Patrokles, serdeczny przyjaciel Achillesa, udał się z pomocą Achajom w walce z Trojanami. Przybrany był w zbroję greckiego herosa. Został on jednak pokonany przez Hektora, a mimo iż jego ciało oddano achajskim wojskom, to zbroja pozostała u wroga.
W związku z tym, Achilles potrzebował nowej zbroi, którą na prośbę Temidy wykłuł Hefajstos. Zajął się on także wykłuciem tarczy, która składała się z pięciu warstw i miała pełnić dwie rolę: ochronną i estetyczną. Tarcza prezentowała następujące widoki:
• Pierwsza warstwa przedstawia niebo i morze, słońce i księżyc oraz gwiazdozbiory.
• Druga warstwa prezentuje dwie grupy ludzi. Pierwsza przy biesiadach i grodach, natomiast druga to wojownicy Achajscy, atakujący Trojan.
• Trzecia warstwa ukazuje rolę ugorną i żyzną podczas orki.
• Czwarta warstwa przedstawia bydło udające się na pastwisko oraz pasterzy z psami na łące.
• Ostatnia warstwa prezentuje rzekę Okean.
W opisie tarczy Achillesa możemy odnaleźć liczne środki stylistyczne:
• Epitety: „tarczę […] potężną i wielką”, „rzemień srebrny”, „zbroje błyszczące”, „szata czerwona” „migotliwe spiże”, „rola ugorna, pulchna i tłusta”, „białe jęczmiona”, „miodne owoce”, „plecione koszyki”, „psy chyżonogie”.
• Wyliczenia: „wyrzeźbił […] niebiosa i morze, Słońce niezmordowane i księżyc w pełni”, „zostały małżonki, dzieci i starcy”.
• Metafory: „radość z nich biła swawolna”, „nogi zgrabne ich niosły”.
• Inwersja: „Dalej dwa grody ludzi, mających dar mowy człowieczej, pięknie przedstawił”.
• Porównania: „Potem posadzkę taneczną przesławny wyrył Kulawiec/ Na kształt tej, którą ongi w rozległym Dedal Knososie/ Dla Ariadny sporządził o lokach pięknie trefionych”, „a nogi zgrabnie ich niosły,/ Niczym koło garncarskie”.
• Przerzutnie: „misternie/ zdobiąc ją całą”, „a wreszcie/ Gwiazdozbiory wszelakie”, „wyskoczyli z zasadzki i wszystkie/ w mig zagarnęli”, „na której/ Sierpy ostrymi w garściach żniwiarze plony zbierali”.
• Synestezja: „miękki połysk”.
Widać zatem, że przy opisie tarczy Achillesa zostało wykorzystanych mnóstwo środków stylistycznych. Służą one zobrazowaniu tego, co zaprezentowane jest na tarczy. Ponadto owa obrazowość nadaje opisowi charakteru poetyckiego.
Liberalizm to nurt polityczny (ideologia) kładący szczególny nacisk na wolność polityczną i gospodarczą. Historycy idei doszukują się korzeni liberalizmu już...
„Mistrz i Małgorzata” to powieść paraboliczna w której ponad poziomem znaczeń dosłownych wynikających z sensu współczesnej fabuły nadbudowany...
Motywy autotematyczne są powszechne w sztuce i literaturze. Skąd to wynika? Sądzę że artyści jak wszyscy potrzebują udowodnienia samym sobie iż to czym się zajmują...
Powstanie świata to wydarzenie które w literaturze jest opisywane przede wszystkim w Biblii oraz Mitologi. Można powiedzieć że znakomita większość późniejszych...
Staś i Nel znajdowali się razem z Arabami na pustyni. Dzień był niezwykle ciepły a w powietrzu wyczuwalny był dziwny zapach. Beduini dostrzegli oznaki działalności złych...
W swojej twórczości William Szekspir często odwoływał się do dorobku kultury klasycznej. Będąc jeszcze uczniem szkoły w Stratford przyszły dramaturg miał sposobność...
Inwokacja rozpoczynająca „Pana Tadeusza” jest być może najbardziej rozpoznawalnym fragmentem polskiego dzieła literackiego. Ta rozbudowana apostrofa stanowi nawiązanie...
Telemachu synu mój najdroższy niezwykle jestem szczęśliwy że los zezwolił mi na powrót do ziemi ojczystej. Rad jestem z tego tym bardziej gdyż niejednokrotnie...
Poeci od wieków wypominali swoim rodakom wady i przywary. Satyra była środkiem który miał na celu poprawę obyczajów i sytuacji politycznej zmotywowanie...