„Jądro ciemności” Josepha Conrada jest powieścią modernistyczną. Można tu odnaleźć ślady poetyk charakterystycznych dla literatury przełomu XIX i XX wieku, przede wszystkim zaś impresjonizmu i symbolizmu. Impresjonizm został wprowadzony do literatury z inspiracji malarskich. Obrazy Calude’a Moneta czy Edgara Degasa zafascynowały pisarzy, a ich technika uzyskała swoiste przetworzenie na język literacki.
Impresjonizm znalazł wyraz w zamiłowaniu do pejzaży zsubiektywizowanych, widzianych przez pryzmat osobistej wrażliwości bohaterów. W „Jądrze ciemności” wiele opisów Afryki nosi cechy impresjonistycznego obrazu. Mamy do czynienia z zacieraniem konturów rzeczy, grą światła i cienia czy opisami zamglonego pejzażu. Dominują barwy pastelowe, a opis rozpada się niejako na sumę małych, pojedynczych szczegółów. Widać to chociażby w scenie, kiedy Marlow przybywa na stację Kurtza i z daleka obserwuje ogrodzenie jego domu – najpierw wydaje mu się, że są to palisady z czarnymi kulami u szczytu, dopiero potem dostrzega przez lunetę, że są to głowy Afrykańczyków.
Conrad wyraźnie stosuje również poetykę symbolistyczną. W powieści pojawia się wiele różnych rekwizytów i sformułowań o znaczeniu symbolicznym. Sam tytuł dzieła – „Jądro ciemności” – nie wyczerpuje się w sensach dosłownych, ale odsyła do czarnego lądu, ciemnoty umysłowej Afrykańczyków, a także zła tkwiącego w imperialnym podejściu do świata oraz w każdej ludzkiej duszy.
Innym symbolem jest określenie „grób pobielany”, którym mianuje się Brukselę. Conrad podkreśla w ten sposób złudne oblicze europejskiej cywilizacji, która pod pozorem kultury ukrywa zbrodnię i zło. Podróż Marlowa w górę Konga jest z kolei metaforą ludzkiej egzystencji. Symboliczne znaczenie ma np. mgła jako oznaka niemożności poznania obcego lądu. Niezwykle wieloznaczne są również słowa wypowiedziane przez Kurtza w chwili śmierci – „Zgroza! Zgroza!”.
Przedstawiający sąd ostateczny tryptyk Hansa Memlinga powstał najprawdopodobniej w okresie między 1467 a 1471 r. Pierwotnie dzieło przeznaczone było dla jednego z florenckich...
Pozytywiści chcąc poprawić sytuację społeczną i wzmocnić więzi łączące naród stanęli wobec wielu trudności będących dziedzictwem poprzednich epok. Spośród...
Dramat awangardowy jest gatunkiem literackim który powstał w pierwszej połowie XX wieku. Jak wskazuje sama nazwa - rodzaj ten znacznie odróżniał się od klasycznej...
Epoka staropolska to jeden z najwspanialszych a zarazem najbardziej kontrowersyjnych rozdziałów w dziejach Polski. Przez długie lata od okresu oświecenia począwszy...
Jeden z najbardziej rozpoznawalnych obrazów Edgara Degasa „Lekcja tańca” poświęcony jest ulubionemu tematowi artysty – baletowi. Ponieważ Degasa...
W „Lalce” Bolesława Prusa ukazany został panoramiczny obraz rzeczywistości ziem polskich w późnych latach 70 XIX stulecia. Był to okres widocznej zmiany...
Salon Warszawski – interpretacja Scena VII trzeciej części „Dziadów” czyli „Salon warszawski” jest jednym z najważniejszych i najbardziej...
Antropocentryzm to pogląd który jak sama nazwa wskazuje głosi że człowiek powinien znajdować się w centrum być najważniejszym. Pogląd ten pojawił się w okresie...
Impresjonizm który nazywany był również malarstwem plam to kierunek w sztuce który miał swoje odbicie również w literaturze. Jego nazwa wzięła...