„Sonet szalony” Leopolda Staffa to wiersz pochodzący z tomu „Ptakom niebieskim” (1903). Jest on wyrazem filozofii pochwały życia i twórczej wolności. Sonet prezentuje również bliską Staffowi koncepcję poezji.
Podmiotem tekstu jest sam poeta, który wypowiada się w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Wiersz stanowi próbę samookreślenia – podmiot dokonuje metaforycznej autoprezentacji. Przedstawia się po pierwsze jako „włóczęga, król gościńców” – mamy zatem do czynienia z figurą podróżnika i metaforą życia jako drogi. Po drugie poeta określa się mianem „pijaka słońca” oraz „zwycięzcy słotnych burz, wichrów i niepogody”. Oznacza to, że propaguje on pozytywny stosunek do świata, dostrzega przede wszystkim jego jasną stronę, której symbolem jest słońce; przezwycięża zaś wszelkie przeciwności losu (wichry i niepogodę).
Atrybutami owego podróżnika są kij, płaszcz i dziurawa sakwa, nawiązujące do biblijnych psalmów. Metaforyka tekstu jest zaś zaczerpnięta z porządku natury: poeta przywołuje elementy przyrody podkreślające urodę życia: niebo pełne gwiazd, kwiaty, krzew jabłeczny. Okazuje się, że podmiot podróżuje jednak nie tylko po drogach i bezdrożach, ale przede wszystkim w krainie własnej wyobraźni. Wskazują na to metafory takie, jak np. „kwiat marzenia” czy „owoc swobody”, podkreślający artystyczną kondycję osoby mówiącej.
Dominującą cechą lirycznego włóczęgi jest beztroska, nadzieja i niedbałość o przyziemne rzeczy. Sam przypisuje sobie lekkomyślność, którą jednak wartościuje pozytywnie. Nazywa ją „płochą weselnicą” i „psotnicą; utratę mądrości traktuje zaś jako szczęście. Poeta podkreśla zatem, że w najważniejsze jest zachowanie dystansu wobec samego siebie i unikanie zbytniej powagi. Człowiek powinien dać sobie szansę na beztroskę i nadzieję.
Staff dynamizując tekst licznymi czasownikami i wykrzyknieniami oraz budując wskazane obrazy poetyckie, nawiązuje wyraźnie do idei elan vital Henri Bergsona, czyli twórczej siły napędzającej człowieka do życia i twórczości. Podkreśla, że człowiek powinien kierować się przede wszystkim wewnętrzną intuicją, a nie rozsądkiem. To właśnie ona zapewnia mu wolność i zamienia życie w ciekawą przygodę.
Streszczenie Jest 31 grudnia 1977 r. W rodzinie Borejków trwają intensywne przygotowania do Sylwestra. Dwie młodsze siostry Borejkówny – czternastoletnia...
W tym Trenie Kochanowski ponownie wykorzystuje kostium mitologii greckiej by wyrazić swoją rozpacz. Na początku wzywa jedną z Muz (Erato muza poezji) i swoją lutnię (poezję)...
„Żołnierz polski” to wiersz Władysława Broniewskiego napisany po klęsce wrześniowej 1939 roku. Jak wiadomo 28 września 1939 roku Warszawa podpisała kapitulację...
Interpretacja Mit o Tezeuszu to opowieść o niezwykle mężnym wojowniku który żył w brązowym okresie dziejów ludzkości. To opowieść o niezwykłej odwadze...
Dla człowieka ptaki to zwierzęta szczególne. W czasach przed wzbiciem się ludzkości w powietrze to właśnie one mogły unosić się do góry. Nadawało im to...
Geneza „Odyseja” opowiada o losach wybitnej jednostki – Odyseusza. Stąd też tytuł utworu Homera. Odyseusz to władca Itaki który przez długi czas...
„Makbet” – problem zła winy i kary – opracowanie „Makbet” Williama Szekspira często jest postrzegany jako dzieło ponadczasowe i niezwykle...
„Przesłanie Pana Cogito” to wiersz Zbigniewa Herberta z tomu „Pan Cogito” (1974). Podmiotem lirycznym w tym utworze podobnie jak w całym cyklu jest...
Geneza „Kartoteka” Tadeusza Różewicza została opublikowana w 1960 roku na łamach „Dialogu”. Pisarz inspirował się między innymi dramatem...
