Wiersz „Przedśpiew” Leopolda Staffa pochodzi z tomu „Gałąź kwitnąca” (1908). Tekst stanowi poetyckie credo artysty. Poeta wypowiada się w nim bowiem na temat roli poezji, ale także powołania każdego człowieka. Podmiot tekstu mówi w pierwszej osobie liczby pojedynczej, jest to poeta, który określa siebie za pomocą długiej, kunsztownej peryfrazy: „czciciel gwiazd i mądrości”, „miłośnik ogrodów”, „wyznawca snów i piękna”.
Już w tych pierwszych słowach wiersza widać, że Staff odwołuje się do dwóch porządków: natury i kultury. Bliski jego poetyckiej myśli jest antyk ze swoją wielką filozofią i pochwałą piękna. Poeta to niejako wybraniec bogów, powiada Staff, jednak nie oznacza to, że los oszczędza mu goryczy i smutku. Wręcz przeciwnie, podmiot podkreśla wyraźnie:
Znam gorycz i zawody, wiem, co ból i troska,
Złuda miłości, zwątpień mrok, tęsknot rozbicia
Właśnie owe doświadczenie uprawniają poetę do stworzenia własnej filozofii, którą jest bezwarunkowa pochwała życia. Podmiot podkreśla, że jego los polega na nieustannej wędrówce. Osoba mówiąca to zatem homo viator – wieczny podróżnik zadziwiony światem i jego naturą. Droga zostaje przywołana w wierszu jako metafora życia, natomiast metaforą dobrych i złych doświadczeń jest dzban, w którym mieszczą się wino i łzy.
W wierszu dochodzą do głosu akcenty chrześcijańskie. Podmiot głosi bowiem franciszkańską pochwałę życia, wyrażającą się w zespoleniu z każdą najmniejszą cząstką przyrody. Ponadto Staff wyraźnie propaguje antyczną filozofię stoicyzmu, naucza bowiem, że „w łzach” należy widzieć „słodycz smutną”, a „dobroć chorą w grzechu”. Mówi również o sobie, iż jest „pogodny mądrym smutkiem i wprawny w cierpieniu”. Łączenie owych sprzecznych elementów życia wyraża za pomocą efektownych oksymoronów.
Wiersz stanowi zatem wykładnię poetyckiej koncepcji Staffa. Uważa on mianowicie, że rolą poety jest głoszenie piękna świata i propagowanie franciszkańskiej idei miłości. Poeta powinien również uświadamiać, iż szczęście i cierpienie stanowią nieodłączne składniki życia, dlatego najważniejsze jest zachowanie postawy uczuciowej równowagi w każdych okolicznościach.
Streszczenie Demeter czyli matka Persefony zostawiła swoją córkę pod opieką nimf. Persefona była córką posłuszną. Mając w pamięci zakaz matki która...
Streszczenie Nowela rozpoczyna się opisem mężczyzny który przechadzał się każdego dnia wzdłuż ulicy Miodowej. Pan Tomasz już dojrzały mecenas poszukiwał żony....
Psalm 130 to utwór znajdujący się w biblijnej „Księdze psalmów” noszący tytuł „Z otchłani grzechu ku Bożemu miłosierdziu” co wskazuje...
„Film amerykański” to wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Utwór poświęcony jest przemijaniu i związkom sztuki z życiem. Punktem wyjścia do refleksji...
„Pantofelek” to utwór Andrzeja Bursy. Przestawia coś w rodzaju dialogu dwóch postaci (choć widzimy wypowiedzi tylko jednej z nich). Podmiot liryczny...
Streszczenie Petroniusz obudził się tego dnia około południa. Uczta zorganizowana przez Nerona nieco się przeciągnęła dojście do siebie zajęło mężczyźnie trochę...
Geneza „Tango” napisał Sławomir Mrożek przebywając poza granicami Polski. Pierwodruk dramatu ukazał się w 1964 w 11 numerze czasopisma literackiego „Dialog”....
Problematyka „Wujek Karol. Kapłańskie lata papieża” to książka Pawła Zuchniewicza. Stanowi ona beletryzowaną biografię przyszłego papieża skupiając się...
Bajka Ignacego Krasickiego „Człowiek i zdrowie” jest smutną uwagą nad bezmyślnością z jaką ludzie traktuję swoje ciała. W utworze przedstawione zostaję...
