W „Jak wam się podoba?” Williama Szekspira padają słowa: Świat jest teatrem, aktorami ludzie,/ Którzy kolejno wchodzą i znikają. Jest to nawiązanie do toposu theatrum mundi. Znaleźć go można również w literaturze polskiej, by przypomnieć choćby fraszki Jana Kochanowskiego. W utworze „O żywocie ludzkim” padają słowa:
Naśmiawszy się nam i naszym porządkom
Wemkną nas w mieszek, jako czynią łątkom [tzn. marionetkom].
Jak więc należy rozumieć wizję świata jako teatru? Przede wszystkim podkreśla ona małość człowieka wobec potęg, jakie rządzą ziemią. Czy to Bóg, bogowie, czy też bezosobowy los? Nie wiadomo, pewne jest tylko, że owe moce są znacznie większe niż możliwości człowieka. Żywot ludzki jest nad wyraz kruchy – śmierć może przyjść w każdej chwili i dotknąć tak starca, jak i dziecko. Trudno oprzeć się wrażeniu, że jesteśmy zabawkami dla owych przerastających nas sił. Wydaje się czasem, że odgrywamy komedię, na którą bogowie patrzą dla swojej uciechy – tak bowiem przypadkowe, pozbawione widocznego dla nas sensu wydaje się nasze bytowanie na świecie.
Jednak nie tylko świat zewnętrzny jest dla nas tajemnicą. Również samych siebie nie jesteśmy w stanie zrozumieć do końca. Święty Paweł pisał : Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię to zło, którego nie chcę. Nie trzeba być chrześcijaninem, by zgodzić się z tą konstatacją – wystarczy przecież przypomnieć, że również Zygmunt Freud uważał, iż człowiekiem kierują impulsy, których on sam pojmuje. Wydaje się więc czasem, że jesteśmy tylko aktorami, dla których już ktoś inny napisał role. Jaki bowiem mamy wpływ na nasze życie, czy potrafimy sprzeciwić się losowi lub własnemu charakterowi? A jeśli tak, to w jakim stopniu?
Motyw teatru świata przypomina nam o naszych ograniczeniach, o tym, że życie człowieka to ciągłe zwątpienie – zwątpienie w swoje możliwości, w życzliwość bliskich, w to, że doczekamy następnego świtu. Nie należy jednak koniecznie interpretować tych refleksji jako nihilistycznych. Mogą nas one przecież zachęcić do poszukiwania rzeczy trwałych (np. w religii) lub też skłonić do pełniejszego korzystania z życia na tym okrutnym, ale jednak pięknym świecie.
Molier uchodzi za jednego z najwybitniejszych komediopisarzy w dziejach literatury. Jak nikt inny potrafił wyśmiać przywary dziwactwa i grzeszki swoich współczesnych....
Pytanie czy kara zawsze musi być następstwem winy to pytanie które można rozważać na kilku płaszczyznach. Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na fakt różnego...
Obraz „Martwa natura z jabłkami i pomarańczami” jest jedną z wielu martwych natur które wyszły spod pędzla Paula Cézanne'a i jak wszystkie one...
Stabilne i spokojne życie jakie państwo Barykowie wiedli w Baku zostało zakłócone przez wybuch I wojny światowej. Wcielenie pana Seweryna do armii było szczególnie...
Lekcje w środę kończę w południe i udaję się do domu. Potem odrabiam lekcje jem obiad gram w piłkę z kolegami – przyznacie sami że dość zwyczajny plan dnia....
Sad latem najpiękniej wygląda o poranku gdy wszystko pokryte jest zimną rosą. Stare pnące się wysoko w górę drzewa rozpościerają rozłożyste gałęzie i wyciągają...
Greccy bogowie z pewnością należeli do postaci z tzw. „charakterem”. Nieobce były im czysto ludzkie namiętności – gniew skłonność do romansów...
Akcja „Krzyżaków” Henryka Sienkiewicza rozpoczyna się w trzynastym roku panowania Władysława Jagiełły (1399) a kończy się chwalebnym zwycięstwem polskich...
W malarstwie Stanisława Wyspiańskiego dzieci zajmowały miejsce szczególne. Artysta cenił ich naturalność i delikatność chętnie przenosząc się w rzeczywistość...