Nasza klasa to naprawdę zgrana ekipa! Zawsze trzymamy się razem i każdy z nas może liczyć na wsparcie swoich kolegów i koleżanek. Razem bawimy się też wyśmienicie!
Ale po kolei! Nasza klasa składa się z dwudziestu uczniów. Od pięciu lat chodzimy do szkoły podstawowej i nie ma w szkole nikogo, kto nie znałby piątej c! Do naszej klasy należy dwanaście dziewczyn i ośmiu chłopaków. Jest wśród nas mnóstwo oryginałów i trudno powiedzieć, kto wyróżnia się bardziej! Niektórzy sądzą, że najmądrzejsza z nas wszystkich jest Jola, mistrzyni języków obcych i matematyki oraz szefowa klasowego samorządu. To bystra i uczynna dziewczynka, często się śmieje i dla każdego z nas znajdzie chwilę wolnego czasu.
Inni z kolei szczególnie lubą Romka, doskonałego sportowca. Nie ma w całej szkole piłkarza, koszykarza, czy biegacza, który mógłby mu dorównać. Romek jednak nie zadziera nosa i zawsze chętnie zagra w piłkę, nawet ze słabszymi graczami. Podobnie, jak Jola, śmieje się on nieustannie! W ogóle nauczyciele mówią, że to cecha charakterystyczna nas wszystkich – jesteśmy bardzo optymistyczni i lubimy żarty. Dowcipy nie schodzą nam z ust, chociaż nigdy nie ranimy się nawzajem złośliwymi docinkami.
Za największego żartownisia uchodzi Arek. To jest zgrywus co się zowie i nie ma w szkole osoby, której nie potrafiłby rozbawić. Nawet sam dyrektor aż trzyma się za brzuch za śmiechu, gdy słyszy opowieści Arka!
Wymieniłem tych paru kolegów, by pokazać, jak wspaniali ludzie chodzą ze mną do klasy! Wspomniałem o tylko o trzech osobach, a tymczasem każdy z nas jest interesujący na swój sposób. Każdy kolega i koleżanka to doskonały kompan, z którym można „konie kraść”! Nie ma się więc co dziwić, że lubimy spędzać ze sobą czas nawet poza szkołą. Organizujemy wspólne ogniska oraz wypady na rzekę lub na rowery. Lubimy się tak bardzo, że trudno nam się ze sobą rozstać nawet na te kilka godzin po szkole.
Sądzę, że takiej klasy jak my, to ze świecą szukać! Jesteśmy przyjacielscy i nikogo nie krytykujemy z byle powodu. Doceniamy to, że każdy z nas jest różny. Kiedy komuś słabiej idzie w nauce, wszyscy próbujemy mu pomóc. Kto nie chciałby mieć takich kolegów?
„Ferdydurke” jest powieścią przesyconą groteską. Przejawia się ona zarówno w fabule utworu jak i w sposobie jej prezentacji a więc konstrukcji języku...
„Chłopi” Władysława Reymonta są powieścią małopolską na co wskazują cechy narracji stylu a także kompozycji i konstrukcji świata przedstawionego. Narracja...
Moja szkoła to niezwykle piękny stary budynek którego jedna ze ścian pokryta jest pnącym bluszczem. Gdybym miał wyobrazić ją sobie za sto lat myślę że jej wygląd...
„Szkoła ateńska” to fresk który został stworzony przez artystę o nazwisku Rafael Santi. Dzieło powstało w epoce renesansu. Znajdujący się w Pałacu...
Wiele osób uważa że w samotności można się jedynie nudzić. Ja jednak myślę że czasem warto spędzić czas samemu bez innych osób. Jeśli mądrze się go...
Akcja „Potopu” Henryka Sienkiewicza rozgrywa się w okresie szwedzkiego najazdu na Rzeczpospolitą który miał miejsce w latach 1655 – 1660. Autor bazując...
Definicja Stoicyzm to obok epikureizmu jedna z najważniejszych szkół filozoficznych powstała w starożytności. Za jego twórcę uważa się Zenona z Kition....
Danusia Gawlikówna i Elza (Elżbieta) Jezierska to dwie główne bohaterki powieści Jadwigi Korczakowskiej pt. „Spotkanie nad morzem”. Obie mają po...
„Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej nie jest typową powieścią tendencyjną jak np. inna książka pisarki pt. „Marta”. Można jednak wskazać w tym dziele...
