Streszczenie
Dzeus był władcą Olimpu, który panował również nad piorunami i burzami. Niezwykle potężny bóg lubił przechwalać się swoją siłą, co nieco zdenerwowało Aresa. Przypomniał on historię spisku zawiązanego przez Herę, Atenę oraz Posejdona. Związany przez nich Dzeus nie był w stanie się oswobodzić. Z pomocą przyszła mu Tetyda, dzięki której pojawił się Briareus i uwolnił boga. Opowieść Aresa została jednak przerwana – wielką wadą Dzeusa była porywczość.
Dzeus był także opiekunem prawa oraz pracy ludzkiej. Pod przebraniem człowieka zszedł na ziemię, by razem z Heremesem przekonać się czy ludzie przestrzegają jego nakazów. Nikt jednak nie wykazał się gościnnością. Jedynymi, którzy otwarli mu drzwi byli Baucis i Filemon.
Ubodzy gospodarze poczęstowali gości – dostrzegli jednak, że ich potrawy zdają się mnożyć. Rozpoznawszy bogów, chcieli im złożyć ofiarę. Na miejscu chaty powstała świątynia, w której służyli Filemon i Baucis. Nie umarli oni, lecz przemienili w drzewa i już zawsze pozostali parą. Pozostała część miasta została zatopiona, a jego mieszkańcy stali się żabami.
Panowanie Dzeusa zostało przez niego samodzielnie wywalczone. Bóg jako jedyny z rodzeństwa nie został pożarty przez swego ojca. Na wskutek udanego podstępu udało mu się przywołać na świat swoje rodzeństwo i stawić czoła Kronosowi. Pan Olimpu po długich walkach zapewnił sobie władzę.
Miejscem, w którym w sposób niezwykły czciło się Dzeusa była Olimpia. W mieście tym znajdowały się głównie świątynie, a co cztery lata miały miejsce igrzyska. Postać Dzeusa jest również przywoływana w innych mitach – pojawia się on jako ojciec Heraklesa, czy przyjaciel Syzyfa oraz uczestnik wielu innych wydarzeń, które zostały przedstawione w mitologii.
Plan wydarzeń
1. Władanie Dzeusa na Olimpie.
2. Przechwałki Zeusa dotyczące jego siły.
3. Opowieść Aresa:
3.a) Związanie Dzeusa przez Herę, Atenę oraz Posejdona.
3.b) Niemożliwość oswobodzenia się boga.
3.c) Pomoc udzielona przez Tetydę.
4. Zamilknięcie Aresa Obawa przed gniewem boga.
5. Udanie się Dzeusa na ziemię.
6. Poszukiwanie przez Dzeusa i Hermesa noclegu.
7. Baucis i Filemon goszczą bogów.
8. Powstanie świątyni na miejscu chaty gospodarzy.
9. Szczęśliwy żywot Baucis i Filemona.
10. Zatopienie miasta.
11. Przemienienie Baucis i Filemona w drzewa.
Pieśń XX („Miło szaleć kiedy czas po temu”) łączy refleksję nad życiem charakterystyczną dla poważniejszych utworów Kochanowskiego z dowcipem i „biesiadnym”...
Interpretacja Mit o Orfeuszu i Eurydyce jest przede wszystkim opowieścią o niezwykłej miłości której nie przerywa nawet śmierć. Zrozpaczony Orfeusz gotów...
Streszczenie Bóg objawił się Mojżeszowi i wspomniał że Egipcjanie nadmiernie obciążyli pracą Izraelitów. Pan zapragnął więc uwolnić Izraelitów...
Bardzo dawno temu żyli sobie król i królowa którzy posiadali wielkie wspaniałe królestwo ale do pełni szczęścia brakowało im dziecka. Bardzo...
Uznaje się że „Księga Psalmów” powstała pomiędzy XI a III w. p.n.e. za sprawą Dawida. Pierwotnie „Księga Psalmów” była pisana w...
W wierszu „Sokrates tańczący” Julian Tuwim odnosi się do postaci tytułowego mędrca. Żyjący w V wieku przed naszą erą Sokrates uchodzi za jednego z najważniejszych...
Interpretacja Mit o powstaniu świata to mit który opowiada o kształtowaniu się rzeczywistości która w następnym okresie znana była ludziom. Mit przedstawia...
Streszczenie Akcja utworu rozgrywa się nad jeziorem Jasień. Do pana Tomasza przychodzi trójka harcerzy: Wilhelm Tell Sokole Oko i Wiewiórka. Przynoszą ze sobą...
„Sprawozdanie z raju” to ironiczny wiersz Zbigniewa Herberta w którym poeta konstruuje czasoprzestrzeń na zasadzie analogii do idei socjalizmu. Tytułowy...
