„Spójrzmy prawdzie w oczy” to wiersz Stanisława Barańczaka. Utwór oparty jest na grze ze znanym związkiem frazeologicznym. Spojrzenie prawdzie w oczy oznacza przyjęcie od wiadomości pewnych niezbyt przyjemnych informacji. Tymczasem poeta pisze o spojrzeniu w oczy w sensie dosłownym – zachęca nas do spojrzenia w oczy swoich bliźnich. Bowiem to ludzie są prawdą o tym świecie.
W wierszu następuje wyliczenie tych przykładowych oczu ludzkich. Mamy więc do czynienia z oczami człowieka zmarłego w wypadku, z oczami osoby wpatrującej się w rozkład dalekobieżnych pociągów (w domniemaniu chodzi o osobę opuszczającą domy – być może o uchodźcę, być może o kogoś, kto musi w celach zarobkowych zostawić swoją rodzinę). Ale Barańczak nie podaje wyłącznie przypadków ludzi w sytuacjach niezwykłych. Prawdę dostrzec można w codziennych sytuacjach – na przykład w cierpieniu osoby, która płacze (mowa o „łzach nieposłusznych”). Nie wiemy, czy owo łkanie wynika z rzeczy strasznych, jak śmierć kogoś bliskiego, czy ze zwykłego zmęczenia. Dla Barańczaka i jeden i drugi przykład równie dobitnie podkreśla zło świata. Przypomina to opinię jednego z bohaterów „Braci Karamazow” Fiodora Dostojewskiego, który uznawał jedną łzę dziecka za coś, co czyni istnienie wszechświata czymś skandalicznym.
Według Barańczaka każde z tych spojrzeń w ludzkie oczy, odbijające cierpienie, zmusza nas do przemyślenia kondycji ludzkiej.
a choćby się pod nami nigdy nie ugięły
nogi, to jedno będzie nas umiało rzucić
na kolana.
Jaka jest odpowiedź poety na ten problem? Nie wiemy – może on sam nie ma o tym pojęcia. Tak naprawdę Barańczak nie oferuje żadnych recept na zło tego świata – nie zaleca ani poszukiwania ukojenia w religii, ani nie jest zwolennikiem nihilistycznego smutku. W gruncie rzeczy autor zachęca nas, byśmy pamiętali o cierpieniu bliźnich i myśleli o nim – tylko tyle i aż tyle.
Forma utworu (kilka informacji):
– wiersz biały
– wyliczenie
– język potoczny (np. oczy wlepione)
W „Piosence o końcu świata” Czesław Miłosz odwołuje się do motywu apokalipsy. Wizje zakończenia dziejów pojawiały się w literaturze od stuleci –...
Streszczenie Lot siedział u bramy Sodomy gdy zjawili się dwaj aniołowie. Zaprosił więc przybyszów na wieczerze. Mieszkający w Sodomie mężczyźni otoczyli dom Lota...
„W co wierzyć?” Zenona Przesmyckiego to wiersz będący manifestacją młodopolskiego dekadentyzmu i metafizycznej pustki. Mimo że sam Miriam w swoich manifestach...
Dzieło Jana Potockiego należy do najwybitniejszych powieści okresu Oświecenia – nie tylko polskiego ale światowego. Potocki spisywał „Rękopis znaleziony w...
„Nierządem Polska stoi” to jedno z najważniejszych dzieł Wacława Potockiego. Jako poeta – polityk znał on bieżące problemy Rzeczypospolitej oraz rewelacyjnie...
Streszczenie I Latem 1945 gdy skończyła się kampania włoska narrator odesłany został do misji wojskowej w Mediolanie. Po kilku tygodniach pobytu tam główny bohater...
Puddleby Doktor Jan Dolittle mieszkał na skraju niewielkiego miasteczka Puddleby. Jego dom nie był zbyt wielki ale za to otaczał go rozległy i przepiękny ogród. Doktor...
Pochodzenie nazwy Nazwa Nowy Testament jest wyrazem kontynuacji Starego Testamentu. „Testament” oznacza coś co ma zawierać przesłanie dla kolejny pokoleń zatem...
Streszczenie Rozdział I Główni bohaterowie utworu – Sokole Oko Wilhelm Tell i Wiewiórka byli wytrawnymi odkrywcami interesującymi się zamierzchłą przeszłością....