Streszczenie
Dzeus był władcą Olimpu, który panował również nad piorunami i burzami. Niezwykle potężny bóg lubił przechwalać się swoją siłą, co nieco zdenerwowało Aresa. Przypomniał on historię spisku zawiązanego przez Herę, Atenę oraz Posejdona. Związany przez nich Dzeus nie był w stanie się oswobodzić. Z pomocą przyszła mu Tetyda, dzięki której pojawił się Briareus i uwolnił boga. Opowieść Aresa została jednak przerwana – wielką wadą Dzeusa była porywczość.
Dzeus był także opiekunem prawa oraz pracy ludzkiej. Pod przebraniem człowieka zszedł na ziemię, by razem z Heremesem przekonać się czy ludzie przestrzegają jego nakazów. Nikt jednak nie wykazał się gościnnością. Jedynymi, którzy otwarli mu drzwi byli Baucis i Filemon.
Ubodzy gospodarze poczęstowali gości – dostrzegli jednak, że ich potrawy zdają się mnożyć. Rozpoznawszy bogów, chcieli im złożyć ofiarę. Na miejscu chaty powstała świątynia, w której służyli Filemon i Baucis. Nie umarli oni, lecz przemienili w drzewa i już zawsze pozostali parą. Pozostała część miasta została zatopiona, a jego mieszkańcy stali się żabami.
Panowanie Dzeusa zostało przez niego samodzielnie wywalczone. Bóg jako jedyny z rodzeństwa nie został pożarty przez swego ojca. Na wskutek udanego podstępu udało mu się przywołać na świat swoje rodzeństwo i stawić czoła Kronosowi. Pan Olimpu po długich walkach zapewnił sobie władzę.
Miejscem, w którym w sposób niezwykły czciło się Dzeusa była Olimpia. W mieście tym znajdowały się głównie świątynie, a co cztery lata miały miejsce igrzyska. Postać Dzeusa jest również przywoływana w innych mitach – pojawia się on jako ojciec Heraklesa, czy przyjaciel Syzyfa oraz uczestnik wielu innych wydarzeń, które zostały przedstawione w mitologii.
Plan wydarzeń
1. Władanie Dzeusa na Olimpie.
2. Przechwałki Zeusa dotyczące jego siły.
3. Opowieść Aresa:
3.a) Związanie Dzeusa przez Herę, Atenę oraz Posejdona.
3.b) Niemożliwość oswobodzenia się boga.
3.c) Pomoc udzielona przez Tetydę.
4. Zamilknięcie Aresa Obawa przed gniewem boga.
5. Udanie się Dzeusa na ziemię.
6. Poszukiwanie przez Dzeusa i Hermesa noclegu.
7. Baucis i Filemon goszczą bogów.
8. Powstanie świątyni na miejscu chaty gospodarzy.
9. Szczęśliwy żywot Baucis i Filemona.
10. Zatopienie miasta.
11. Przemienienie Baucis i Filemona w drzewa.
Geneza „Iliadzie” przypisuje się autorstwo Homera mimo iż jest to kwestia sporna. Jest ona prawdopodobnie dziełem które poprzedza „Odyseję”...
Autorstwo i czas powstania Utwór o incipicie „Posłuchajcie bracia miła...” znany też pod tytułami: „Lament (Plankt) świętokrzyski” oraz „Żale...
Bohaterem bajki Ignacego Krasickiego „Pan i pies” jest tytułowe zwierzę. Sam właściciel nie pojawia się bezpośrednio w utworze dowiadujemy się tylko o jego...
Księga I. Mór. Gniew. Gniew Achillesa który wywołany jest sporem z królem Agamemnonem naczelnym wodzem wyprawy wojsk achajskich przeciwko Troi to główny...
„Gawęda o miłości ziemi ojczystej” Wisławy Szymborskiej to wiersz należący do liryki patriotycznej. Poetka wyraża w nim zachwyt nad pięknem rodzinnego kraju...
Streszczenie Królestwo niebieskiego porównane jest do człowieka który siał dobre nasiona. Jednakże w nocy jego nieprzyjaciel nasiał chwastów pomiędzy...
Geneza czas i miejsce akcji Powieść ukazała się w roku 1911 wcześniej publikowana była w odcinkach na łamach prasy. Czas akcji przedstawionej w utworze to lata 1884 –...
Geneza „Kolumbowie rocznik 20” to najsłynniejsza z powieści Romana Bratnego. Dzieło to doczekało się w swoim czasie statusu kultowego i dało nazwę całemu...
Wiesz Franciszka Karpińskiego „Do Justyny. Tęskność na wiosnę” należy do najbardziej znanych przykładów polskiej XVIII-wiecznej liryki miłosnej. W...
