Streszczenie
Dzeus był władcą Olimpu, który panował również nad piorunami i burzami. Niezwykle potężny bóg lubił przechwalać się swoją siłą, co nieco zdenerwowało Aresa. Przypomniał on historię spisku zawiązanego przez Herę, Atenę oraz Posejdona. Związany przez nich Dzeus nie był w stanie się oswobodzić. Z pomocą przyszła mu Tetyda, dzięki której pojawił się Briareus i uwolnił boga. Opowieść Aresa została jednak przerwana – wielką wadą Dzeusa była porywczość.
Dzeus był także opiekunem prawa oraz pracy ludzkiej. Pod przebraniem człowieka zszedł na ziemię, by razem z Heremesem przekonać się czy ludzie przestrzegają jego nakazów. Nikt jednak nie wykazał się gościnnością. Jedynymi, którzy otwarli mu drzwi byli Baucis i Filemon.
Ubodzy gospodarze poczęstowali gości – dostrzegli jednak, że ich potrawy zdają się mnożyć. Rozpoznawszy bogów, chcieli im złożyć ofiarę. Na miejscu chaty powstała świątynia, w której służyli Filemon i Baucis. Nie umarli oni, lecz przemienili w drzewa i już zawsze pozostali parą. Pozostała część miasta została zatopiona, a jego mieszkańcy stali się żabami.
Panowanie Dzeusa zostało przez niego samodzielnie wywalczone. Bóg jako jedyny z rodzeństwa nie został pożarty przez swego ojca. Na wskutek udanego podstępu udało mu się przywołać na świat swoje rodzeństwo i stawić czoła Kronosowi. Pan Olimpu po długich walkach zapewnił sobie władzę.
Miejscem, w którym w sposób niezwykły czciło się Dzeusa była Olimpia. W mieście tym znajdowały się głównie świątynie, a co cztery lata miały miejsce igrzyska. Postać Dzeusa jest również przywoływana w innych mitach – pojawia się on jako ojciec Heraklesa, czy przyjaciel Syzyfa oraz uczestnik wielu innych wydarzeń, które zostały przedstawione w mitologii.
Plan wydarzeń
1. Władanie Dzeusa na Olimpie.
2. Przechwałki Zeusa dotyczące jego siły.
3. Opowieść Aresa:
3.a) Związanie Dzeusa przez Herę, Atenę oraz Posejdona.
3.b) Niemożliwość oswobodzenia się boga.
3.c) Pomoc udzielona przez Tetydę.
4. Zamilknięcie Aresa Obawa przed gniewem boga.
5. Udanie się Dzeusa na ziemię.
6. Poszukiwanie przez Dzeusa i Hermesa noclegu.
7. Baucis i Filemon goszczą bogów.
8. Powstanie świątyni na miejscu chaty gospodarzy.
9. Szczęśliwy żywot Baucis i Filemona.
10. Zatopienie miasta.
11. Przemienienie Baucis i Filemona w drzewa.
„Życie to nie teatr” to wiersz Edwarda Stachury. Autor odnosi się w nim do koncepcji świata-teatru (theatrum mundi) który wielokrotnie przewijał się przez...
„Ósmy dzień tygodnia” to dłuższe opowiadanie Marka Hłaski. Autor łączy w nim wątki społeczne z tematyką egzystencjalną. Punktem wyjścia tekstu są...
Tom I. Jesień Powieść rozpoczyna się słowami starej Agaty wyruszającej na żebry: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus” którymi kobieta pozdrawia...
Jan Kochanowski wielokrotnie poruszał w swojej twórczości temat relacji damsko-męskich. Niejednokrotnie czynił to w sposób prześmiewczy lub wręcz frywolny....
Czas i miejsce akcji geneza Nowela została opublikowana w 1891 roku na łamach czasopisma „Kraj”. Była ona efektem podróży autorki do Szwajcarii a jej akcja...
„Głos w sprawie pornografii” Wisławy Szymborskiej to ironiczny wiersz w którym poetka dokonuje przewrotnego porównania myślenia do pornografii. Tekst...
Streszczenie Główną bohaterką utworu Małgorzaty Musierowicz pt. „Kłamczucha” jest młoda dziewczyna – Aniela Kowalik. Akcja rozpoczyna się w maju...
W Pieśni XIX („Jest kto co by wzgardziwszy”) Jan Kochanowski zawiera renesansowe i zarazem chrześcijańskie wyznanie wiary w wyjątkowość człowieka. Już na...
Geneza czas i miejsce akcji Akcja utworu dzieje się w miejscowości która nie została w żaden sposób nazwana. Czytelnik ma okazję dowiedzieć się że mieści...
