Unikalne i sprawdzone teksty

Charakterystyka porównawcza Kmicica i Wołodyjowskiego | wypracowanie

Bohaterowie „Trylogii” Henryka Sienkiewicza od ponad stu lat dominują nad wyobraźnią Polaków. Wystarczy otworzyć książki historyczne, by zorientować się, jak wiele pseudonimów żołnierzy AK pochodziło właśnie z kart tego dzieła. Paweł Jasienica, wielki eseista i interpretator dziejów Polski, uznał wręcz „Trylogię” za Biblię narodową. Z kolei inni wpływowy pisarz, Stanisław Cat-Mackiewicz twierdził, że to zasługa Sienkiewicza, iż Polska wygrała w 1920 roku wojnę z bolszewikami – bowiem dzięki wpływowi jego książek, młodzież ochoczo stawiała się w punktach werbunkowych, by gromić nieprzyjaciela niczym siedemnastowieczni rycerze.

Do najbardziej rozpoznawalnych postaci „Trylogii” należą niewątpliwie Andrzej Kmicic i Michał Wołodyjowski. Obaj są drobnymi szlachcicami, zaczynającymi karierę pod sztandarami potężnych magnatów. Wołodyjowskiego poznajemy w „Ogniem i Mieczem”, gdy służy księciu Jeremiemu Wiśniowieckiemu, Kmicic zaś w „Potopie” nawiązuje współpracę z księciem Januszem Radziwiłłem (w tym tomie początkowo był on wodzem również Wołodyjowskiego).

Jednak charakterologicznie trudno o bardziej różne postacie. Kmicic to typ staropolskiego warchoła. Uwielbia pijaństwo i wesoły tryb życia. Gdy jest w dobrym humorze, potrafi być wielkoduszny, ale w chwilach gniewu popada w okrucieństwo. Przykładowo, razem ze swoją „swawolną kompaniją” pali Womontowicze (sprawdź). Nie cofa się także przed czynami uznawanymi za bluźnierstwo – dla zabawy strzela w portrety przodków. Kiedy Kmicic spotyka Oleńkę Bilewiczówną, postawia się ustatkować. Nie jest to jednak proces łatwy i szlachci przyczynia wielu zmartwień zakochanej w nim dziewczynie. Najgorsze przychodzi jednak, gdy łatwowierny i prostoduszny w gruncie rzeczy pan Andrzej daje się omotać kłamstwom księcia Radziwiłła. Magnat skłania go do złożenia przysięgi na krzyż – dzięki temu Kmicic musi stać przy jego boku, nawet gdy ten zdradza ojczyznę. Czara goryczy przepełnia się jednak, gdy Radziwiłł próbuje wmieszać pana Andrzeja w zamordowanie przyjaciół (między innymi Wołodyjowskiego). Zrozpaczony Kmicic odstępuje Radziwiłła i pełen rozpaczy rzuca się w walki ze Szwedami. Wreszcie zostaje bohaterem wojennym, pomaga w obronie Jasnej Góry, a także ratuje życie samemu królowi Janowi Kazimierzowi. W ten sposób Kmicic odzyskuje dobre imię i może poślubić ukochaną Oleńkę.

Michał Jerzy Wołodyjowski to z kolei osoba bardzo umiarkowana. Daleko mu do dzikości Kmicica, jest bardzo nieśmiały, zwłaszcza w kontaktach z kobietami. Wołodyjowski wzdycha do poszczególnych niewiast, jednak nie ma szczęścia w miłości (przynajmniej do czasu poznania Basi w „Panu Wołodyjowskim). Wołodyjowski jest bardzo prostoduszny i naiwny – zmienia imię z Jerzy Michał na Michał Jerzy, bo uważa archanioła Michała za potężniejszego wojownika od świętego Jerzego. W „Ogniem i Mieczem” wierzy też we wszystkie opowieści pana Onufrego Zagłoby, który często bawi się jego kosztem. Na kartach „Trylogii” obserwujemy wszakże proces dojrzewania Wołodyjowskiego. Z owego prostego i naiwnego żołnierza („Ogniem i Mieczem”) przeobraża się w poważnego wodza, który sprawnie dowodzi obroną Kamieńca Podolskiego („Pan Wołodyjowski”). Pan Michał to gorący patriota, nie waha się ryzykować dla ojczyzny życia i zadziera w jej imię z możnowładcami, takimi jak Radziwiłł (uczta w Kiejdanach, „Potop”). Ten honorowy żołnierz woli zginąć, niż oddać twierdzę, którą mu powierzono („Pan Wołodyjowski”).

Wołodyjowski jest niskiego wzrostu, co powoduje u niego kompleksy, ale za to potrafi mistrzowsko posługiwać się szablą. W „Potopie” pokonuje bez problemu Andrzeja Kmicica.

Andrzej Kmicic i Michał Wołodyjowski to postacie bardzo różne. Jeden to warchoł, drugi jest cichy i spokojny. Łączy ich jednak prostota ducha i obyczajów, a także to, że w głębi serca obaj są szlachetnymi ludźmi.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Co jest najważniejsze? Co jest...

Należę do osób które mają w zwyczaju przywiązywać się do różnych przedmiotów. Mam kilka kolekcji które bardzo sobie cenię i których...

Pan Tadeusz jako epopeja narodowa

Epopeja oznacza rozbudowany utwór poetycki o charakterze epickim który ukazuje ważne doniosłe z punktu widzenia danej zbiorowości wydarzenia historyczne kreując...

Rola lektur w życiu bohatera literackiego....

Literatura może zmienić życie na dobre lub na złe – taki wniosek wydaje się nasuwać po lekturze „Lalki” Bolesława Prusa oraz „Innego świata”...

Opis zimy i zimowego krajobrazu

Zima to najpiękniejsza pora roku. Jest też porą najbardziej tajemniczą i pobudzającą wyobraźnię. Zimą wcześniej zapada zmrok i na niebie szybko pojawiają się gwiazdy....

Sarmatyzm i szlachta w „Potopie”...

„Potop” roztacza przed czytelnikiem bogaty krajobraz Rzeczpospolitej z lat 1655 - 1660. Był to okres bujnego rozkwitu baroku epoki kojarzonej w historii polskiej...

Najciekawsza przygoda Tomka Sawyera...

Tomek Sawyer to chyba największy łobuz w dziejach literatury! Ten bohater książek amerykańskiego pisarza Marka Twaina przeżył tyle przygód i spłatał tyle psikusów...

Czy zwierzęta mogą być przyjaciółmi...

Pisarze i filozofowie przekonują nas że przyjaźń to jedna z najważniejszych rzeczy w życiu. Przyjaciel wysłucha nas wspomoże w trudnych chwilach poradzi jak zachować...

Czy Tezeusz to bohater bez skazy?

Odpowiedź na pytanie czy Tezeusz jest bohaterem bez skazy nie jest odpowiedzią łatwą. Odbiorca mitu widzi obraz człowieka którego po śmierci czczą rzesz ludzi....

Salvador Dali Oblicze wojny –...

„Oblicze wojny” to obraz namalowany techniką olejną na płótnie o wymiarach 100 x 79cm. Powstał on w czasie pobytu Salvadora Dalego w Stanach Zjednoczonych...