Unikalne i sprawdzone teksty

Claude Monet, Impresja, wschód słońca – opis, interpretacja i analiza obrazu | wypracowanie

Malując w 1873 roku największe swoje dzieło, Claude Monet nazwał go „impresją”, chcąc w ten sposób podkreślić ulotność uchwyconej na płótnie chwili. Nie wiedział, że już niebawem od tytułu obrazu impresjonistami nazwane zostanie całe środowisko artystów tworzących w nowym nurcie.

Na niewielkim płótnie o wymiarach 48 na 63,5 cm uchwycił Monet scenę wschodu słońca w porcie w Hawrze. W centrum obrazu, na pierwszym planie, a także na drugim, nieco na lewo kołyszą się na morzu dwie małe łodzie. W tle widzimy ledwo zarysowany port wyłaniający się z porannej mgły, z dymiącymi kominami i wznoszącymi się wysoko masztami statków. Nisko nad ziemią żarzy się ogniście czerwone słońce, którego blask odbija się w morskich falach, a także lekko rozświetla poranne niebo.

Kompozycja obrazu jest otwarta i nad wyraz statyczna, port sprawia wrażenie powoli budzącego się ze snu, a łodzie znajdujące się na morzu kołyszą się lekko i nieco sennie na falach. Układ elementów na obrazie jest zrównoważony, a kompozycja sprawia wrażenie niemalże symetrycznej. Wrażenie to burzy jedynie obecność łodzi z lewej strony i wyższych masztów w tle, niż po stronie prawej. Ogniste słońce i jego odbicie w lustrze wody, znajdujące się po prawej stronie, wprowadzają jednak stosowną równowagę.

Monet zastosował na swym obrazie niewiele kolorów, bazując na różnych odcieniach błękitu, pomarańczach i żółcieniach. Wykorzystanie kolorów tak odległych od siebie w gamie barwnej wywołuje wrażenie silnego kontrastu. Błękity są ponadto mocno stonowane, gdy tymczasem szkarłatno-pomarańczowe słońce zaskakuje czystością barw. To właśnie słońce i jego odbicie w morskich falach stanowią dominantę kolorystyczną na obrazie Moneta.

Jak zazwyczaj u impresjonistów, tak i tutaj brakuje tradycyjnego modelunku światłocieniowego. Nośnikiem światła staje się kolor – jasny, czysty, nasycony. Nie brakuje też świetlistych refleksów uzyskanych dzięki krótkim pociągnięciom pędzla z wykorzystaniem białej farby. Światło na obrazie jest rozproszone, delikatnie oświetla całą przestrzeń, pozostawiając w cieniu jedynie łódź na pierwszym planie i częściowo także tę na drugim. Źródłem światła jest słońce, widoczne na obrazie w centrum, nieco na prawo.

Obraz Moneta ma bardzo szkicowy charakter. Malowany jest szybko, tak by uchwycić ulotne wrażenie, jakie wywołuje widok spowitego mgłą portu o poranku. Malarz nałożył na płótno jedną, cienką warstwę farby, przez co gdzieniegdzie widoczny jest podkład obrazu. Pociągnięcia pędzla są szybkie i krótkie, co nadaje dość statycznej scenie odrobinę ekspresji.

Rozwiń więcej
Claude Monet, „Impresja, wschód słońca”

Losowe tematy

Sceny pojedynków w literaturze....

Pojedynki funkcjonują w kulturze od stuleci. Nie ma się czemu dziwić – starcie dwóch osobowości dwóch wojowników zawsze budzi emocje. Pojedynek...

List gończy wysłany za władcą...

Poszukiwany król Koryntu! W dniu 14 sierpnia bieżącego roku ze świata podziemnego zbiegł Syzyf. Pod pretekstem powrotu na ziemię i ukarania żony która nie...

Wenus z Milo – opis rzeźby

„Wenus z Milo” to jedna z najsłynniejszych rzeźb powstałych w antyku. Być może świat nigdy nie usłyszałby o niej gdyby nie przypadkowe odnalezienie jej przez...

Archaizmy w „Bogurodzicy” –...

Obecne w najstarszej części „Bogurodzicy” archaizmy są niespotykane w innych polskich tekstach wieków średnich. Świadczy to o bardzo wczesnym powstaniu...

„Młodzi” i „starzy” czyli...

Konflikt pokoleń jest czymś co w mniej lub bardziej wyraźnej formie ma miejsce od stuleci. Stary król powoli szykuje się na śmierć a dworacy skupiają się wokół...

Obraz rewolucji w „Przedswiośniu”...

Stabilne i spokojne życie jakie państwo Barykowie wiedli w Baku zostało zakłócone przez wybuch I wojny światowej. Wcielenie pana Seweryna do armii było szczególnie...

Funkcja mitu szklanych domów w...

W czasie podróży z Baku do Moskwy Seweryn Baryka opowiadał synowi jak wygląda Polska którą odwiedził w czasie wojny. Zgodnie z jego słowami na kształtowanie...

„Chłopi” jako epopeja

„Chłopów” Władysława Reymonta można nazwać epopeją wsi ponieważ ukazują drobiazgowy i sugestywny obraz tej warstwy społecznej. Reymont posługując...

Czuć kochać i cierpieć jak Werter...

Główny bohater „Cierpień młodego Wertera” należy do grona postaci literackich które niedyskretnie wymknęły się poza karty powieści i zaczęły...