Wiersz „Moja bohema” Arthura Rimbauda traktuje o kondycji modernistycznego poety. Ideałem owej epoki jest bowiem artysta-włóczęga, członek cyganerii, który nie dba o troski życia codziennego i żyje wyłącznie sztuką. W okresie modernizmu figura ta była mocno przeciwstawiana postaci filistra – zamożnego mieszczanina zajętego jedynie przyziemnymi sprawami.
Podmiotem lirycznym w wierszu jest sam poeta, który opisuje swoją egzystencjalną i artystyczną kondycję. Twórca ów znajduje się w nieustannej drodze; nie ma ona jednak charakteru zaplanowanej podróży. Jest to bowiem piesza włóczęga z noclegami pod gołym niebem, na co wskazuje metafora oberży na Wielkiej Niedźwiedzicy. Co więcej, poeta jest niezwykle ubogi, oznakami jego trudnej sytuacji materialnej są podarte kieszenie, dziurawe portki i zdarte kamasze. Znamienne, że Rimbaud stosuje leksykę typową dla języka kolokwialnego. Podkreśla tym samym swoją przynależność do świata wędrownych kloszardów.
Z drugiej strony ubóstwo poety kontrastuje z bogactwem jego wyobraźni i marzeń. Dzięki temu w zwyczajnych rzeczach potrafi on dostrzec niezwykłość i dokonać poetyckiej transformacji. Krople rosy upajają go więc niczym mocne wino, a gdy reperuje zdarte buty, czuje się, jakby grał na lirze. Co więcej, niezwykle wymowny jest tu finalny obraz wiersza – stopy przy sercu. Wiersz stanowi zatem swoistą wykładnię pojęcia modernistycznej bohemy – jako wolnych artystów-Cyganów, lekceważących wszelkie konwenanse i dobra materialne, a upajających się wyłącznie sztuką.
Geneza „Ikar” to opowiadanie Jarosława Iwaszkiewicza które pierwszy raz opublikowane zostało w 1954 roku. Ma ono charakter na poły autobiograficzny odnosi...
„Czego chcesz od nas Panie…” jest pieśnią dziękczynną skierowaną do Boga. Podmiot liryczny chwali go za stworzenie i utrzymywanie w istnieniu świata....
Streszczenie Hiob miał duży majątek siedmiu synów i trzy córki. Żył dobrze i cnotliwie był bogobojny. Pewnego razu szatan zarzucił Bogu że Hiob jest mu...
Dla człowieka ptaki to zwierzęta szczególne. W czasach przed wzbiciem się ludzkości w powietrze to właśnie one mogły unosić się do góry. Nadawało im to...
“Guziki” to wiersz Zbigniewa Herberta poświęcony zbrodni katyńskiej. Wiosną 1940 roku ponad dwadzieścia tysięcy polskich oficerów zostało rozstrzelanych...
„Eviva l'arte!” to jeden z wierszy Kazimierza Przerwy-Tetmajera wyrażający uwielbienie poety dla sztuki i dumę z bycia artystą. Tytułowe wykrzyknienie w języku...
„Terrorysta on patrzy” to wiersz Wisławy Szymborskiej traktujący o groźnym zjawisku współczesnego świata jakim jest terroryzm. Jest to tekst w którym...
Tren XI to kontynuacja krytyki filozofii jako drogi do szczęścia (por. Tren IX). Filozofia miała uczynić człowieka cnotliwym – a cnota i szczęście miały być tym...
Powieść Stefana Żeromskiego ukazała się w 1897 roku. Jej akcja rozgrywa się w drugiej połowie XIX wieku na terenach zaboru rosyjskiego. Streszczenie Utwór rozpoczyna...