Romantyczne zainteresowanie przyrodą i przypisywanie jej dużej roli było charakterystycznym dla całej twórczości Adama Mickiewicza i widoczne było także w balladzie zatytułowanej „Świteź”. Można powiedzieć, że przyroda odgrywa w niej główną rolę. To tajemnicze wydarzenia, które miały miejsce nad jeziorem stają się początkiem całej fabuły, która w sobie zawiera również opis dziejów miejsca stanowiący swoistą retrospekcję osoby, która wyłoniła się z toni.
Już w pierwszej strofie bór zostaje określony epitetem ciemny, który ma za zadanie budować nastój. W kontraście do niego przedstawiona zostanie jasna tafla jeziora Świteź. Złudzenie optyczne spowodowane odbiciem nieba nocą w jeziorze potęguje wrażenie tajemniczości i niecodzienności, którą cechuje się jezioro, jak i cała przyroda w utworze. Choć jezioro zostało przedstawione jako miejsce, które może być elementem cieszącym oko, harmonijny i spokojny obraz toni zostaje zaburzony.
Przyroda staje się uczestnikiem niesamowitych wydarzeń. To z jeziora wydobywają się tajemnicze odgłosy, spokojny krajobraz zostaje zakłócony. Toń zostaje porównana do przepaści, użycie tego środka artystycznego podkreśla głębię tajemniczego jeziora. W opowieści kobiety, która wyłoniła się z jeziora ulega ono personifikacji. Możliwym jest, że „zagarnie” każdą osobę, która spróbuje się w nim zanurzyć.
Przyroda w balladzie zyskuje wymiar magiczny. Okalające jezioro rośliny okazują się być zaklętymi ludźmi, zaś całe miejsce podlega czarowi, który w wyniku modłów uratował niegdyś Świteź. Przyroda zdaje się mieć dwa oblicza. Jedno z nich jest codziennym, zachwycającym i pełnym spokoju. Drugie kryje za sobą niesamowitą historię i jest obliczem groźnym, nieobliczalnym i dla człowieka niebezpiecznym.
Przyroda w balladzie pełni ważną rolę. Nie tylko umożliwia ona na ekspozycję wydarzeń, ale i jest ich elementem. Wiernie oddany krajobraz pozwala odbiorcy na poczucie się świadkiem tajemniczych wydarzeń, w których natura odgrywa ważną rolę.
Sprawa emigracji jest niezwykle aktualna w naszych czasach – w końcu setki tysięcy naszych rodaków opuszczają Polskę i udają się do innych krajów w...
W okresie Oświecenia sarmatyzm stał się wręcz synonimem zacofania i ciemnoty. Kojarzono go ze szlacheckim konserwatyzmem niechętnym edukacji nowym ideom i reformom politycznym...
W 1906 roku miała premierę sztuka Gabriel Zapolskiej „Moralność pani Dulskiej”. W kontrowersyjny zarówno kpiarski jak i realistyczny sposób autorka...
Cechy opis założenia Akademizm to kierunek w sztuce który datowany jest na wiek XIX oraz część wieku poprzedniego. Malarstwo akademickie krytykowane było za zbytnie...
Zdobycie szczytu najwyższej góry Europy czyli masywu Mont Blanc stanowi swoiste zwieńczenie wędrówki jaką odbył Kordian po opuszczeniu ojczyzny. Równocześnie...
Moja szkoła to niezwykle piękny stary budynek którego jedna ze ścian pokryta jest pnącym bluszczem. Gdybym miał wyobrazić ją sobie za sto lat myślę że jej wygląd...
Patrokles serdeczny przyjaciel Achillesa udał się z pomocą Achajom w walce z Trojanami. Przybrany był w zbroję greckiego herosa. Został on jednak pokonany przez Hektora...
Wiosna to niezwykła pora roku. Podczas niej przyroda zaczyna żyć na nowo. Trawa staje się zielona i pachnąca. Ziemia także zmienia swój zapach. Na łąkach oraz...
Definicja wyznaczniki gatunku Dramat symboliczny to specyficzny rodzaj dramatu który pozwala na szersze i niedosłowne przedstawienie zamierzonego przekazu. Sama nazwa...