Geneza, problematyka
„Początek” to najsłynniejsza bodaj powieść Andrzeja Szczypiorskiego. Ukazała początkowo w wydawnictwie paryskiej „Kultury” w 1986 roku – później zaś przetłumaczono ją na wiele języków obcych. Szczególną popularność książka zdobyła wśród publiczności niemieckiej (premiera w 1988 roku pod tytułem „Die schöne Frau Seidenman” –„Piękna Pani Seidenman”). Szczypiorski, bazując częściowo na własnych wspomnieniach, przedstawia obraz okupacji niemieckiej. Nie decyduje się jednak na ukazanie tego okresu w czarno-białych barwach, związanych z przynależnością narodową (źli Niemcy, dobrzy Polacy i Żydzi). Zamiast tego widzimy skomplikowaną mozaikę relacji międzyludzkich i motywacji bohaterów. Zdarza się dobry Niemiec i zły Żyd – Szczypiorski stara się bowiem iść przeciw stereotypom narodowościowym. Niektórzy krytycy uznali jednak, że zamiary te nie do końca powiodły się autorowi – paradoksalnie, więcej uwagi poświęcił on złym Żydom niż złym Polakom i Niemcom. Według tych krytyków, niejako pominięte zostało to, że Żydzi znajdowali się pod dużo większą presją niż pozostałe nacje, bowiem zagłada groziła im na każdym kroku – stąd wielokroć zachowywali się w sposób, który uznać można za niemoralny. Trudno powiedzieć, czy zarzuty te są słuszne, bowiem Szczypiorski mimo wszystko ukazał, jak ciężko było Żydom przeżyć okupację.
Istotnym wątkiem powieści są również skomplikowane, powojenne losy bohaterów. Symbolem tego może być szmalcownik Lolo, który doskonale odnajduje się w komunistycznej rzeczywistości.
Czas i miejsce akcji, bohaterowie
Akcja powieści rozgrywa się w Warszawie, w czasie okupacji niemieckiej. Poznajemy także powojenne losy niektórych bohaterów.
Do najważniejszych postaci należy Paweł Kryński, dziewiętnastoletni młodzieniec, z sercem rozdartym uczuciem do rówieśnicy Moniki i pięknej wdowy Ireny Seidenman. Kryński to niejako alter ego autora.
Sama Irena to centralna postać powieści. Jest Żydówką, ukrywającą się pod przybranym nazwiskiem. Zdekonspirowana przez Bronka Blutmana (Żyda wydającego innych Żydów), dostaje się w ręce Gestapo. Dzięki wstawiennictwu „dobrego Niemca” Mullera, zostaje jednak zwolniona.
Innym symbolicznym bohaterem jest Wiktor Suchowiak, pospolity bandyta. Jednak w czasie okupacji ów złodziej ryzykuje życie, przeprowadzając Żydów poza getto. Staje w obronie młodej Żydówki Joasi i bije się ze szmalcownikiem Lolem. Po wojnie Lolo okazuje się wysoko postawioną personą w fabryce, do której trafia Suchowiak. W zamian za milczenie w sprawie swych okupacyjnych zbrodni, obiecuje Wiktorowi protekcję.
Wreszcie istotna jest także figura siostry Wiktorii. Ta cokolwiek egzaltowana zakonnica prowadzi sierociniec. Przed wojną nieobcy był jej antysemityzm, jednak zmienia swoje nastawienie do Żydów, gdy widzi prześladowania, jakich ofiarą padają.
Wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej „Fotografia” jest bardzo krótki liczy około dwudziestu słów. Pochodzi on z okresu fascynacji autorki japońską...
Geneza Ostateczna wersja „Emancypantek” ukształtowała się w roku 1903. Trzynaście lat wcześniej w „Kurierze Codziennym” ukazywała się powieść...
„Alchemik” to powieść która potwierdziła pozycję Paulo Coehlo na rynku literackim. Mimo negatywnych głosów krytyki wielu ludzi bardzo ceni rady...
Krzysztof Kamil Baczyński poświęcił dużą część swojej twórczości na rozważanie losu swojego i swoich rówieśników. Należał on do tak zwanego...
„Stary człowiek i morze” to najbardziej znana z powieści Ernesta Hemingwaya. Akcja rozgrywa się na Kubie zapewne na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych...
Geneza „Pan Wołodyjowski” ukazywał się w latach 1887 - 1888 w warszawskim „Słowie” a z niewielkim opóźnieniem w „Czasie” i „Dzienniku...
Satyra „Żona modna” Ignacego Krasickiego opowiada o szlachcicu Piotrze. Spotyka on swojego znajomego który gratuluje mu że udało mu się ożenić. Piotr...
Czasem zdarza się że postać literacka urasta do rangi symbolu który staje się punktem odniesienia dla całej generacji czytelników. Niewątpliwie takim przypadkiem...
„Księga Psalmów” od wieków należała do szczególnie popularnych części Pisma Świętego. Dość powiedzieć że odwołują się do niej jeszcze...