Tytułowym bohaterem opowiadania „Anaruk, chłopiec z Grenlandii” autorstwa Aliny i Czesława Centkiewiczów jest dwunastoletni eskimoski chłopiec. Anaruk żyje razem z rodzicami w osadzie na Grenlandii. Życie w surowych warunkach tutaj panujących nie było wcale łatwe. Aby przetrwać, należało odpowiednio zabezpieczyć się przed mrozem i głodem (zwłaszcza podczas zimy polarnej). W tym celu mieszkańcy musieli nabyć szereg umiejętności i poznać dokładnie reguły tutaj rządzące. Również i Anaruk choć był jeszcze młodym chłopcem już od najmłodszych lat nawykł do wykonywania ciężkiej pracy. Chcąc pomóc rodzicom, niejednokrotni wykazywał się nabytymi umiejętnościami, co jednak powodowało wiele niesamowitych, mrożących krew w żyłach przygód.
Chłopiec często wybierał się z rodzicami na polowania i właśnie jedna z jego przygód miała miejsce podczas polowania na stado renów. Grenlandia jako najzimniejsza wyspa na ziemi niemal przez cały czas jest skuta lodem. Nawet w porze letniej panują tu duże mrozy. Często temperatura spada poniżej – 50 stopni. Eskimosi jednak chcąc tu przetrwać musieli jakoś sobie radzić. Ze skór zwierząt wyrabiali ciepłą odzież. Drogocennym materiałem było dla nich też drewno.
Któregoś dnia narrator – polarnik bardzo się przestraszył, ponieważ zauważył, że łódka Anaruka jest odwrócona do góry dnem. Myślał, że chłopcu coś się stało. Ten jednak nagle wyszedł z wody. Chciał tylko popisać się swoimi umiejętnościami.
Innym razem po osadzie eskimoskiej rozeszła się wieść, że w pobliżu właśnie pojawiło się stado renów, co dla mieszkańców było wspaniałą wiadomością. Osadnicy wyrabiali bowiem z ich skór namioty i ubrania, z kości – broń, a ze ścięgien - nici. Mięso zaś było cennym źródłem wartości odżywczych. Dlatego bezzwłocznie postanowili upolować parę renów. Znieśli ciężkie kamienie i zaczęli układać je w formie ścieżki.
Potem należało się już tylko zaczaić. Aby nie spłoszyć renów, należało do nich cicho podpełznąć. Anaruk postanowił podjąć się tego zadania. Przykładał co chwilę głowę do ziemi, aby usłyszeć tętent racic renów. Po chwili rozpoznał ich odgłosy. Na jego znak wszyscy chłopcy, którzy razem z nim brali udział w tym polowaniu, zaczęli szczekać i wyć jak psy. W ten sposób chciano skierować zwierzynę prosto pod broń myśliwych.
Dzięki sprytowi Anaruka polowanie zakończyło się sukcesem, a w rękach myśliwych znalazło się upolowane, świeże mięso.
Rozwój nowożytnych miast wiązał się z napływem nowych mieszkańców. Przestrzenie te z racji dostępności pracy mieszkań i innych udogodnień stały się...
Wiek XIX przyniósł ludzkości niesamowity rozwój cywilizacyjny (w porównaniu z poprzednimi epokami). Ludziom wydawało się że przed nimi już tylko dalszy...
Stare przysłowie mówi że „człowiek bez ojczyzny jest jak drzewo bez korzeni”. Niektórzy twierdzą że w dzisiejszych czasach maksyma ta staje się...
Stabilne i spokojne życie jakie państwo Barykowie wiedli w Baku zostało zakłócone przez wybuch I wojny światowej. Wcielenie pana Seweryna do armii było szczególnie...
Bohater powieści Miguela de Cervantesa jest kastylijskim szlachcicem rozmiłowanym w eposach rycerskich. Lektura kolejnych ksiąg wpędza go jednak w obłęd i zatraca on poczucie...
„Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza ukazuje nie tylko piękno litewskiego krajobrazu ale także rozbudowaną zróżnicowaną panoramę ówczesnej szlachty....
Powieść awangardowa to gatunek literacki który narodził się w XX stuleciu. Jego główną cechą było zerwanie z modelem powieści realistycznej a więc odejście...
Po zniszczeniu Troi pragnąłem wrócić do kraju ojczystego Itaki oraz do swych bliskich – żony Penelopy i syna Telemacha. Niestety gniew Posejdona powodował że...
Tolerancja to jedna z cech które są powszechnie cenionymi. Oznacza ona otwartość i zrozumienie innych poglądów. Dopuszczenie ich do głosu jednak nie jest to...
