Gospodarz – Włodzimierz Tetmajer
Tetmajer był młodopolskim malarzem, pochodził z rodziny inteligenckiej. W 1890 roku ożenił się z chłopką, Anną Mikołajczykówną. Związek ów uchodził za mezalians, którego początkowo nie akceptowała ani rodzina, ani środowisko malarza. Małżeństwo było jednak udane, a Tetmajerowie z czasem dorobili się własnego dworu i cieszyli się szacunkiem. W dramacie Gospodarz jest wcieleniem polskości, oddaje jednak nieopatrznie złoty róg Jaśkowi.
Gospodyni – Anna Tetmajerowa
Anna Tetmajerowa, z domu Mikołajczykówna, z pochodzenia chłopka, wyszła za Włodzimierza Tetmajera w 1890 roku. W dramacie wzór matki i żony, każe schować podkowę.
Pan Młody – Lucjan Rydel
Lucjan Rydel był młodopolskim poetą. W 1900 roku ożenił się z Jadwigą Mikołajczykówną, siostrą Anny Tetmajerowej. Wesele odbyło się w dworku Tetmajerów, w podkrakowskich Bronowicach. Pan Młody w „Weselu” jest sportretowany ironicznie, popełnia liczne gafy, np. zdejmuje buty, chcąc zaakcentować swoją chłopskość.
Panna Młoda – Jadwiga Mikołajczykówna
Mikołajczykówna w 1890 roku wyszła za Lucjana Rydla. Panna Młoda w „Weselu” została sportretowana jako typowa chłopka, pewna siebie, temperamentna. Upomina męża co do obyczajów obowiązujących na wsi.
Poeta – Kazimierz Tetmajer
Kazimierz Tetmajer, przyrodni brat Włodzimierza, był słynnym młodopolskim poetą, a także autorem dramatów i powieści. W „Weselu” podkreśla się skłonność Poety do romansów i jego dekadencką naturę.
Dziennikarz – Rudolf Starzewski
Rudolf Starzewski był redaktorem krakowskiego „Czasu”. W dramacie Dziennikarz to człowiek inteligentny, o artystycznej naturze, ale jednocześnie zachowawczy i pogrążony w apatii.
Radczyni – Antonina Domańska
Antonina Domańska była żoną profesora UJ, a także pisarką. Ciotka Lucjana Rydla w dramacie prezentuje niechęć do młodopolskiej chłopomanii.
Rachela – Pepa Singer
Pepa Singer była córką bronowickiego karczmarza, Żydówką. W dramacie Rachela jest postacią fascynującą i tajemniczą, poetką i znawczynią sztuki.
Czepiec – Błażej Czepiec
Czepiec był wujem Panny Młodej. W Bronowicach był pisarzem gminnym. Podczas wesela wszczyna bójkę i upija się. Jest krytykiem mieszczańskich wad, ale jednocześnie patriotą.
Marysia – Marysia Mikołajczykówna
Marysia była siostrą Panny Młodej, jej narzeczony (malarz Ludwik de Levaux) zmarł za granicą na gruźlicę. Marysia wyszła potem za Wojtusia, który również zmarł. W dramacie ukazuje się jej dawny ukochany.
Nos – Tadeusz Nosowski lub Stanisław Czajkowski
W dramacie przedstawiciel krakowskiej cyganerii, wcielenie przybyszewszczyzny. Jego cechy charakterystyczne to zamiłowanie do alkoholu i dekadenckiego sposobu myślenia.
Jasiek – brat Panny Młodej
Był drużbą na ślubie Lucjana Rydla z Jadwigą. W dramacie gubi złoty róg, gdy schyla się po czapkę z pawich piór.
Liberalizm to nurt polityczny (ideologia) kładący szczególny nacisk na wolność polityczną i gospodarczą. Historycy idei doszukują się korzeni liberalizmu już...
„Mistrz i Małgorzata” to powieść paraboliczna w której ponad poziomem znaczeń dosłownych wynikających z sensu współczesnej fabuły nadbudowany...
Motywy autotematyczne są powszechne w sztuce i literaturze. Skąd to wynika? Sądzę że artyści jak wszyscy potrzebują udowodnienia samym sobie iż to czym się zajmują...
Powstanie świata to wydarzenie które w literaturze jest opisywane przede wszystkim w Biblii oraz Mitologi. Można powiedzieć że znakomita większość późniejszych...
Staś i Nel znajdowali się razem z Arabami na pustyni. Dzień był niezwykle ciepły a w powietrzu wyczuwalny był dziwny zapach. Beduini dostrzegli oznaki działalności złych...
W swojej twórczości William Szekspir często odwoływał się do dorobku kultury klasycznej. Będąc jeszcze uczniem szkoły w Stratford przyszły dramaturg miał sposobność...
Inwokacja rozpoczynająca „Pana Tadeusza” jest być może najbardziej rozpoznawalnym fragmentem polskiego dzieła literackiego. Ta rozbudowana apostrofa stanowi nawiązanie...
Telemachu synu mój najdroższy niezwykle jestem szczęśliwy że los zezwolił mi na powrót do ziemi ojczystej. Rad jestem z tego tym bardziej gdyż niejednokrotnie...
Poeci od wieków wypominali swoim rodakom wady i przywary. Satyra była środkiem który miał na celu poprawę obyczajów i sytuacji politycznej zmotywowanie...