Patrokles, serdeczny przyjaciel Achillesa, udał się z pomocą Achajom w walce z Trojanami. Przybrany był w zbroję greckiego herosa. Został on jednak pokonany przez Hektora, a mimo iż jego ciało oddano achajskim wojskom, to zbroja pozostała u wroga.
W związku z tym, Achilles potrzebował nowej zbroi, którą na prośbę Temidy wykłuł Hefajstos. Zajął się on także wykłuciem tarczy, która składała się z pięciu warstw i miała pełnić dwie rolę: ochronną i estetyczną. Tarcza prezentowała następujące widoki:
• Pierwsza warstwa przedstawia niebo i morze, słońce i księżyc oraz gwiazdozbiory.
• Druga warstwa prezentuje dwie grupy ludzi. Pierwsza przy biesiadach i grodach, natomiast druga to wojownicy Achajscy, atakujący Trojan.
• Trzecia warstwa ukazuje rolę ugorną i żyzną podczas orki.
• Czwarta warstwa przedstawia bydło udające się na pastwisko oraz pasterzy z psami na łące.
• Ostatnia warstwa prezentuje rzekę Okean.
W opisie tarczy Achillesa możemy odnaleźć liczne środki stylistyczne:
• Epitety: „tarczę […] potężną i wielką”, „rzemień srebrny”, „zbroje błyszczące”, „szata czerwona” „migotliwe spiże”, „rola ugorna, pulchna i tłusta”, „białe jęczmiona”, „miodne owoce”, „plecione koszyki”, „psy chyżonogie”.
• Wyliczenia: „wyrzeźbił […] niebiosa i morze, Słońce niezmordowane i księżyc w pełni”, „zostały małżonki, dzieci i starcy”.
• Metafory: „radość z nich biła swawolna”, „nogi zgrabne ich niosły”.
• Inwersja: „Dalej dwa grody ludzi, mających dar mowy człowieczej, pięknie przedstawił”.
• Porównania: „Potem posadzkę taneczną przesławny wyrył Kulawiec/ Na kształt tej, którą ongi w rozległym Dedal Knososie/ Dla Ariadny sporządził o lokach pięknie trefionych”, „a nogi zgrabnie ich niosły,/ Niczym koło garncarskie”.
• Przerzutnie: „misternie/ zdobiąc ją całą”, „a wreszcie/ Gwiazdozbiory wszelakie”, „wyskoczyli z zasadzki i wszystkie/ w mig zagarnęli”, „na której/ Sierpy ostrymi w garściach żniwiarze plony zbierali”.
• Synestezja: „miękki połysk”.
Widać zatem, że przy opisie tarczy Achillesa zostało wykorzystanych mnóstwo środków stylistycznych. Służą one zobrazowaniu tego, co zaprezentowane jest na tarczy. Ponadto owa obrazowość nadaje opisowi charakteru poetyckiego.