Interpretacja
Chcąc zinterpretować mit opowiadający o losach Demeter i Kory, warto zwrócić uwagę na ogólną funkcję, którą pełniły mity w ludzkim życiu. Poza funkcją religijną, mity stanowiły opowieści, których zadaniem było wyjaśnienie mechanizmów rządzących światem. Opowieść o pożegnaniu matki z córką może być, więc interpretowana, jako wyjaśnienie zmienności pór roku.
Ten mit to także opowieść o więzi, która łączy matkę z córką. Rozpacz i tęsknota Demeter jest tak wielka, że znajduje swoje odbicie w otaczającej je przyrodzie. Dla Greków postać Demeter była uosobieniem stwórczyni przyrody – nie tylko roślin, ale i zwierząt.
Motywy
Najważniejszym z motywów jest motyw zmieniających się pór roku, które współgrają z powrotami córki Demeter. Wykorzystany w micie motyw matczynej miłości pozwala na wytłumaczenie zjawisk przyrody. W micie widoczne jest cykliczne postrzeganie czasu. Podobnie jak i w innych mitycznych przekazach, także i tutaj czas nie jest linearny, ale stale powraca i rozpoczyna na nowo cykl. W opowieści o Demeter i Korze jest to cykl odejścia matki od córki, powiązany z cyklem życia przyrody.
Bogowie opisani w micie są antropomorficzni. Hades jest niezwykle przebiegły w swoich działaniach, natomiast Demeter posiada uczucia, które nieobce są matką. Żal i rozpacz po stracie dziecka oraz gniew i smutek bogini, które mają wpływ na całą przyrodę, pokazują, że Demeter posiada takie same uczucia jak ludzie. Rozpacz matki to jeden z elementów mitu, na który warto zwrócić uwagę. Matka cierpiąca to jeden z częściej wykorzystywanych motywów, zarówno w literaturze, jak i w sztuce.
W micie pojawia się także motyw nieśmiertelności związanej z boskością. Opiekująca się królewiczem Demeter postanawia obdarzyć dziecko tą niezwykłą cechą. Poprzez regularne kąpiele w ogniu, młody królewicz ma zbliżyć się to boskości.
Ważnym jest również motyw nieposłuszeństwa dziecka wobec matki. Persefona winna jest złamania zakazu, a skutkiem jej zachowania jest uprowadzenie przez Hadesa. Nieposłuszeństwo dziewczyny związane jest z pojawieniem się niezwykle kuszącego kwiatu, który, mimo że zakazany, wydaje się być godny poświęceń.
Bohaterowie
Demeter – Matka Persefony. Bogini odpowiedzialna za przyrodę. Zarówno za płody rolne, jak i zwierzęta. Mityczna matka zajęta jest poszukiwaniem córki. Gdy dowiaduje się od Słońca prawdy o jej losie, ukrywa się przed bogami. Ci odnajdują Demeter i zmuszają Hadesa do wypuszczenia Persefony. Jednak podstępny bóg wiąże Korę ze sobą na stałe. Od tego czasu Demeter jest rozdzielona z córką na trzy miesiące każdego roku. Okres oczekiwania i tęsknoty, to okres, w którym przyroda zamiera. Wraz z powrotem Kory, Demeter ożywia przyrodę dając upust swej radości.
Persefona (Kora) - Córka Demeter, która wbrew zakazowi matki zrywa niezwykły kwiat. Zostaje porwana do Hadesu. Bóg podziemi na trwale wiąże ją z tym miejscem, a jego żona musi co rok powracać do świata podziemnego na trzy miesiące.
Tryptolemos – książę, którym opiekuje się Demeter. Bogini ofiarowuje mu ziarno oraz powóz i skrzydlate rumaki. W odpowiednim czasie królewicz ma być odpowiedzialny za wysianie ziarna.
Hades – Bóg podziemi odpowiedzialny za porwanie Kory, która zerwała zakazany kwiat. Mąż Persefony odpowiedzialny jest także za przymuszanie jej do corocznego powrotu do świata zmarłych.
Keleos – król Eleuzis
Córki króla Keleosa – Napotykają Demeter przy Dziewiczej Krynicy i namawiają boginię do udania się z nimi na dwór i opieki nad ich bratem.
Metanira –żona Keleosa, która odkryła prawdziwą postać Demeter.
„Stary człowiek i morze” to najbardziej znana z powieści Ernesta Hemingwaya. Akcja rozgrywa się na Kubie zapewne na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych...
Utwór zatytułowany „Stepy akermańskie” to sonet który otwiera cały cykl „Sonetów krymskich” napisanych przez Adama Mickiewicza....
„Przeprosiny Boga” Jana Kasprowicza to ludowa ballada pochodząca z ostatniego tomu utworów poety „Mój świat”. Tekst pod względem gatunkowym...
Streszczenie Dedykacja „Faust” rozpoczyna się dedykacją o charakterze inwokacyjnym. Przywołane zostają w niej duhy zwiewne które symbolizują przeszłość....
We fraszce podmiot liryczny zwraca się do zdrowia zauważając że jest ono potrzebne by cieszyć się jakimikolwiek radościami życia. Bez niego nie dają szczęścia ani...
„Marność” Daniela Naborowskiego to krótka licząca zaledwie 10 wersów fraszka która podejmuje tematykę refleksyjno – filozoficzną....
Opracowanie Mit o Tantalu to opowieść o ulubieńcu bogów który przez swą zuchwałość został skazany na wieczną karę. Mit może być interpretowany przede...
„Potęga smaku” Zbigniewa Herberta to wiersz który odnosi się do konkretnej sytuacji społeczno-politycznej Polski a mianowicie czasów PRL-u. Tekst...
Utwór Mirona Białoszewskiego „Wywiad” pochodzi z końcowego etapu życia poety. Jest on ironiczną grą z „Rozmową mistrza Polikarpa ze śmiercią”...