Definicja i wyznaczniki gatunku
Tren to utwór, który posiada jasno zarysowany charakter żałobny, funeralny. Jego zadaniem jest wyrażenie rozpaczy po odejściu kogoś ważnego, a także ukazanie tejże osoby oraz oddanie jej charakteru jako niezwykłego.
Opłakując śmierć zmarłego, w trenie pokazuje się jak wielką wartość posiadał ów człowiek i jak wiele cnót można mu przypisać. Służyły ku temu różnorodne środki, Jan Kochanowski posłużył się między innymi porównaniami by oddać mądrość swego dziecka i podkreślić jego przymioty umysłowe. Taki zabieg, zabieg wychwalenia był elementem charakterystycznym dla gatunku.
Przykłady, twórcy
„Treny Jeremiasza” powstałe w języku hebrajskim
Utwory autorstwa Pindara oraz Owidiusza
Cykl trenów Jana Kochanowskiego
W „Innym świecie” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego występuje narracja pierwszoosobowa. Narratorem jest Gustaw porte parole autora postać której autor wyraźnie...
Mały Książę z utworu Antoine’a de Saint-Exupery’ego to bardzo interesujący bohater którego międzygwiezdna podróż urasta do rangi metafory poszukiwania...
Stwarzając człowieka Bóg podarował mu wolną wolę i ustanowił go gospodarzem świata. Człowiek dostając tę możliwość został obdarowany nie tylko przywilejami...
Przemiany bohaterów literackich dokonują się na kilku płaszczyznach – może to być przemiana wewnętrzna lub zewnętrzna; przemiana może być konsekwencją...
„Wenus z Milo” to jedna z najsłynniejszych rzeźb powstałych w antyku. Być może świat nigdy nie usłyszałby o niej gdyby nie przypadkowe odnalezienie jej przez...
„Lalka” Bolesława Prusa powszechnie uważana jest za najwybitniejsze dzieło polskiego realizmu. Wielowątkowa fabuła złożony świat przedstawiony ukazanie społeczeństwa...
Jan Kochanowski i Mikołaj Rej to nie tylko wybitni autorzy którzy gruntownie przyczynili się do przeobrażenia polszczyzny w język literacki. Obaj oddali również...
Wizje apokalipsy końca świata towarzyszyły ludziom od zarania dziejów. Przyjmowały różną formę zarówno religijną jak i świecką. Oczywiście najbardziej...
Jedna z najważniejszych scen trzeciej części „Dziadów” Adama Mickiewicza rozgrywa się w salonie warszawskim. Zakończona zostaje ona słowami Piotra Wysockiego...