Interpretacja
Mit o czterech wiekach ludzkości jest opowieścią o etapach rozwoju ludzkości. Jako pierwszy pokazany zostaje wiek złoty, którego obraz jest idylliczny, czas ten jest pokazany jako czas absolutnego szczęścia. Jednak on przemija, wraz z przeminięciem okresu panowania Kronosa.
Mit pokazuje także, w jakim kierunku rozwija się ludzkość. Przeminęły najlepsze czasy, przeminęły czasy bohaterów. Nastał wiek, w którym, ludzie nie są skłonni do heroicznych czynów.
Motywy
Motywy, które pojawiają się w micie to motyw przemijania. Ważny jest motyw degradacji człowieka, stopniowego upadku ludzkości. Wielokrotnie pojawiającym się w utworach motywem jest ten, który odwołuje się do raju utraconego. Człowiek funkcjonował w idealnej rzeczywistości podczas złotego wieku.
Bohaterowie
W micie nie pojawiają się bohaterowie poza Kronosem, którego czas panowania wyznacza ramy złotego wieku. Wspomniany jest również Tezeusz oraz Herakles, którzy są przykładami bohaterów wieku brązowego.
Streszczenie Mendel to 67 letni mężczyzna który od niemalże 30 lat prowadzi swój zakład introligatorski w miejscu w którym rozpoczyna się akcja. Staruszek...
Geneza George Orwell napisał „Folwark zwierzęcy” w 1944 roku. Na genezę książki złożyły się doświadczenia pisarza podczas wojny domowej w Hiszpanii oraz...
Dorobek artystyczny Williama Szekspira wciąż cieszy się olbrzymią popularnością. Jego dzieła nadal wystawianie są na deskach teatrów i stanowią źródło...
„Malowany Ptak” pozostaje najsłynniejszą powieścią Jerzego Kosińskiego. Tuż po premierze w 1965 roku książka stała się prawdziwym wydarzeniem literackim...
Geneza „Giaur” to powieść poetycka George’a Byrona która ukazała się w 1813 r. Co ciekawe to pierwszy utwór tego autora o tematyce związanej...
„Oda do młodości” to utwór który stanowi przedstawienie cech klasycznych i romantycznych na zasadzie kontrastów. Dostrzec można krytykę klasycznego...
„Wędrówką życie jest człowieka” to wiersz Edwarda Stachury. Można powiedzieć że jak żadne inne jego dzieło ten krótki utwór streszcza...
„Dobranoc” jest sonetem Adama Mickiewicza który wszedł cykl utworów napisanych w 1826 r. nazwanych „Sonetami odeskimi” i wydanych równolegle...
Wiersz Juliana Tuwima „Chrystus miasta” może być interpretowany jako wyraz obrzydzenia autora do współczesnego mu miasta z jego patologiami i degeneracją...
