Na przykładzie „Antygony” Sofoklesa możemy wyróżnić dwa rodzaje praw: te, ustanowione przez bogów oraz takie, które wymyślili ludzie. Wywołać to może zatem dyskusję, które z praw należy uznać za ważniejsze? Według których postępować?
Z takim samym dylematem mogli spotkać się bohaterowie greckiej tragedii. Dwoje z nich, Antygona i Kreon, nie mieli wątpliwości co wybrać. Bowiem dla Antygony najważniejsze były te prawa, które ustanowili bogowie. Kiedy Kreon wydaje rozkaz, by nie chować Polinejkesa, brata Antygony, dziewczyna bez zastanowienia sprzeciwia się jego woli i grzebie zmarłego. Antygona kieruje się nie tylko miłością do brata, ale także wie, że prawo boskie nakazuje pochówku najbliższych. Gdyby nie sprzeciwiła się decyzji, którą wydał władca, skazałaby siebie na gniew boski, a tego obawiała się bardziej niż kary Kreona. Swoim czynem doprowadziła do wydania na siebie wyroku śmierci, co jednak komentuje w sposób następujący:
Nie Zeus przecież obwieścił to prawo,
Ni wola Diki, podziemnych bóstw siostry,
Taką ród ludzki związała ustawą.
A nie mniemałam, by ukaz twój ostry
Tyle miał wagi i siły w człowieku,
Aby mógł łamać święte prawa boże,
Które są wieczne i trwają od wieku,
Że ich początku nikt zbadać nie może.
Widać więc, że dla Antygony liczy się wyłącznie to prawo, które ustanowili bogowie i dla niego jest gotowa poświęcić życie. Sprzeciwienie się dekretowi Kreona stawia ją także w roli rzecznika praw jednostki.
Natomiast Kreon chciał być dobrym władcą. Wierzył więc w dekrety ludzkie, dla których gotów był odrzucić prawa boskie. Uważa on bowiem, że bezrząd może doprowadzić do upadku państwa, a władca powinien być sprawiedliwy, bezwzględny dla zdrajców ojczyzny oraz wierny własnym postanowieniom. Jest zatem strażnikiem praw ustanowionych przez ludzi. Ma świadomość, że dobrze funkcjonujące państwo często wymaga poświęcenia jednostki. Losy kraju byłyby zagrożone, gdyby uczucia zostały przedłożone nad rozum wśród rządzących. Przywiązanie Kreona do władzy i wiara w prawa ludzkie doprowadziły jednak do śmierci jego najbliższych.
Zatem którymi prawami powinni się kierować bohaterowie tragedii Sofoklesa? Problem ten pozostaje nierozstrzygnięty, gdyż Antygona, która wierzyła w prawa boskie, została skazana za nieprzestrzeganie ustaw ludzkich, przez co poniosła śmierć. Natomiast Kreon, kultywujący prawa ludzkie, zignorował te, które ustanowili bogowie, co wywołało serię nieszczęść wymierzonych w Kreona: utratę syna, żony, poparcia społeczeństwa oraz władzy.
Akcja „Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego umieszczona została w szczególnym przełomowym dla Polski wycinku historii. Po zakończeniu I wojny światowej...
Słowo „vanitas” to po łacinie „marność”. Przez wieki najpopularniejszym językiem w jakim czytano Pismo Święte była bowiem łacina – i właśnie...
Definicja Ludowość w kontekście literatury i innych gałęzi sztuki oznacza zainteresowanie kulturą ludową czerpanie obecnych w niej motywów budowanie utworów...
Malując w 1873 roku największe swoje dzieło Claude Monet nazwał go „impresją” chcąc w ten sposób podkreślić ulotność uchwyconej na płótnie...
Letnie kolonie to prawdziwe skarbnice przygód. Wie o tym każdy kto choć raz spędził w ten sposób okres wakacji. Po powrocie do szkoły jeszcze przez długie...
Epikur należał do najciekawszych postaci historii i kultury starożytnej. Stworzył własny system filozoficzny zachęcający do odnajdywania w życiu szczęścia. Wzbudzał...
Pewnego popołudnia udałem się nad rzekę ze swoimi najlepszymi kumplami Maćkiem i Damianem. Jak zwykle wsiedliśmy na rowery i popedałowaliśmy ze wszystkich sił. Trzeba...
Definicja Humanizm to pogląd który powstał w czasach renesansu. Był on powiązany z ogólnym zainteresowaniem człowiekiem które cechowało tę epokę....
„Romeo i Julia” Williama Szekspira to tragedia która wciąż inspiruje porusza i fascynuje. Sposób w jaki angielski poeta ukazał gorące uczucie dwojga...