Unikalne i sprawdzone teksty

Kowal – interpretacja i analiza wiersza

„Kowal” to jeden z najważniejszych wierszy debiutanckiego tomu poetyckiego Leopolda Staffa, „Sny o potędze” (1901). Liryk ma charakter programowy, stanowi bowiem wykładnię sztuki i życia, jakie postuluje poeta. Podmiotem w wierszu jest osoba, którą można utożsamić z artystą, wypowiada się on w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Pod względem formalnym tekst ma charakter sonetu: składa się z czterech strof, z czego dwie pierwsze są bardziej osobiste, dwie pozostałe zaś ogólne.

Tytułowy kowal to podmiot wiersza, który wykuwa ze szlachetnych kruszców odnalezionych we własnym wnętrzu swoje serce. Postać ta przywodzi na myśl mitologicznego Hefajstosa, boga ognia, zwanego również wulkanem. Oba te określenia zostają przywołane w tekście, wraz z kowalskimi atrybutami: kowadłem i młotem. Sama czynność wykuwania serca jest zaś wymowną metaforą kształtowania własnego losu. Trud kowala podkreśla nagromadzenie czasowników.

Serce, które ma powstać w wyniku pracy kowala, określają wyraziste epitety: „serce hartowne, serce dumne, silne”. Jednocześnie jednak podmiot przestrzega, że jeśli owoc jego pracy okaże się słaby i pęknie, on sam rozbije je pięścią w pył. Nie może być ono bowiem „rysą chorej niemocy skażone”. Staff przywołuje tu nietzscheańską filozofię kultu siły i pogardy dla słabości. Pojawia się ona jako przeciwstawienie dekadenckiego zwątpienia i niemocy.

Poeta podkreśla zatem, że podstawowym zadaniem człowieka jest niejako wykuwanie swojej potęgi, samodzielne kształtowanie własnego losu pomimo wszystkich przeciwności. W heroicznym przezwyciężaniu słabości upatruje Staff sensu egzystencji. Co więcej, postulat ów odnosi się również do sztuki. Podobnie jak człowiek trudzi się ze swoim życiem, tak poeta pracuje nad własnym wierszem, ubierając go w doskonałą formę sonetu.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Mit o Prometeuszu - streszczenie...

Streszczenie Prometeusz który był jednym z tytanów uznawany jest za stwórcę człowieka. Wykradł kilka iskier z rydwanu słońca i z tego stworzył ludzką...

O książce – interpretacja i...

Wiesz Czesława Miłosza „O książce” pochodzi z 1934 roku. W tym okresie przyszły noblista działał w wileńskiej grupie poetyckiej „Żagary” a jego...

Zbrodnia i kara – opracowanie...

Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....

Antygona Sofokles - opracowanie...

Geneza „Antygona” to antyczna tragedia grecka autorstwa Sofoklesa. Jest jednym z siedmiu zachowanych w całości utworów tego twórcy. Sofokles często...

Piosenka pasterska – interpretacja...

W „Piosence pasterskiej” Czesław Miłosz odwołuje się do toposu arkadii. Wizja krainy szczęśliwości wiecznej wiosny i dostatku od stuleci pojawiała się w...

„Kronika polska” Galla Anonima...

Geneza Według ustaleń historyków literatury (mam tu na myśli przede wszystkim Mariana Plezię) utwór pisany był na zlecenie najpewniej jakiegoś dostojnika...

Nie masz i po drugi raz nie masz...

W Pieśni XII (Niemasz i po drugi raz niemasz wątpliwości) Kochanowski porusza temat zaskakują swoją aktualnością. Otóż odnosi się do zazdrości która zawsze...

Szewcy – opracowanie interpretacja...

Geneza „Szewcy” to ostatni dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dzieło powstawało aż przez siedem lat (1927 - 1934) co związane było z rozczarowaniem autora...

Krótka rozprawa między trzeba...

Streszczenie: „Krótka rozprawa...” została wydana przez Reja w 1543 roku w Krakowie pod pseudonimem Ambroży Korczbok Rożek. Jej pełen tytuł to „Krótka...