Unikalne i sprawdzone teksty

Sonet szalony – interpretacja i analiza wiersza

„Sonet szalony” Leopolda Staffa to wiersz pochodzący z tomu „Ptakom niebieskim” (1903). Jest on wyrazem filozofii pochwały życia i twórczej wolności. Sonet prezentuje również bliską Staffowi koncepcję poezji.

Podmiotem tekstu jest sam poeta, który wypowiada się w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Wiersz stanowi próbę samookreślenia – podmiot dokonuje metaforycznej autoprezentacji. Przedstawia się po pierwsze jako „włóczęga, król gościńców” – mamy zatem do czynienia z figurą podróżnika i metaforą życia jako drogi. Po drugie poeta określa się mianem „pijaka słońca” oraz „zwycięzcy słotnych burz, wichrów i niepogody”. Oznacza to, że propaguje on pozytywny stosunek do świata, dostrzega przede wszystkim jego jasną stronę, której symbolem jest słońce; przezwycięża zaś wszelkie przeciwności losu (wichry i niepogodę).

Atrybutami owego podróżnika są kij, płaszcz i dziurawa sakwa, nawiązujące do biblijnych psalmów. Metaforyka tekstu jest zaś zaczerpnięta z porządku natury: poeta przywołuje elementy przyrody podkreślające urodę życia: niebo pełne gwiazd, kwiaty, krzew jabłeczny. Okazuje się, że podmiot podróżuje jednak nie tylko po drogach i bezdrożach, ale przede wszystkim w krainie własnej wyobraźni. Wskazują na to metafory takie, jak np. „kwiat marzenia” czy „owoc swobody”, podkreślający artystyczną kondycję osoby mówiącej.

Dominującą cechą lirycznego włóczęgi jest beztroska, nadzieja i niedbałość o przyziemne rzeczy. Sam przypisuje sobie lekkomyślność, którą jednak wartościuje pozytywnie. Nazywa ją „płochą weselnicą” i „psotnicą; utratę mądrości traktuje zaś jako szczęście. Poeta podkreśla zatem, że w najważniejsze jest zachowanie dystansu wobec samego siebie i unikanie zbytniej powagi. Człowiek powinien dać sobie szansę na beztroskę i nadzieję.

Staff dynamizując tekst licznymi czasownikami i wykrzyknieniami oraz budując wskazane obrazy poetyckie, nawiązuje wyraźnie do idei elan vital Henri Bergsona, czyli twórczej siły napędzającej człowieka do życia i twórczości. Podkreśla, że człowiek powinien kierować się przede wszystkim wewnętrzną intuicją, a nie rozsądkiem. To właśnie ona zapewnia mu wolność i zamienia życie w ciekawą przygodę.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Momo – streszczenie problematyka...

Część pierwsza: Momo i jej przyjaciele W niewielkim miasteczku znajdowała się ruina starego amfiteatru. Nie była to jedna z tych najwspanialszych budowli lecz niewielka...

Przestrogi dla Polski - opracowanie...

Pełen tytuł omawianej książki Stanisława Staszica to „Przestrogi dla Polski z teraźniejszych politycznych Europy związków i z praw natury wypadające przez...

Przedwiośnie – streszczenie plan...

Streszczenie Rodowód W rozdziale tym narrator przedstawia rodowód głównego bohatera powieści - Cezarego Baryki. Pisze o nim jako o człowieku nowoczesnym...

Jestem jak szampan – interpretacja...

Utwór Kazimierza Wierzyńskiego „Jestem jak szampan” pochodzi z roku 1919. Autor (będący ewidentnie podmiotem lirycznym) porównuje się w wierszu...

My dzieci z dworca ZOO – streszczenie...

Streszczenie Są lata 70 – te XX w. Do Zachodniego Berlina przeprowadza się właśnie młoda Niemka – piętnastoletnia Christiane F. która zamieszkuje wraz...

Chrystus cudowny u fary

Streszczenie Dawno temu był sobie pewien Mazur – bitny wojak który w niejednej potyczce walczył z wrogiem o Polskę. Stawał do boju z pogańskimi ludami. Z każdej...

Faust – opracowanie interpretacja...

Geneza „Faust” często określany mianem poematu dramatycznego jest uważany za dzieło życia Johanna Wolfganga von Goethego. Wybitny twórca pracował nad...

Powrót posła – geneza czas i...

Geneza „Powrót Posła" został napisany w trakcie trwania Sejmu Wielkiego (1788-1792) konkretnie w 1790 roku. Wystawiony rok później spotkał się z dużym...

Między nami nic nie było – interpretacja...

Analiza „Między nami nic nie było” to utwór składający się z czterech strof. Pierwsza z nich rozpoczyna się wykrzyknieniem podkreślającym brak związku...