„Wypełnić czytelnym pismem” to wiersz Stanisława Barańczaka. Już sam tytuł sugeruje, że autor odnosi się w utworze do języka biurokracji – forma tekstu wzorowana jest na formularzu, jaki wypełniać muszą osoby, wizytujące rozmaite urzędy.
Istotny dla zrozumienia wiersza jest czas jego powstania – a był nim okres komunistycznych rządów w Polsce. Obywatele PRLu zmagać się musieli z władzą, która wielokrotnie wymagała od nich deklaracji poparcia, a także modelowania swojego życia według ideologii. „Czy się kontaktuje/z prądem krwi epok – pyta autor fikcyjnego formularza. Polacy zmuszani byli do dostosowywani się do obowiązujących wytycznych partii komunistycznej – dotyczyło to zwłaszcza artystów i naukowców, którzy pewnych rzeczy mówić w swoich dziełach nie mogli. Ale także zwykli robotnicy przymuszani byli do udziału w wiecach poparcia dla niejednokrotnie brutalnych poczynań władz.
znajomość obcych
ciał i języków?
-ten fragment parodiuje retorykę władz, które wymagały od ludzi posłuszeństwa w zakresie moralnym i ideologicznym. Zbytnia fascynacja obcymi krajami nie była dobrze widziana (no, chyba, że chodziło o kulturę rosyjską) – podobnie, jak posiadanie rodziny zagranicą.
Szereg takich pytań pozwala Barańczakowi oddać duszną atmosferę życia w kraju pod rządami komunistów. Kłamstwo i szarość otaczały wówczas Polaków ze wszystkich stron. Chyba najgorsze było zaś poczucie beznadziei, myśl, że nic się nie zmieni. Czy zamierza/mieć dzieci (tak,nie); dlaczego „nie”? Ów końcowy fragment ukazuje, że ówcześni Polacy nie żywili specjalnie optymistycznych myśli, gdy chodziło o przyszłość. Dzieci chcemy mieć wtedy, gdy wiemy, że możemy im zaoferować szczęśliwe życie – PRL nie wydawał się zaś najlepszym miejscem do wychowywania potomków.
W utworze Barańczaka można wskazać jeszcze jeden poziom – jest nim krytyka bezosobowego języka biurokracji. Dotyczy to nie tylko komunistycznych urzędników. Pod każdą szerokością geograficzną urzędy starają się „zawrzeć” złożoność życia ludzkiego w niewielkiej tabelce. Poeta przypomina, że jest to skazane na niepowodzenie.
Forma utworu (kilka informacji):
– wiersz biały
– stylizacja na formularz
– zwroty bezosobowe
„Konopielka” Edwarda Redlińskiego zaczyna się opisem poranka we wsi Taplary. Poznajemy gospodarstwo Kaziuka głównego bohatera. Okazuje się że w nocy krowa...
„Pantofelek” to utwór Andrzeja Bursy. Przestawia coś w rodzaju dialogu dwóch postaci (choć widzimy wypowiedzi tylko jednej z nich). Podmiot liryczny...
Streszczenie Utwór rozpoczyna bezpośredni zwrot do dzieci. Są one nawoływane do pójścia na wzgórze i zmawiania modlitwy za tatę. Podkreślone są zagrożenia...
Streszczenie Część I Powieść poprzedza dedykacja dla żony Krystyny i cytat z „Domu umarłych” Fiodora Dostojewskiego. Witebsk – Leningrad – Wołogda...
„Niebo” Wisławy Szymborskiej to wiersz w którym mamy do czynienia z filozoficzną refleksją nad światem i intelektualnymi kategoriami służącymi do jego...
Geneza Powieść Antoniego Libery „Madame” ukazała się w 1998 roku. Autor wysłał ją na konkurs wydawnictwa Znak jednak pracował nad nią już od kilku lat....
“Książka” to wiersz Zbigniewa Herberta w którym poeta wykorzystuje topos księgi. Księga w tradycji literackiej to oznaka najwyższej tajemnej wiedzy przeznaczonej...
Streszczenie Król Syzyf był władcą Koryntu. Jego życie wolne było od trosk. Sam zamieszkiwał w pięknym pałacu a kraj przez niego rządzony słynął z dostatku....
„Nn próbuje sobie przypomnieć słowa modlitwy” to wiersz Stanisława Barańczaka. NN oznacza „nazwisko nieznane” – skrót taki często...
