Część I
Akcja powieści rozgrywa się na statku „Nellie”, w okolicach Gravesend, podczas rejsu po Tamizie. Głównym bohaterem jest marynarz – Charlie Marlow. Opowiada on towarzyszom o swojej wyprawie do Afryki. Dzięki protekcji ciotki uzyskał stanowisko dowódcy francuskiego parowca i miał okazję popłynąć na czarny ląd. Przed wyruszeniem w drogę doznał jednak nieuzasadnionego lęku, jakby miał dostać się do „jądra ciemności”.
W Afryce Marlow ma okazję obserwować niewolniczą pracę czarnoskórych przy budowie kolei. Wielu z nich nie wytrzymuje wysiłku oraz głodu i umiera. Marynarz wkrótce poznaje księgowego firmy, w której został zatrudniony. Ten opowiada mu o Kurtzu, który jest najlepszym agentem w handlu kością słoniową. Po przenosinach na kolejną stację Marlow poznaje bezdusznego dyrektora, twierdzącego, że „ludzie, którzy tu przyjeżdżają, nie powinni mieć wnętrzności”. Jednocześnie bohater musi naprawić wyciągnięty z morza parowiec. Coraz bardziej interesuje go postać legendarnego Kurtza. Tymczasem okazuje się, że agent jest chory.
Część II
Marlow wyrusza w kierunku stacji Kurtza, by mu pomóc. Coraz bardziej odczuwa obcość czarnego lądu, który przypomina potwora. Nieoczekiwanie statek zostaje zaatakowany przez tubylców. Sternik i palacz zostają zamordowani. Marlow boi się, że zanim dotrze do celu, Kurtz umrze. Okazuje się, że agent przygotowuje materiały badawcze dla Towarzystwa Tępienia Dzikich Obyczajów i propaguje w nich ideę wymordowania tubylców. W końcu statek dociera do stacji Kurtza. Agentem opiekuje się Rosjanin, który również jest pod wrażeniem Kurtza.
Część III
Okazuje się, że Kurtz dysponuje własnym wojskiem złożonym z miejscowych Murzynów i cieszy się powszechnym szacunkiem. Jest niczym przywódca dzikiego plemienia czy guru. Kurtz wsiada na statek i trafia pod osobistą opiekę Marlowa. Próbuje jednak uciec z okrętu. Kiedy parowiec odpływa, żegna ich piękna kochanka Kurtza.
Tymczasem okazuje się, że to Kurtz zorganizował napad na statek Marlowa, ponieważ chciał opóźnić jego przybycie. Tuż przed śmiercią agent przekazuje Marlowowi wszystkie notatki i zdjęcia. Umiera ze słowami: „Zgroza! Zgroza!”. Marynarz jest przekonany, że jest to wyraz moralnej skruchy Kurtza. Następnie wraca do Brukseli, by wypełnić ostatnią wolę mężczyzny. Oddaje jego dokumenty właścicielom spółki i dziennikarzom. Prywatną korespondencję wręcza narzeczonej Kurtza. Opowiada jej również zmyśloną historię o ostatnich chwilach agenta, kiedy miał szeptać imię narzeczonej.
Po wysłuchaniu historii Marlowa uczestnicy rejsu milczą i obserwują szlak na morzu prowadzący do „jądra niezmierzonej ciemności”.
Plan wydarzeń
1. Opowieść Charliego Marlowa podczas rejsu po Tamizie:
a) wyruszenie Marlowa do Afryki w roli kapitana parowca
b) obserwacja trudnego losu tubylców
c) plotki o Kurztu – legendarnym agencie handlu kością słoniową
d) choroba Kurtza
e) wyruszenie Marlowa na stację Kurza
f) napad tubylców na statek
g) spotkanie z Kurzem i zabranie go na statek
h) śmierć Kurza i przekazanie przez niego tajemniczego raportu Marlowowi
i) powrót Marlowa do Brukseli i wręczenie dokumentów Kurza dziennikarzom i firmie Kurza
j) wizyta u narzeczonej Kurza
2. Koniec opowieści Marlowa
„Kazania świętokrzyskie” to zbiór ważny przede wszystkim dla tego że przedstawia on kazania pisane w języku polskim. Rękopis zawierał kazania na poszczególne...
Geneza czas i miejsce akcji Powieść Edwarda Redlińskiego „Konopielka” ukazała się w 1973 roku. Przyniosła ona autorowi wielką popularność a także prestiżową...
Wiersz „Do potomnego” Tadeusza Gajcego to niezwykle liryczny utwór w którym poeta buduje serię profetycznych obrazów. Podmiot próbuje...
Wiersz Juliana Tuwima „Prośba o piosenkę” ma charakter autotematyczny dotyczy twórczości i nadziei jakie wiąże z nią poeta. Utwór ukazał się...
Geneza „Pan Cogito” to jeden z najbardziej znanych tomów poetyckich Zbigniewa Herberta. Został on wydany w 1974 roku. Bohater liryczny – pan Cogito...
Wiersz Antoniego Słonimskiego „Smutno mi Boże” pochodzi z lat dwudziestych XX wieku. Tytuł i treść nawiązują do „Hymnu” Juliusza Słowackiego (znanego...
„Romantyczność” to jedna z najbardziej znanych ballad autorstwa Adama Mickiewicza. Poetycka opowieść dotyka problemu miłości odmiennego postrzegania świata...
„Cebula” to wiersz Wisławy Szymborskiej który przyjmuje formę intelektualnego konceptu. Poetka tworzy efektowne porównanie tytułowego warzywa i człowieka...
„Trzy słowa najdziwniejsze” to wiersz Wisławy Szymborskiej który stanowi filozoficzną refleksję nad naturą języka i jego relacji z rzeczywistością....