Nauczyciel to zawód, z którym stykają się niemal wszyscy ludzie. W końcu każdy Europejczyk wiele lat swojego życia spędza w szkole, zaś spora część decyduje się po studiach kontynuować pracę w edukacji, tym razem w roli nauczyciela właśnie. Jakie są plus, a jakie minusy tego zawodu – takie pytanie nie raz i nie dwa wszyscy sobie zadajemy.
Niewątpliwą zaletą jest możliwość pracy z innymi osobami. Uczniowie są krnąbrni, to prawda – ale nauczyciel może poznawać mnóstwo osób. W końcu każdy nowy rocznik to kolejne, ciekawe persony! Chyba każdy z nas słyszał, jak starsi nauczyciele z czułością wspominają „gagatków”, których uczyli kilkadziesiąt lat temu, na początku swojej kariery! Co więcej, nauczyciel nie tylko poznaje interesujące młode osoby, ale również może je kształtować. Wydaje mi się, że mało które uczucie jest równie wspaniałe, jak świadomość, że wydobyło się z drugiego człowieka ukryty talent. A przecież to nasi poloniści, matematycy i wuefiści odkrywają nasze zalety i wskazują, w jaki sposób mamy się rozwijać. Nawet najwybitniejszy profesor chemii rozpoczął swoją przygodę z umiłowaną dziedziną na lekcjach w podstawówce. Nawet najpopularniejszy poeta zetknął się z wierszami na zajęciach o literaturze. Wymownym przykładem jest tutaj wielki francuski pisarz, Albert Camus, który po otrzymaniu nagrody Nobla od razu napisał list z podziękowaniami dla swojego starego nauczyciela!
Oczywiście życie wychowawcy nie jest usłane różami, zwłaszcza w dzisiejszych czasach. Młodzież ma coraz mniej szacunku dla swoich opiekunów, coraz bardziej pochłonięci jesteśmy grami komputerowymi, coraz mniej czasu poświęcamy na naukę. Zapewne niejeden nauczyciel ze smutkiem myśli o tym, że jego uczniowie się marnują. Gdyby ten czy ów poświęcał więcej czasu na lekcje, a mniej na rozrywkę – myśli rozczarowany nauczyciel – mógłbym wiele osiągnąć. Ale czy napomnienia nauczyciela są w stanie rywalizować z nową częścią internetowej strzelanki?
Praca nauczyciela musi też być bardzo wykańczająca nerwowo. W końcu trzeba spędzać całe dnie w pełnych krzyku szkolnych murach, uciszać osoby rozmawiające na lekcjach, wreszcie kontrolować, czy na przerwie nie doszło do żadnej bójki. Nieustanna czujność to coś niesamowicie męczącego.
Praca nauczyciela to zadanie bardzo wymagające. Nie każdy człowiek jest w stanie podołać obowiązkom wychowawcy. Wymagają one skupienia, skrupulatności i dużego spokoju ducha, którego nie naruszą najgorsze urwisy. Jednocześnie konieczny jest entuzjazm i umiejętność przekazywania wiedzy. Taki nauczyciel z powołania to wielka rzadkość, więc tym bardziej zasługuje on na szacunek. Jego największą radością pozostaje świadomość, że przyczynił się do wychowania wielu uczniów na mądrych i szlachetnych ludzi – świadomość owa pozostaje wyjątkowym uczuciem, nieznanym innym ludziom.