„Jazz” Tadeusza Makowskiego został namalowany w 1929 r. Dzieło, jak wskazuje sam tytuł, inspirowane było rozwojem nowych nurtów artystycznych w muzyce, stanowi więc swego rodzaju przekład cech charakterystycznych dla tej dziedziny sztuki na język malarstwa.
Opis
Obraz namalowany został techniką olejną, a jego rozmiary to 132x163cm. Płótno przedstawia cztery postacie o geometrycznych, przypominających drewniane figury kształtach. Ich pozycje są zróżnicowane, każda dzierży instrument muzyczny. Z lewej strony siedzi trębacz, obok niego przedstawiony jest saksofonista, perkusista z bębnem i talerzem oraz skrzypek z harmonijką ustną. Sylwetki ukazane są w sposób dynamiczny, zdają się autentycznie przeżywać muzykę, w pełni integrować z rytmem i melodią, poruszać się w ich takt. Twarze grajków, chociaż mocno uproszczone, wyrażają zadowolenie, co sugerują uśmiechy i przymrużone oczy.
Cała scena rozgrywa się najprawdopodobniej w bliżej nieokreślonym lokalu, gdyż muzycy siedzą na drewnianych taboretach. Za nimi umieszczona jest ściana o zróżnicowanych barwach oscylujących wokół ciepłych odcieni brązu i zieleni, upstrzona błyszczącymi refleksami światła. Kolorystyka dzieła jest ciepła, radosna i dynamiczna – jak jego kompozycja
Interpretacja
W pierwszych latach XX stulecia jazz przebojem wdarł się do świata artystycznego, naznaczając go lekkim i sprężystym rytmem, wolnością improwizacji i wielowymiarowością. Szybko zyskał uznanie, zadomowiając się w wieczornym krajobrazie wielkich miast. Obraz Makowskiego, stworzony w sposób typowy dla jego twórczości, zdaje się stanowić pochwałę dynamiki przemian zachodzących w czasach artysty. Żywy i nieskrępowany świat sztuki zaczął otwierać się na improwizatorów, ludzi bez akademickiego wykształcenia, którym nie odmawiano ani talentu, ani wartości (m. in. pierwsi muzycy jazzowi byli często niewykształceni, nie znali nut itp.). Odzwierciedlenie tego procesu dostrzec można w dynamicznych pozach muzyków, ich oddaniu muzyce.
Obraz może budzić pozytywną reakcję zaciekawiać. Uproszczone postacie nie skłaniają do koncentracji na detalach, pozwalając dokonać ogólnego oglądu tej dynamicznej, pełnej życia i bogatej w emocje sceny, która zdaje się obrazować sam proces obcowania ze sztuką – w równej mierze angażujący intelekt oraz emocje, prowadzący do swoistej harmonii.
Drogi Mateuszu piszę do Ciebie ponieważ wiem że są wakacje i masz dużo czasu. A ja chciałbym zachęcić Cię do tego byś podczas ich trwania przeczytał jakąś ciekawą...
Spośród wszystkich świętych Kościoła katolickiego największymi względami cieszy się w Polsce Matka Boska uznawana od czasów średniowiecza za najlepszą...
„Kamienie na szaniec” Aleksandra Kamińskiego można określić mianem powieści dokumentarnej. Utwór ten należy do literatury faktu każde przedstawione...
„Wojna karnawału z postem” to obraz którego autorem jest Peter Bruegel. Dzieło powstało w szesnastym wieku. Analiza Na obrazie przedstawione zostały odmienne...
„Panny dworskie” to barokowy obraz który został stworzony przez Diego Velazqueza który jak sama nazwa wskazuje przedstawia scenę dziejącą się na...
Historia to nie tylko daty zapisane w szkolnych podręcznikach. Każdy czytelnik gazet czy portali internetowych może zauważyć że spory o znaczenie historii nie zanikają....
Ignacy Krasicki należał do najwybitniejszych autorów polskiego oświecenia. Debiutował w okolicach czterdziestki ale mimo to udało mu się zostawić po sobie olbrzymią...
Poświęcony ulubionemu przez Degasa tematowi obraz „Błękitne tancerki” przedstawia grupę czterech dziewcząt w niebieskich trykotach i tutu stojących najpewniej...
Przeciętny dzień mieszkającego w Hobbitonie pana Bagginsa upływał na przyjemnościach oferowanych przez jego niezwykle komfortową norkę. Jedzenie lektury wygodny fotel...
