Unikalne i sprawdzone teksty

„Don Kichot” jako parodia eposu rycerskiego | wypracowanie

Bohater powieści Miguela de Cervantesa jest kastylijskim szlachcicem rozmiłowanym w eposach rycerskich. Lektura kolejnych ksiąg wpędza go jednak w obłęd i zatraca on poczucie rzeczywistości. Nie dostrzega granic między realnym światem a literacką fikcją.

Autor powieści sam był żołnierzem i został ranny w czasie bitwy pod Lepanto – z powodu postrzału do końca życia musiał zmagać się z kalectwem. Nie został również doceniony, jako bohater wojenny. Zamiast sławy czekały na niego kłopoty finansowe, które doprowadziły go nawet do więzienia i oskarżenia o malwersacje. Uważa się, iż „Don Kichot” jest między innymi wyrazem goryczy, jaką odczuwał Cervantes – życie żołnierza okazało się bardzo różne od tego, co sobie wyobrażał, jako dziecko poznają opowieści o dzielnych wojownikach.

Powieść stanowi więc rozrachunek z eposami, sławiącymi dzieje i czyny błędnych rycerzy. Ale i tutaj mamy do czynienia z pewną dwuznacznością – autor krytykuje wizję świata, zawartą w literaturze, ale zarazem wyraża za nią tęsknotę. Don Kichot w swoim obłędzie jest postacią komiczną, ale czujemy do niego sympatię, a czasem także podziwiamy jego idealizm. Jak stwierdził historyk, Stanley Payne: „Don Kiszot jest na pewnym poziomie satyrą na ekstrawaganckie, nierealistyczne ambicje hiszpańskiego społeczeństwa w jego imperialnym okresie i stanowi najbardziej przejmujący wyraz rozczarowania nimi. Z drugiej strony jest najbardziej elokwentną ekspresją tych ideałów, dziełem uniwersalnym i pierwszą nowożytną powieścią”.

Krytyka ideałów zawartych w literaturze polega na zestawieniu ich z codzienną rzeczywistością. Don Kichot marzy o walkach z olbrzymami, ale jedyne, co w realnym świecie może przypominać magiczne potwory, to wiatraki albo bukłaki z winem. Błędny rycerz powinien mieć damę swojego serca i do tego też dąży hidalgo z powieści Cervantesa –ale tutaj autor znowu kpi z literackich konceptów. Z jego powieści wynika, że księżniczki są towarem raczej deficytowym, zaś miano damy serca przypada zwykłej wieśniaczce.

W romansach rycerskich bohaterowie co raz napotykają niezwykłe wydarzenia. Cervantes szydzi z tego, każąc Don Kiszotowi dopatrywać się cudownych wypadków w najbardziej błahych czynnościach. I tak przepędzanie owiec zamienia się w oczach szlachcica z La Manczy w przemarsz wrogiej armii, zaś idący drogą mnisi mnisi – w groźnych czarowników.

Rycerze z romansów walczą z przeciwnościami i zazwyczaj je pokonują. Inaczej jest w przypadku Don Kichota, który jest więźniem swojego szaleństwa, pchającego go w coraz dziwniejsze kłopoty. Bywa też pośmiewiskiem ludzi, którzy igrają z nim, dostrzegając jego obłęd.

Cervantes jednak nie potępia Don Kichota. Podkreśla jego chorobę, jego megalomanię i łatwowierność. Ale zwraca też uwagę na jego idealizm, dobroć i czystość. Być może to nie Don Kichot jest szalony, ale świat, w którym zmuszony był żyć.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Motyw cierpienia w literaturze i...

Ból towarzyszył człowiekowi od początku jego dziejów. Artyści od wieków rozważali więc kwestie cierpienia – Witold Gombrowicz uważał wręcz...

Bitwy w Potopie – opis

„Potop” Henryka Sienkiewicza jest dziełem niezwykle dynamicznym przykuwającym uwagę czytelnika zaskakującymi zwrotami akcji emocjonującymi potyczkami i wielkimi...

„Nie-boska komedia” jako dramat...

„Nie-boska komedia” Zygmunta Krasińskiego jest utworem szczególnym. Ten dramat romantyczny zaliczany jest do najważniejszych dzieł gatunku a jego autor...

Losy Juranda ze Spychowa

Imię Juranda ze Spychowa budziło wśród Krzyżaków lęk. Nazywali go oni diabłem a de Fourcy na słowa o pojedynku z Polakiem odrzekł: Raz go widziałem ......

Czy potrafiłbym być tak tolerancyjny...

Robinson Crusoe i Piętaszek to bohaterowie powieści Daniela Defoe. Są to postaci kontrastowe – stanowią przeciwieństwa różniąc się zarówno fizycznie...

„Przedwiośnie” jako powieść...

„Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego wydane zostało w 1924 r. a więc sześć lat po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Powieść przedstawiająca losy Cezarego...

Dekadentyzm – definicja charakterystyka...

Dekadentyzm to prąd w sztuce charakterystyczny dla przełomu XIX i XX wieku. Słowo „dekadentyzm” wywodzi się oczywiście od „dekadencji” oznaczającej...

Pokój bez książek jest jak ciało...

Eksperci alarmują że w naszych czasach czytanie książek odchodzi do lamusa. Ludzie coraz więcej czasu spędzają przed monitorami komputerów ekranami telewizorów...

Rola miłości i literatury w życiu...

Główny bohater „Cierpień młodego Wertera” jest postacią wyróżniającą się pod wieloma względami. Czytając jego listy odbiorca dzieła otrzymuje...