Prometeusz – jeden z mitologicznych tytanów – miał ulepić człowieka z gliny i łez oraz tchnąć w niego życie dzięki użyciu wykradzionego z rydwanu Heliosa boskiego ognia. Jednak syn Japeta nie mógł być zadowolony ze swego dzieła, gdyż dostrzegał jego słabość, kruchość i wątłość. By pomóc swym dzieciom, ukradł z Olimpu ogień, czyniąc to wbrew woli Zeusa, i nauczył je sztuki wykorzystywania nowego daru. Gdy najważniejszy spośród bogów dowiedział się o tym uczynku, nakazał przykuć tytana do skał Kaukazu, gdzie olbrzymi orzeł wyjadał jego wątrobę. Mąż Hery uczynił to, ponieważ niepokoili go ludzie, którzy, dzięki poświęceniu Prometeusza, zaczęli opanowywać ziemię.
Rozwój cywilizacji bez ognia wydaje się niemożliwy. Płomienie wiążą się nie tylko z bezpieczeństwem i ciepłem, ale okazują się niezbędne w czasie różnorodnych prac wytwórczych. Zatem podarunek syna Japeta ściśle wiąże się z możliwościami, jakie otworzył przed człowiekiem, umożliwiając mu wytapianie metalu, kuć zbroje, a nawet przygotowywać jedzenie.
Jednak dar Prometeusza to nie tylko ogień. Troskliwy tytan zadbał o to, by przekazać ludzkości umiejętność czytania i pisania, uprawy roli, wznoszenia budowli itp. Dzięki tym zdolnościom pierwsi ludzie mogli osiąść w jednym miejscu, zapewniając sobie bezpieczeństwo i dostęp do pożywienia. Kiedy sytuacja uległa stabilizacji, człowiek nie musiał nieustannie obawiać się o przetrwanie. Mógł więc zwrócić się w stronę wartości, tworząc filozofię i kulturę. Te z kolei posłużyły mu jako nośnik zdobytych doświadczeń, które, za pośrednictwem tekstów literackich, traktatów, legend i mitów przekazywane były kolejnym pokoleniom.
Wszystko, co dzielny tytan podarował ludzkości, pomogło stworzeniom ulepionym z gliny i łez stworzyć fundamenty trwałej i wciąż rozwijającej się cywilizacji. Ogień umożliwił przezwyciężenie niebezpiecznego mroku, zaś nowe umiejętności okazały się niezbędne do przetrwania i ujarzmienia sił natury. Dzięki darom Prometeusza małe i kruche istoty, w które życie tchnął on życie, licznie zaludniły ziemię, tworząc swój porządek świata.