Malując w 1873 roku największe swoje dzieło, Claude Monet nazwał go „impresją”, chcąc w ten sposób podkreślić ulotność uchwyconej na płótnie chwili. Nie wiedział, że już niebawem od tytułu obrazu impresjonistami nazwane zostanie całe środowisko artystów tworzących w nowym nurcie.
Na niewielkim płótnie o wymiarach 48 na 63,5 cm uchwycił Monet scenę wschodu słońca w porcie w Hawrze. W centrum obrazu, na pierwszym planie, a także na drugim, nieco na lewo kołyszą się na morzu dwie małe łodzie. W tle widzimy ledwo zarysowany port wyłaniający się z porannej mgły, z dymiącymi kominami i wznoszącymi się wysoko masztami statków. Nisko nad ziemią żarzy się ogniście czerwone słońce, którego blask odbija się w morskich falach, a także lekko rozświetla poranne niebo.
Kompozycja obrazu jest otwarta i nad wyraz statyczna, port sprawia wrażenie powoli budzącego się ze snu, a łodzie znajdujące się na morzu kołyszą się lekko i nieco sennie na falach. Układ elementów na obrazie jest zrównoważony, a kompozycja sprawia wrażenie niemalże symetrycznej. Wrażenie to burzy jedynie obecność łodzi z lewej strony i wyższych masztów w tle, niż po stronie prawej. Ogniste słońce i jego odbicie w lustrze wody, znajdujące się po prawej stronie, wprowadzają jednak stosowną równowagę.
Monet zastosował na swym obrazie niewiele kolorów, bazując na różnych odcieniach błękitu, pomarańczach i żółcieniach. Wykorzystanie kolorów tak odległych od siebie w gamie barwnej wywołuje wrażenie silnego kontrastu. Błękity są ponadto mocno stonowane, gdy tymczasem szkarłatno-pomarańczowe słońce zaskakuje czystością barw. To właśnie słońce i jego odbicie w morskich falach stanowią dominantę kolorystyczną na obrazie Moneta.
Jak zazwyczaj u impresjonistów, tak i tutaj brakuje tradycyjnego modelunku światłocieniowego. Nośnikiem światła staje się kolor – jasny, czysty, nasycony. Nie brakuje też świetlistych refleksów uzyskanych dzięki krótkim pociągnięciom pędzla z wykorzystaniem białej farby. Światło na obrazie jest rozproszone, delikatnie oświetla całą przestrzeń, pozostawiając w cieniu jedynie łódź na pierwszym planie i częściowo także tę na drugim. Źródłem światła jest słońce, widoczne na obrazie w centrum, nieco na prawo.
Obraz Moneta ma bardzo szkicowy charakter. Malowany jest szybko, tak by uchwycić ulotne wrażenie, jakie wywołuje widok spowitego mgłą portu o poranku. Malarz nałożył na płótno jedną, cienką warstwę farby, przez co gdzieniegdzie widoczny jest podkład obrazu. Pociągnięcia pędzla są szybkie i krótkie, co nadaje dość statycznej scenie odrobinę ekspresji.
Kobiety fascynowały artystów wszystkich epok. Jednak niektóre okresy w dziejach sztuki wydają się przywiązywać szczególną wagę do motywu kobiecości...
Gdy jest się młodym nietrudno się w życiu zagubić. Jesteśmy wprawdzie kierowani przez naszych rodziców i nauczycieli poznajemy dzięki nim najważniejsze ludzkie...
W okresie Oświecenia sarmatyzm stał się wręcz synonimem zacofania i ciemnoty. Kojarzono go ze szlacheckim konserwatyzmem niechętnym edukacji nowym ideom i reformom politycznym...
Impresjonizm który nazywany był również malarstwem plam to kierunek w sztuce który miał swoje odbicie również w literaturze. Jego nazwa wzięła...
Błyskotliwy biskup-poeta Ignacy Krasicki w satyrze „Żona modna” wykpił skłonność swoich współczesnych do bezmyślnego podążania za płynącymi z zagranicy...
Definicja wyznaczniki Komedia to podobnie jak tragedia rodzaj dramatyczny który posiada to samo źródło jakim są obrzędy religijne. Gatunek jakim jest komedia...
Każdy z nas tworzy w głowie własną „mapę pogody”. Mapa ta nie jest zapisem pozycji miast rzek i gór – zamiast tego ten fikcyjny plan uszeregowuje...
„Stary człowiek i morze” uchodzi za najwybitniejszą powieść Ernesta Hemingwaya i za najbardziej dojrzały wyraz filozofii pisarza. Bohater książki rybak Santiago...
W „Lalce” Bolesława Prusa ukazany został panoramiczny obraz rzeczywistości ziem polskich w późnych latach 70 XIX stulecia. Był to okres widocznej zmiany...