Interpretacja
Mit o powstaniu świata to mit, który opowiada o kształtowaniu się rzeczywistości, która w następnym okresie znana była ludziom. Mit przedstawia poszczególne etapy, jest też mitem kosmogenicznym, który pokazuje sam proces wyłonienia się świata z Chaosu. Jest to także opowieść o pojawieniu się bogów na świecie. Mit podkreśla rolę przepowiedni, która staje się przyczyną pożarcia przez Kronosa jego dzieci.
Ideą, którą przedstawia mit jest panteizm. W przeciwieństwie do biblijnego obrazu świata, pojawia się przedstawienie przyrody jako tej, która nie tylko została stworzona przez bogów, ale posiada boskie cechy. Mit wyjaśnia także powód erupcji sycylijskiego wulkanu.
Motywy
Motywy, które pojawiają się w micie związane są z poszczególnymi etapami powstawania świata. Ważny jest sam motyw stworzenia, kreowania znanej rzeczywistości. Pojawia się motyw boskiej rywalizacji. Pojawia się także motyw buntu przeciwko bogom oraz kary i walki. Ważnym motywem jest również motyw pojawienia się człowieka, który mitologia wyjaśnia odwołując się do czterech wieków ludzkości lub do historii Prometeusza.
Bohaterowie
Uranos i Gaja – Para bogów, którzy jako pierwsi wyszli z Chaosu.
Sturęcy – dzieci Gai i Uranosa, które zostały przez ojca zesłane do Tartaru. Ich uwolnienie było dziełem Dzeusa, który potrzebował wsparcia podczas walk. Podobny los spotkał cyklopów, którzy również byli dziećmi Uranosa i Gai.
Giganci – Byli również dziećmi Gai. Ich powstanie przeciwko bogom zakończyło się ich klęską. To z powodu Gigantów Dzeus nieufnie odnosił się do ludzi.
Tyfon – Przerażający potwór stworzony przez Gaję, która chciała się zemścić za pokonanie Gigantów. Tyfon został jednak pokonany przez Dzeusa i zamknięty pod wyspą Sycylią.
Kronos i Reja – Para bogów, których panowanie nadeszło po Uranosie i Gai. Bogowie posiadali potomstwo, które pożerał Kronos. Jednak dzięki podstępowi Rei, kolejni bogowie pojawili się na świecie.
Dzeus – pierwszy z synów Kronosa i Rei, który uniknął pożarcia przez ojca. Późniejszy władca Olimpu.
Hestia, Hades, Demeter oraz Posejdon – kolejni bogowie, którzy pojawili się na ziemi. Rodzeństwo Dzeusa, które pojawiło się na świecie w wyniku jego i Rei podstępu.
Dionizos – kolejny z bogów, który pojawił się podczas wielkiej bitwy, a ryk jego osłów przepłoszył walczących.
StreszczenieW Księdze Koheleta pojawia się pytanie retoryczne: Cóż przyjdzie człowiekowi z całego trudu Jaki sobie zadaje pod słońcem? Odpowiedź brzmi nic gdyż...
Część I W piątkowe popołudnie w Moskwie na skwerze Patriasze Prudy spotykają się redaktor Michał Aleksandrowicz Berlioz i poeta Iwan Nikołajewicz Ponyriow (Bezdomny)....
„Pierwszy krok w chmurach” to opowiadanie Marka Hłaski. Jego akcja rozgrywa się leniwego sobotniego popołudnia. Trzech znajomych mężczyzn (Gienek Heniek i Maliszewski)...
„Bez” Tadeusza Różewicza to wiersz z tomu „Płaskorzeźba” z 1991 roku. Utwór ten stanowi próbę określenia stosunku współczesnego...
Już sam tytuł wiersza Kazimierza Wierzyńskiego przywodzi nastrój beztroski i radości życia. „Zielono mam w głowie” – tak może mówić człowiek...
Temat relacji damsko-męskich często pojawiał się w twórczości Jana Kochanowskiego. Tytuł fraszki odwołuje się do Anakreonta z Teos starożytnego greckiego poety...
Część I 1. Nieco szczegółów z życiorysu czcigodnego Stiepana Trofimowicza Wierchowieńskiego Stiepan jest człowiekiem słabego charakteru. Prowadzi hulaszczy...
Streszczenie Pamięci Bronisława Dembowskiego towarzysza lat chłopięcych urodzonego w Pułtusku zmarłego w Zakopanem te wspomnienia dni razem przeżytych poświęcamW. G....
„Pan Cogito a perła” to bardzo interesujący i wieloznaczny wiersz Zbigniewa Herberta. Utwór ma charakter narracyjny. Oto dojrzały już Pan Cogito –...
