Na przykładzie „Antygony” Sofoklesa możemy wyróżnić dwa rodzaje praw: te, ustanowione przez bogów oraz takie, które wymyślili ludzie. Wywołać to może zatem dyskusję, które z praw należy uznać za ważniejsze? Według których postępować?
Z takim samym dylematem mogli spotkać się bohaterowie greckiej tragedii. Dwoje z nich, Antygona i Kreon, nie mieli wątpliwości co wybrać. Bowiem dla Antygony najważniejsze były te prawa, które ustanowili bogowie. Kiedy Kreon wydaje rozkaz, by nie chować Polinejkesa, brata Antygony, dziewczyna bez zastanowienia sprzeciwia się jego woli i grzebie zmarłego. Antygona kieruje się nie tylko miłością do brata, ale także wie, że prawo boskie nakazuje pochówku najbliższych. Gdyby nie sprzeciwiła się decyzji, którą wydał władca, skazałaby siebie na gniew boski, a tego obawiała się bardziej niż kary Kreona. Swoim czynem doprowadziła do wydania na siebie wyroku śmierci, co jednak komentuje w sposób następujący:
Nie Zeus przecież obwieścił to prawo,
Ni wola Diki, podziemnych bóstw siostry,
Taką ród ludzki związała ustawą.
A nie mniemałam, by ukaz twój ostry
Tyle miał wagi i siły w człowieku,
Aby mógł łamać święte prawa boże,
Które są wieczne i trwają od wieku,
Że ich początku nikt zbadać nie może.
Widać więc, że dla Antygony liczy się wyłącznie to prawo, które ustanowili bogowie i dla niego jest gotowa poświęcić życie. Sprzeciwienie się dekretowi Kreona stawia ją także w roli rzecznika praw jednostki.
Natomiast Kreon chciał być dobrym władcą. Wierzył więc w dekrety ludzkie, dla których gotów był odrzucić prawa boskie. Uważa on bowiem, że bezrząd może doprowadzić do upadku państwa, a władca powinien być sprawiedliwy, bezwzględny dla zdrajców ojczyzny oraz wierny własnym postanowieniom. Jest zatem strażnikiem praw ustanowionych przez ludzi. Ma świadomość, że dobrze funkcjonujące państwo często wymaga poświęcenia jednostki. Losy kraju byłyby zagrożone, gdyby uczucia zostały przedłożone nad rozum wśród rządzących. Przywiązanie Kreona do władzy i wiara w prawa ludzkie doprowadziły jednak do śmierci jego najbliższych.
Zatem którymi prawami powinni się kierować bohaterowie tragedii Sofoklesa? Problem ten pozostaje nierozstrzygnięty, gdyż Antygona, która wierzyła w prawa boskie, została skazana za nieprzestrzeganie ustaw ludzkich, przez co poniosła śmierć. Natomiast Kreon, kultywujący prawa ludzkie, zignorował te, które ustanowili bogowie, co wywołało serię nieszczęść wymierzonych w Kreona: utratę syna, żony, poparcia społeczeństwa oraz władzy.
Liberalizm to nurt polityczny (ideologia) kładący szczególny nacisk na wolność polityczną i gospodarczą. Historycy idei doszukują się korzeni liberalizmu już...
„Mistrz i Małgorzata” to powieść paraboliczna w której ponad poziomem znaczeń dosłownych wynikających z sensu współczesnej fabuły nadbudowany...
Motywy autotematyczne są powszechne w sztuce i literaturze. Skąd to wynika? Sądzę że artyści jak wszyscy potrzebują udowodnienia samym sobie iż to czym się zajmują...
Powstanie świata to wydarzenie które w literaturze jest opisywane przede wszystkim w Biblii oraz Mitologi. Można powiedzieć że znakomita większość późniejszych...
Staś i Nel znajdowali się razem z Arabami na pustyni. Dzień był niezwykle ciepły a w powietrzu wyczuwalny był dziwny zapach. Beduini dostrzegli oznaki działalności złych...
W swojej twórczości William Szekspir często odwoływał się do dorobku kultury klasycznej. Będąc jeszcze uczniem szkoły w Stratford przyszły dramaturg miał sposobność...
Inwokacja rozpoczynająca „Pana Tadeusza” jest być może najbardziej rozpoznawalnym fragmentem polskiego dzieła literackiego. Ta rozbudowana apostrofa stanowi nawiązanie...
Telemachu synu mój najdroższy niezwykle jestem szczęśliwy że los zezwolił mi na powrót do ziemi ojczystej. Rad jestem z tego tym bardziej gdyż niejednokrotnie...
Poeci od wieków wypominali swoim rodakom wady i przywary. Satyra była środkiem który miał na celu poprawę obyczajów i sytuacji politycznej zmotywowanie...