Tradycje słowiańskie w „Starej baśni”

„Stara Baśń” to utwór, który w zamierzeniu autora miał pokazać dzieje ojczyzny. Skupiając się na tym, Józef Ignacy Kraszewski w wierny sposób starał się odzwierciedlić ówczesną obyczajowość, wierzenia. Na kartach jego dzieła można znaleźć informację na temat ważnych tradycji, obrzędowości ówczesnych ludzi. Można je podzielić na kilka kategorii.

1) Związane ze zmianą życiową

Postyżyny – dzień, w którym chłopiec stawał się prawdziwym mężczyznom. W trakcie obrzedu obcinano mu włosy, a także nadawano imię.

Wesele - „W przeddzień wesela wszystko było w pogotowiu...”Przygotowania do tej uroczystości zaczynały się od gruntownych porządków w majątku. Wszystkiego towarzyszyła pieśń, składano także ofiarę. Panna młoda była według tradycji smutną. Dzień wesela był niezwykle wesołym, związane z nim było świętowanie, a także i błogosławieństwo udzielane biorącym ślub.

Pogrzeb – Ciało zmarłego niesione było w pozycji siedzącej. Towarzyszył im cały szlak żałobników, w tym guślarz oraz żona. Wszystko odbywało się przy akompaniamencie śpiewu oraz jęków płaczek. Rozpalano stos, w którym palono ciało zmarłego wraz z ważnymi dla niego rzeczami, a prochy grzebano.

2) Związane z konkretną datą

Noc Kupały – Niezwykle wesołe święto, pełne tańca i śpiewu. Odbywało się ono najkrótszej nocy w roku, w momencie gdy dzień był najdłuższy co miało symboliczne przesłanie. Nocy tej przypisywano właściwości magiczne.

3) Codzienność
W utworze podkreślona jest gościnność, która jest niezwykle szeroko pojmowanym hasłem, a także obyczaj rzucania kamieni, który ma symbolizować przebaczenie win, zawierania pokoju.