„Spójrzmy prawdzie w oczy” to wiersz Stanisława Barańczaka. Utwór oparty jest na grze ze znanym związkiem frazeologicznym. Spojrzenie prawdzie w oczy oznacza przyjęcie od wiadomości pewnych niezbyt przyjemnych informacji. Tymczasem poeta pisze o spojrzeniu w oczy w sensie dosłownym – zachęca nas do spojrzenia w oczy swoich bliźnich. Bowiem to ludzie są prawdą o tym świecie.
W wierszu następuje wyliczenie tych przykładowych oczu ludzkich. Mamy więc do czynienia z oczami człowieka zmarłego w wypadku, z oczami osoby wpatrującej się w rozkład dalekobieżnych pociągów (w domniemaniu chodzi o osobę opuszczającą domy – być może o uchodźcę, być może o kogoś, kto musi w celach zarobkowych zostawić swoją rodzinę). Ale Barańczak nie podaje wyłącznie przypadków ludzi w sytuacjach niezwykłych. Prawdę dostrzec można w codziennych sytuacjach – na przykład w cierpieniu osoby, która płacze (mowa o „łzach nieposłusznych”). Nie wiemy, czy owo łkanie wynika z rzeczy strasznych, jak śmierć kogoś bliskiego, czy ze zwykłego zmęczenia. Dla Barańczaka i jeden i drugi przykład równie dobitnie podkreśla zło świata. Przypomina to opinię jednego z bohaterów „Braci Karamazow” Fiodora Dostojewskiego, który uznawał jedną łzę dziecka za coś, co czyni istnienie wszechświata czymś skandalicznym.
Według Barańczaka każde z tych spojrzeń w ludzkie oczy, odbijające cierpienie, zmusza nas do przemyślenia kondycji ludzkiej.
a choćby się pod nami nigdy nie ugięły
nogi, to jedno będzie nas umiało rzucić
na kolana.
Jaka jest odpowiedź poety na ten problem? Nie wiemy – może on sam nie ma o tym pojęcia. Tak naprawdę Barańczak nie oferuje żadnych recept na zło tego świata – nie zaleca ani poszukiwania ukojenia w religii, ani nie jest zwolennikiem nihilistycznego smutku. W gruncie rzeczy autor zachęca nas, byśmy pamiętali o cierpieniu bliźnich i myśleli o nim – tylko tyle i aż tyle.
Forma utworu (kilka informacji):
– wiersz biały
– wyliczenie
– język potoczny (np. oczy wlepione)
Streszczenie Utwór rozpoczyna opis domu matki oraz okolicy. Pojawia się także postać siedmioletniego chłopca którym jest sam narrator. Mówi on o nawyku...
Streszczenie Rozdział I – Nieproszeni goście W pewnej wyjątkowo starannie urządzonej i szczególnie wygodnej norze mieszkał pewien hobbit. Bilbo Baggins bo tak...
Wiersz Czesława Miłosza „Nadzieja” stanowi część cyklu „Świat. Poema naiwne”. W tych spisanych w 1943 roku utworach nasz wielki poeta próbował...
„Kruk i lis” Krasickiego porusza temat pojawiający się również w innych bajkach (np. w „Szczur i kot”). Mianowicie utwór dotyczy zapatrzenia...
Sonet Leopolda Staffa „Czytelnicy” każe nam zastanowić się nad potęgą literatury i jej rolą w rozwoju człowieka. Jego bohaterami jest dwójka młodych...
Streszczenie Król Syzyf był władcą Koryntu. Jego życie wolne było od trosk. Sam zamieszkiwał w pięknym pałacu a kraj przez niego rządzony słynął z dostatku....
„Córka czarownicy” to powieść fantasy autorstwa Doroty Terakowskiej. Rozgrywa się w fikcyjnym baśniowym świecie. Bohaterką jest mała dziewczynka którą...
Geneza „Giaur” to powieść poetycka George’a Byrona która ukazała się w 1813 r. Co ciekawe to pierwszy utwór tego autora o tematyce związanej...
Streszczenie Akcja „Pinokia” zaczyna się gdy w ręce stolarza Wisienki trafia niezwykłe mówiące drewno. Nie nadaje się ono na zwykłą nogę od stołu...
