz który został namalowany przez Józefa Chełmońskiego w 1881 roku. Opis Obraz przedstawia pędzący powóz...
Powieść Stefana Żeromskiego zatytułowana „Przedwiośnie” to opowieść która przedstawia dzieje młodego Cezarego Baryki a jednocześnie poprzez jego przygody...
Nazwa renesans pochodzi od francuskiego słowa „renaissance” znaczącego odrodzenie. Doskonale odzwierciedla ono charakter tej epoki która narodziła się...
W okresie renesansu jedną z najbardziej rozpowszechnionych maksym stały się słowa Terencjusza: człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce . Oznaczały one że...
Powieść awangardowa to gatunek literacki który narodził się w XX stuleciu. Jego główną cechą było zerwanie z modelem powieści realistycznej a więc odejście...
„Książka nie jest tak fajna jak film!” – powiedział ostatnio mój kolega. „W filmie widzisz co robią bohaterowie słyszysz jak rozmawiają....
Dominującą kategorią estetyczną w „Szewcach” Witkacego jest groteska. Świat dzieła wykreowany został w taki sposób by zaprzeczyć prawidłowościom...
