Stare przysłowie mówi, że „człowiek bez ojczyzny jest jak drzewo bez korzeni”. Niektórzy twierdzą, że w dzisiejszych czasach maksyma ta staje się coraz bardziej aktualna, coraz mocniej skłania do zastanowienia. Czy rzeczywiście tak jest? Czy naprawdę musimy mieć swoje miejsce na świecie?
Żyjemy w czasach, gdy wszystko jest w ruchu. Wiele ludzi pracuje w jednym kraju, ma rodziny w innym, a wakacje spędza w jeszcze innym. Czy trudno wyobrazić sobie polskiego informatyka, pracującego w Londynie, który spędza kilka miesięcy na wczasach u rodziny w Australii? Oczywiście, że nie! A przecież nie jest to skrajny przypadek. Wielu biznesmenów całe życie spędza w drodze z jednego miejsca w inne – najwięcej czasu poświęcają na loty samolotem! Nie trzeba zresztą być rekinem biznesu – każdy zna chyba jakiegoś budowlańca, który zmuszony został przez warunki finansowe do pracy w Irlandii i tęskni tam za swoją pozostawioną w Polsce rodziną. Czy w takim świecie korzenie mają jeszcze znaczenie? Oczywiście! Wystarczy zapytać wszystkich tych ludzi, czy naprawdę są szczęśliwi. Każdy zapewne odpowie, że wolałby spędzać mniej czasu w podróżach, a więcej ze swoimi bliskimi. Życie w ciągłym biegu, w oderwaniu od wszystkich miejsc, nie jest wcale takie różowe.
Trzeba pamiętać, że ojczyzna daje nam poczucie osadzenia. Lubimy zmiany, ale chcemy też, żeby pewne rzeczy pozostały takie same. Pragniemy wracać do znanych miejsc, widywać znajome twarze. To wszystko oferuje nam właśnie nasza ojczyzna – zarówno ta duża, jak i ta mała, lokalna. Chcemy mieć miejsce, gdzie możemy odpocząć, pogadać z tymi, których znamy, z osobami nas rozumiejącymi. A jeśli jesteśmy w obcym kraju, chcemy móc się przedstawić jako reprezentant danego narodu. Chcemy się chlubić naszą kulturą i bogatą tradycją – jeśli nie będziemy się przestawiać jako Polacy, to zawsze będziemy czuć się gorsi od przedstawicieli innych wspaniałych i bogatych kultur.
Nasze przywiązanie do ojczyzny nie znaczy, że rezygnujemy z podróży, wypraw i nawet mieszkania w innym kraju. W końcu warunki ekonomiczne często zmuszają ludzi do wielu ciężkich decyzji, takich jak zmiana miejsca zamieszkania. Ważne, byśmy pozostawali duchowo wierni naszemu krajowi, byśmy odwiedzali go często i śledzili jego losy. W końcu drzewa rosną – ale ich korzenie tkwią w tym samym miejscu. Tylko wtedy roślina może być zdrowa. Nawet najpotężniejszy dąb uschnie, jeśli straci swoje korzenie.
„Ferdydurke” jest powieścią przesyconą groteską. Przejawia się ona zarówno w fabule utworu jak i w sposobie jej prezentacji a więc konstrukcji języku...
„Chłopi” Władysława Reymonta są powieścią małopolską na co wskazują cechy narracji stylu a także kompozycji i konstrukcji świata przedstawionego. Narracja...
Moja szkoła to niezwykle piękny stary budynek którego jedna ze ścian pokryta jest pnącym bluszczem. Gdybym miał wyobrazić ją sobie za sto lat myślę że jej wygląd...
„Szkoła ateńska” to fresk który został stworzony przez artystę o nazwisku Rafael Santi. Dzieło powstało w epoce renesansu. Znajdujący się w Pałacu...
Wiele osób uważa że w samotności można się jedynie nudzić. Ja jednak myślę że czasem warto spędzić czas samemu bez innych osób. Jeśli mądrze się go...
Akcja „Potopu” Henryka Sienkiewicza rozgrywa się w okresie szwedzkiego najazdu na Rzeczpospolitą który miał miejsce w latach 1655 – 1660. Autor bazując...
Definicja Stoicyzm to obok epikureizmu jedna z najważniejszych szkół filozoficznych powstała w starożytności. Za jego twórcę uważa się Zenona z Kition....
Danusia Gawlikówna i Elza (Elżbieta) Jezierska to dwie główne bohaterki powieści Jadwigi Korczakowskiej pt. „Spotkanie nad morzem”. Obie mają po...
„Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej nie jest typową powieścią tendencyjną jak np. inna książka pisarki pt. „Marta”. Można jednak wskazać w tym dziele...
