Tomek w Krainie Kangurów – streszczenie, plan wydarzeń

Streszczenie

„Zemsta”

Głównym bohaterem utworu jest chłopiec o imieniu Tomek Wilmowski – uczeń IV klasy gimnazjum w Warszawie. Akcja zaczyna się w roku 1902, kiedy to Polska była pod zaborami. W szkole prowadzono przymusową rusyfikację. Właśnie odbywa się lekcja geografii, na której do odpowiedzi zostaje przywołany Jurek Tymowski – przyjaciel Tomka. Tomek, chcąc go uratować przed złą oceną, wykorzystuje fakt, że nauczyciel nie dowidzi i idzie do odpowiedzi zamiast Jurka. Sprytny plan by się powiódł gdyby nie lizus Pawluk, który zdradził przed nauczycielem tajemnicę o zamianie. Tomek mało co nie wpadł w poważne tarapaty. Na szczęście udało mu się dać nauczkę lizusowi. Na lekcji historii wrzucił mu za koszulę chrząszcza w momencie, gdy był odpytywany przy wizytatorze. Przemyślna zemsta Tomka wzbudziła podziw wśród kolegów.

„Tajemniczy gość”

Zaraz po lekcjach Tomek wybrał się do Ogrodu Botanicznego. Po powrocie w domu czekał na niego pan Smuga – przyjaciel ojca, który chciał zabrać Tomka do ojca do Triestu nad Morzem Adriatyckim. W planie podróży przewidział też wycieczkę do Australii, by łowić kangury dla ZOO w Hamburgu.

„Spotkanie z ojcem”

Tomek był bardzo uradowany i cieszył się z perspektywy podróży do Australii i spotkania tam ojca. Niebawem nastał dzień wyprawy – wspólnie z panem Smugą wyruszyli pociągiem przez Kraków i Wiedeń do Triestu. Tam przesiedli się na statek „Aligator”. Po drodze mieli jeszcze zawitać w Porcie Sudan, a także w Cejlonie. Na podróż przygotowali więc prowiant i najpotrzebniejsze rzeczy.

„Niespodzianka na „Aligatorze” przed podróżą”

Okazało się, że kajuta Tomka została odpowiednio wyposażona. Tomek otrzymał sztucer i odzież potrzebną w podróży. Zapoznał się też z bosmanem i całą załogą. W jego wyobraźni powoli układało się wyobrażenie przeżycia niesamowitych przygód. Nie mógł się już ich doczekać.

„Wróżbita z Port Saidu”

Statek płynął powoli po Adriatyku. W czasie tego rejsu bosman Nowicki uczył Tomka strzelać. W końcu zawinęli do Port Saidu, który zwiedzili. Tomek poznał tu wróżbitę, który przepowiedział mu znalezienie czegoś i zdobycie przyjaciela, który nic nie mówi. Tomek wspólnie z panem Smugą popłynęli do Port Sudanu po wielbłądy, a następnie do Adenu. Dalej wyruszyli już na południowy wschód.

„Cejloński słoń i bengalski tygrys”

W końcu dotarli do Kolombo, stolicy Cejlonu, gdzie załadowali słonia i tygrysa w klatce. Uzupełnili też zapas węgla i pełni optymizmu wyruszyli w dalszą drogę.

„Między cyklonem a kłami tygrysa”

Załoga płynęła na południe w kierunku równika. Po drodze znaleźli się w samym środku straszliwego cyklonu. Postanowili pospiesznie przenieść klatkę z tygrysem do innego pomieszczenia. Nazajutrz Tomek wybrał się postrzelać na strzelnicę, gdy nagle wyrósł przed nim tygrys – stał naprzeciwko niego obok klatki. Tomek znalazł się w bardzo poważnym niebezpieczeństwie; na szczęście udało mu się wyjść z niego obronną ręką. Pan Smuga starał się go uspokoić. Tomek usiłował opanować wewnętrzny strach – wycelował tygrysowi prosto w oczy i strzelił. Okazało się, że tygrys wyszedł na wolność, ponieważ ktoś przypadkowo odbezpieczył drzwiczki klatki.

„Doradca z Melbourne”

Cała załoga nie mogła wprost wyjść z podziwu dla bohaterstwa i odważnego czynu Tomka. Istniało przecież poważne niebezpieczeństwo, że drapieżne zwierzę rzuci się niechybnie na Tomka i go zaatakuje. Tym bardziej dumny z Tomka był jego tato. Tomek swym czynem wzbudził też podziw i uznanie pana Smugi, który w nagrodę podarował mu colta (pistolet) z nabojami. Tymczasem powoli zbliżali się do Australii. Tutaj zamierzali łowić zwierzynę, która następnie oddadzą do zoo. Tomek martwił się tym, że może dojść do przyjęcia białych przez aborygenów. W końcu przybyli do port Augusta położonego w Zatoce Spensena – tutaj spotkali się z zoologiem Karolem Bentleyem z Melbourne. Tak naprawdę on również był polskiego pochodzenia. Po krótkiej rozmowie wyładowano słonia i wielbłądy i zaczęto obmyślać szczegóły polowania na kangury, emu, psy dingo i inne zwierzęta.

„Pionierzy australijscy”

W końcu cała załoga zeszła na ląd. Odpowiednio przygotowana ruszyła na dworzec i udała się w głąb kraju koleją. Podczas podróży w pociągu opowiadano sobie o początkach kolonizowania Australii, odkrywcach takich jak Strzelecki, Sturt czy Kennedy, a także o rozbójnikach i poszukiwaczach złota.

„Opór krajowców”

Dotarłszy do Australii, Tomek zadziwił się, że jest to kraj zupełnie europejski – przeważały tu pola, sady, miasta i wsie. W miarę zapuszczania się dalej w głąb kraju przyroda stawała się coraz bardziej dzika i niedostępna. Dominowała tu sawanna, a także egzotyczne drzewa i krzewy. Podróż koleją kończyła się w Wilcanii – na stacyjce czekał już na nich przewodnik Tony, który był Australijczykiem. Wszyscy pojechali do farmy pana Clarka. Tutaj okazało się jednak, że tubylcy nie są do nich przychylnie nastawieni i są przeciwni polowaniu na zwierzynę w ich kraju. Wietrzyli w tym jakiś podstęp. Pan Wilmowski martwił się, że nie będą chcieli pomóc im przy łowach i wtedy ich wysiłki i cały trud podróży nie przyniosą żadnego rezultatu. Rankiem Tomek wyruszył poza farmę. Spotkał młodych zwiadowców, którzy zaintrygowani przyglądali się jak Tomek strzela ze sztucera. Tomek starał się im wytłumaczyć po co zamierzają złowić zwierzęta. Ekipa po raz kolejny doceniła odwagę Tomka i była mu wdzięczna, że przekonał do siebie tubylców i zdobył ich zaufanie.

„Wielkie łowy na kangury”

Pan Wilmowski, Smuga, Bentley i Tomek wybrali się na konną przejażdżkę, by zwiedzić okolicę. Tubylcy zgodzili się im pomóc w nagonce na kangury. Po dwóch dniach przygotowań wreszcie rozpoczęło się wymarzone przez wszystkich polowanie. Nagoniono stado kangurów do wąwozu, po czym ogrodzono go siatką. Tomkowi udało się upolować przywódcę stada. Oddał go bosmanowi Nowickiemu, by ten przyrządził z niego pieczeń.

„Wyprawa na dingo”

Po zakończonych łowach kangury były selekcjonowane, pakowane do klatek i przygotowywane do transportu na farmę. Tymczasem Tomek dowiadywał się wielu ciekawych rzeczy o emu i strusiach. Teraz przyszedł czas na polowanie na dingo – pan Wilmowski, Smuga i Bentley urządzili na nie zasadzkę, ale te zakradły się do zagród i pożarły wszystkie owce pana Clarka.

„Opowieść o Pawle Strzeleckim”

Tomek cieszył się, że jego ojciec był podróżnikiem i dowódcą ekspedycji łowieckiej. W nocy poprzedzającej polowanie na dingo siedzieli wspólnie przy ognisku i wspominali stare czasy, a także sławnych Polaków m. in. Kościuszkę, Strzeleckiego, odkrywcę i podróżnika po Australii. Pułapki na dingo okazały się skuteczne – udało się złapać cztery psy. Parę psów zastrzelono, by nie atakowały już owiec. Teraz zbliżał się czas polowania na emu.

„W burzy piaskowej”

Bosman Nowicki i Tomek postanawiają sami zapolować na emu. Choć długo polowali na ptaki, żadnego nie złapali. W końcu zastała ich straszliwa, gorąca burza piaskowa. Znaleźli schronienie w pobliskim wąwozie, aby tu bezpiecznie przeczekać. W nocy psy dingo wystraszyły konie, które w popłochu uciekły w step. Sytuacja stawała się coraz bardziej niebezpieczna. Burza przeszła w nawałnicę, a z wąwozu popłynęła rzeka. Pan Nowicki i Tomek popłynęli najpierw z prądem, lecz omal się nie utopili.

„Idźcie stąd precz, natychmiast”

Bosman i Tomek zmierzali do obozu, podążając w kierunku gwiazd. Na swej drodze natrafili na wioskę tubylców, którzy wprawdzie ich napoili i nakarmili, ale potem kazali im iść precz. Odchodząc z obozu podróżnicy spostrzegli, że ktoś się za nimi skrada. Aby się bronić wystrzelili ze strzelby, ale o dziwo usłyszeli, że gdzieś w oddali też ktoś wystrzelił. Byli to pan Smuga i inni, którzy ich poszukiwali. Spłoszone konie wróciły do obozu, dając im znak, że bosman i Tomek zgubili się gdzieś w sawannie.

„Polowanie w pobliżu farmy Allana”

Podróżni szczęśliwi, że tak się to wszystko skończyło, udali się do farmy pana Clarka. Złowioną zwierzynę odesłali do Post Augusta koleją. Sami wyruszyli w dalszą podróż, tym razem kierując się na południowy wschód, do buszu. Tutaj zamierzali zapolować na kangury skalne, a także na lisy, kolczatki i koala. Zaraz po przybyciu wzięli się do pracy i rozpoczęli polowanie na kangury. Gdy złowili jednego z nich, zjawił się jakiś mężczyzna. Okazało się, że był to Allan, który był właścicielem pobliskiej farmy. Zrozpaczony oznajmił, że zginęła jego jedenastoletnia córeczka i błagał o pomoc w jej odnalezieniu. Rankiem cała ekipa i sąsiedzi wyruszyli na poszukiwania.

„Zgubieni w skrubie”

Tomek nie uczestniczył w poszukiwaniach. Został na farmie pana Allana i umilał sobie czas obserwując kolorowe papużki krążące wokół domu. Obserwował je wspólnie z psem i coraz bardziej oddalali się od domu. Tomek liczył, że pies dzięki swemu węchowi, wskaże mu drogę powrotną. Niestety nagle wpadli do jakiejś jamy. Okazało się, że spałą w niej Sally, której wszyscy szukali. Miała zwichniętą nogę, więc Tomek wziął na ręce i zaniósł do domu. Tym bohaterskim czynem udowodnił po raz kolejny, że jest odważny i skłonny do pomocy innym.

„Niemy przyjaciel”

Rankiem Tomka obudził pies dingo, który za wszelką cenę usiłował zaciągnąć go do domu Sally Allan. Chłopiec wspólnie z ojcem i panem Smugą pojechali na farmą pana Allana. Tomek bardzo zaprzyjaźnił się z Sally, która w nagrodę za jej ocalenie podarowała mu psa na własność. Tym sposobem spełniła się wróżba czarownika z Port Saidu – Tomek znalazł coś i zyskał niemego przyjaciela – psa.

„Poszukiwacze złota i buszrendżerzy (bandyci wyjęci spod prawa)”

Po upolowaniu paru okazałych kangurów skalnych, wyprawa wyruszyła dalej na południowy wschód – do buszu. Tutaj mieli polować na małe zwierzątka. Ekipa podzieliła się na małe trzyosobowe grupy i przystąpiła do polowań na kolczatki. Polowania odbywały się zarówno w dzień jak i w nocy. Tony i Tomek usiłowali schwytać niedźwiadka koalę, a potem upolować szczury kangurowe. Któregoś dnia Tomek wyruszył na samotną wyprawę po okolicy, podczas gdy dorośli łapali kangury. Gdy dotarł do buszu, zauważył, że jakimś cudem znalazł się w pobliżu obozowiska poszukiwaczy złota. Podsłuchał ich rozmowę. Okazało się, że dwaj poszukiwacze – ojciec i syn planowali zabójstwo trzeciego – Tomsona. Poszukiwacze spostrzegli, że ktoś ich obserwuje. Natychmiast schwytali Tomka i przywiązali go do drzewa. Wtedy nieoczekiwanie poszukiwaczy złota zaatakowało pięciu uzbrojonych bandytów. Wszczęła się awantura i do akcji wkroczyły strzelby. Bandyci zażądali od poszukiwaczy złota i ranili syna w ramię.

„Pomoc nadchodzi”

Bezbronny i przerażony Tomek znajdował się w rękach okrutnych bandytów, którzy chcieli dostać za niego okup od łowców zwierząt. Nocą jednak przyszło ocalenie. Pan Smuga, idąc na polowanie na kangury, spotkał pięciu wędrowców, którzy podejrzanie się zachowywali. Postanowił ich obserwować i śledzić. Wędrowcy zmierzali w kierunku obozu, po czym udali się w górę parowu. Nocą obserwowali całe zajście w obozie poszukiwaczy złota i widząc, że Tomek zamierza uciekać, pospiesznie wkroczyli do akcji i uwolnili ojca i syna. Rankiem złoczyńcy zostali oddani w ręce policji. Okazało się, że byli to groźni bandyci.

„Na Górze Kościuszki”

Tomek obiecał, że już nigdy nie opuści obozu be zgody ojca. Polowanie się udało i cała ekipa wróciła z rozmaitymi gatunkami zwierząt. Po upływie kilku dni Tomek odwiedził w obozowisku poszukiwaczy złota. Ci zamierzali wrócić ze zdobytym złotem do Europy, do Irlandii. Na pożegnanie dali Tomkowi prezent – bryłę gliny, która zmieniała kolor w morskiej wodzie. Ekipa łowców pozamykała zwierzęta w klatkach i szykowali się do powrotu. Powoli zbliżała się pora sucha – listopad. Tomkowi jeszcze raz się poszczęściło i podczas kąpieli w rzece złowił dziobaka, który należał do bardzo rzadkich okazów. Wszyscy udali się koleją do Melbourne, stolicy stany Wiktoria. Po drodze zwiedzili jeszcze Górę Kościuszki, odkrytą przez Polaka – Edmunda Strzeleckiego w 1840 r.

„Tajemnica starego O’ Donella”

Zaraz po wyprawie na Górę Kościuszki, udali się do Malbourne. Tutaj czekał na nich „Aligator”, którym przypłynęli. Ojciec rozpoczął wymianę niektórych zwierząt z miejscowym ogrodem zoologicznym. Pozostałe zwierzęta umieszczał na statku, a także magazynował żywność potrzebną na dalszą drogę. Tymczasem Tomek i pan Smuga zwiedzali jeszcze miasto. Udali się tez na pożegnalny obiad do willi pana Bentleya i jego matki. Tomek otrzymał od niego w prezencie bumerang, dzidę oraz tarczę. Statek wreszcie wypłynął z Australii. Na morzu okazało się, że bryła gliny podarowana przez poszukiwaczy złota była najprawdziwszą i najszlachetniejszą bryłą złota. Tego zaś nikt się nie spodziewał.

Statek powoli zbliżał się do Europy. Tomek miał zamiar iść do szkoły – tym razem w Anglii. W planach i marzeniach miał już przygotowaną kolejną wyprawę, tym razem do Afryki.

Plan wydarzeń

1. Dzieciństwo Tomka – pobyt u wujostwa Karskich w Warszawie.
2. Poznanie pana Smugi – przyjaciela ojca.
3. Wyjazd do Triestu i spotkanie z ojcem.
4. Przygotowania wyprawy do Australii.
5. Zwiedzanie Port Saidu i Cejlonu.
6. Zawinięcie do Port Augusta w Australii.
7. Rozpoczęcie łowów – polowanie na kangury.
8. Rozbicie obozu obok farmy pana Clarka.
9. Polowanie na psy dingo.
10. Opowieść ojca o wielkich podróżnikach.
11. Burza piaskowa i nawałnica.
12. Pomoc tubylców i ich nieoczekiwana niechęć.
13. Pułapki na drobne zwierzęta i ptaki w pobliżu farmy pana Allana.
14. Przypadkowe odnalezienie córki Allana przez Tomka.
15. Tomek samotnie udaje się do buszu.
16. Zatarg poszukiwaczy złota z bandytami.
17. Wybawienie Tomka z opresji przez pana Smugę i przewodnika Tony’ ego.
18. Przybycie do Melbourne.
19. Ładowanie zwierząt do klatek.
20. Powrót do Europy i planowanie kolejnej wyprawy.