Krajobraz wiejski przedstawia niewielkie domy, jedna drogę oraz ciągnące się niemalże w nieskończoność pola. Domki stoją w równych rzędach. Część z nich wydaje się nowa, część została nadszarpnięta zębem czasu. Niektóre mają białe ściany, inne widoczne pustaki lub cegły. Wiele z nich jest zamieszkanych przez spore rodziny. O ich obecności świadczą przedmioty w pobliżu domów. Rowery, piłki czy zabawki to oznaka, że są zamieszkałe także przez najmłodszych.
Koło większości z domów znajduje się miejsce zamieszkiwane przez zwierzęta gospodarskie. Stajnia, szopa czy chlewik są na tyle blisko, by każdy gospodarz mógł łatwo i szybko udać się do swoich zwierząt. W ich pobliżu znajdują się także pola. Te ciągną się aż do linii horyzontu. W zależności od pory roku mienią się różnymi kolorami. Większość z nich zasiana jest zbożem, na wielu rosną też ziemniaki czy inne warzywa. Koło niektórych obejść znajdują się także cieplarnie, pełne roślin, na które trzeba uważać w sposób szczególny. Za niektórymi z domostw widoczne są sady. Zielone wiosną i latem, jesienią upstrzone są różnobarwnymi plamami – jabłek, gruszek czy śliwek.
Przez całą wieś biegnie droga. Jest szara, asfaltowa. To główna trasa, która prowadzi do domostw, a także do niewielkiego białego kościółka znajdującego się w pobliżu lokalnego cmentarza wzniesionego na wzgórzu.
W krajobraz wsi wpisują się także jej mieszkańcy. To ich można dostrzec podczas wypełniania codziennych obowiązków. Pochyleni, w pobliżu zwierząt czy dbający o rośliny to najczęstszy z możliwych widoków. Zwierzęta to także znaczący element pejzażu wiejskiego. Wszędobylskie, szare psy czy zwierzęta hodowlane są ważnym jego elementem.
Krajobraz wiejski przywodzi na myśl spokój, ale i ciężką pracę. Jego widok pozwala na stwierdzenie, że człowiek może współistnieć z naturą, a wieś jest miejscem, w którym staje się to możliwym.
„Stary człowiek i morze” to najbardziej znana z powieści Ernesta Hemingwaya. Akcja rozgrywa się na Kubie zapewne na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych...
Utwór zatytułowany „Stepy akermańskie” to sonet który otwiera cały cykl „Sonetów krymskich” napisanych przez Adama Mickiewicza....
„Przeprosiny Boga” Jana Kasprowicza to ludowa ballada pochodząca z ostatniego tomu utworów poety „Mój świat”. Tekst pod względem gatunkowym...
Streszczenie Dedykacja „Faust” rozpoczyna się dedykacją o charakterze inwokacyjnym. Przywołane zostają w niej duhy zwiewne które symbolizują przeszłość....
We fraszce podmiot liryczny zwraca się do zdrowia zauważając że jest ono potrzebne by cieszyć się jakimikolwiek radościami życia. Bez niego nie dają szczęścia ani...
„Marność” Daniela Naborowskiego to krótka licząca zaledwie 10 wersów fraszka która podejmuje tematykę refleksyjno – filozoficzną....
Opracowanie Mit o Tantalu to opowieść o ulubieńcu bogów który przez swą zuchwałość został skazany na wieczną karę. Mit może być interpretowany przede...
„Potęga smaku” Zbigniewa Herberta to wiersz który odnosi się do konkretnej sytuacji społeczno-politycznej Polski a mianowicie czasów PRL-u. Tekst...
Utwór Mirona Białoszewskiego „Wywiad” pochodzi z końcowego etapu życia poety. Jest on ironiczną grą z „Rozmową mistrza Polikarpa ze śmiercią”...